Η βραδιά που ο Cassius Clay άφησε άφωνη τις ΗΠΑ. Όταν όλοι περίμεναν πως εκείνος θα βγει νοκ άουτ από τον πρώτο γύρο, όταν όλοι πόνταραν τα χρήματά τους στον πρωταθλητή και… τέρας της φύσης, Sonny Liston. Από αυτή τη μάχη ξεκινά την ανηφόρα προς τη δόξα και την καταξίωση, τους πολιτικούς αγώνες, την αλλαγή του ονόματός του σε Muhammad Ali, αφού πρώτα έχει ασπαστεί τον μωαμεθανισμό, για να φτάσει να αναγνωριστεί ως μια από τις πιο σημαντικές μορφές του 21ου αιώνα.
Μέχρι και πριν από το συγκεκριμένο αγώνα, ο Λιστόν ήταν ο πιο τρομακτικός πυγμάχος της εποχής του, και πολλοί ήταν εκείνοι που τον κατέτασσαν στη λίστα των καλύτερων πυγμάχων βαρέων βαρών που είχε δει ο σύγχρονος κόσμος. Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος του Liston, ο Henry Cooper, πρωταθλητής της Μεγάλης Βρετανίας, δηλώνει πριν το ματς πως αν ο Clay κερδίσει, τότε θα τον ενδιέφερε ένα «ραντεβού τίτλου». Αν κέρδιζε όμως ο Liston δεν θα ήθελε να βρεθεί στο ίδιο ring με εκείνον. «Ούτε καν να συναντηθούμε στο δρόμο δεν θέλουμε», ήταν η ατάκα του εκπροσώπου του Cooper, Jim Wicks.
Ο Johnny Tocco, γυμναστής που έχει δουλέψει με μερικούς από τους πιο σημαντικούς πυγμάχους στην ιστορία του αθλήματος όπως οι Liston, Foreman, Tyson έλεγε πως ο πρώτος είχε τα πιο δυνατά χτυπήματα. Ήταν η εποχή που οι αρθρογράφοι επεσήμαναν πως ο μποξέρ που είχε μάθει το άθλημα στη φυλακή (για ένοπλη ληστεία), μπορούσε να προκαλέσει ζημιά στο άθλημα, μιας και φαινόταν ανίκητος!
Από την άλλη, ο 22χρονος Clay, είχε πάρει μεν το χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην Ολυμπιάδα της Ρώμης στην κατηγορία των ελαφρών βαρέων βαρών. Ήταν γρήγορος στα πόδια, εντυπωσιακά αντανακλαστικά και πολύ καλό δεξί, αλλά δεν ήταν ολοκληρωμένος πυγμάχος της μεγάλης κατηγορίας.
Οι δημοσιογράφοι σχεδόν χλεύαζαν τον παράτολμο νεαρό. Ο Lester Bromberg προέβλεπε στη New York World πως «ο αγώνας θα διαρκέσει -σχεδόν- ολόκληρο το πρώτο γύρο». Ο Jim Murray στους Los Angeles Times ήταν σίγουρος: «Στο μόνο πράγμα που μπορεί ο Clay να νικήσει τον Liston είναι στο διάβασμα του λεξικού», προσθέτοντας ότι η «μονομαχία μεταξύ των δύο αντιπαθητικών αθλητών θα ήταν ο πιο δημοφιλής αγώνας μετά από αυτόν του Χίτλερ εναντίον του Στάλιν, ενώ 180 εκατομμύρια Αμερικανών θα προσβλέπουν σε ένα διπλό νοκ-άουτ ». Ο Joe Nichols, υπεύθυνος του ρεπορτάζ πυγμαχίας για τους New York Times αρνήθηκε να καλύψει τον αγώνα, αφού πίστευε πως δεν θα ήταν «δίκαιος». Πριν ξεκινήσει το ματς, ο Clay παιζόταν 7 προς 1 (απόδοση 7,00 δηλαδή) από τους μπουκ, ενώ από τους 46 ρεπόρτερ του ματς, οι 43 είχαν ψηφίσει πως ο Sonny Liston θα κερδίσει με νοκ-άουτ.
Οι αδυναμίες του Liston έμελλε να μεγεθυνθούν μετά τον αγώνα εναντίον του Clay. Αν και ο ίδιος υποστήριζε ότι είναι 32 ετών, η πραγματική ηλικία του την ημέρα του αγώνα ήταν πιθανότατα κοντά στα 40 (ίσως και μεγαλύτερος). Ο πρωταθλητής υπέφερε και από πόνους στους ώμους του για σχεδόν ένα χρόνο και για αυτό έκανε αγωγή με κορτιζόνη. Στις προπονήσεις ενόψει του αγώνα εναντίον του Clay τραυματίστηκε ξανά, στον αριστερό του ώμο του. Χωρίς να τον παίρνουν είδηση, τοποθετούσε πάγο και έκανε θεραπεία με υπερήχους έπειτα από κάθε προπόνηση. Και λόγω της αναμφίβολης κυριαρχίας του είχε αγωνιστεί πολύ λίγο τα τελευταία τρία χρόνια. Για την ακρίβεια, από το Μάρτιο του 1961 μέχρι τον αγώνα εναντίον του Clay, ο Liston είχε αγωνιστεί τρεις φορές. Και στους τρεις αγώνες κέρδισε με νοκ άουτ από τον πρώτο γύρο, πράγμα που σημαίνει πως είχε αγωνιστεί συνολικά λίγο περισσότερο από έξι λεπτά κατά τη διάρκεια των τελευταίων 35 μηνών.
Από την άλλη, το μοναδικό στυλ του Clay έμοιαζε εντελώς ακατάλληλο για να αντιμετωπίσει έναν αθλητή βαρέων βαρών. Η τάση που είχε να κρατά τα χέρια χαμηλά στην άμυνα και να κάνει πίσω για να αποφύγει τις γροθιές (πολλές φορές οι αντίπαλοι του χτυπούσαν… αέρα και ήταν εκτεθειμένοι σε αντεπιθέσεις), η συνεχής του κίνηση στο ring και η μη εμπλοκή του σε συνεχόμενες επιθέσεις (πράγμα που έκανε δύσκολο να χτυπηθεί), είχαν θεωρηθεί για την εποχή ως μειονεκτήματα, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν εύκολα από έναν έμπειρο και σκληρό πυγμάχο, όπως ήταν ο Liston.
Ήταν τόσο σίγουρος ο Liston για τη νίκη του, που προπονήθηκε ελάχιστα για τον αγώνα. Ήταν πεπεισμένος πως θα βγάλει νοκ άουτ τον Clay μέσα στους δύο πρώτους γύρους. Αντί για τα 5 μίλια της κανονικής του προπόνησης, έτρεχε μόλις 1, λέγεται πως έτρωγε hot dog και έπινε μπύρα, ενώ φημολογείται πως φιλοξενούσε πόρνες στο αθλητικό κέντρο που βρισκόταν.
Και κάπως έτσι, έγινε αυτό που θα παρακολουθήσετε:
