Το ημερολόγιο έγραφα 21 Φεβρουαρίου 1973, όταν περίπου 4.000 φοιτητές καταλαμβάνουν το κτίριο της Νομικής Αθηνών στην οδό Σόλωνος. Από την ταράτσα του κτιρίου καλούν το λαό της Αθήνας να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους για δημοκρατικές ελευθερίες και απαγγέλλουν τον όρκο: «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στ’ όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β) του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων».
Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη αντίδραση της νεολαίας απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών. Άλλωστε εδώ και αρκετούς μήνες η φοιτητική κοινότητα βρισκόταν σε αναβρασμό. Από τη μία οι νοθευμένες εκλογές στις σχολές, από την άλλη η απόφαση της χούντας να ανακαλεί τις αναβολές στράτευσης των φοιτητών που απείχαν από τα μαθήματά τους (προκειμένου να σταματήσει τις αποχές από τα μαθήματα) είχε φέρει τους περισσότερους φοιτητές στα όριά τους.
Και όταν στις 13/2 οι αστυνομικές αρχές παραβίασαν το πανεπιστημιακό άσυλο και εισέβαλαν στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνεία συλλαμβάνοντας 88 φοιτητές, το ποτήρι ξεχείλισε.
Στις 21 Φεβρουαρίου καταλαμβάνουν τη Νομική και έμειναν μέσα για δύο μέρες. Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη αντίδραση κατά της δικτατορίας και ουσιαστικά η διαμαρτυρία που άνοιξε τον δρόμο για την κατάληψη του Πολυτεχνείου.
