Εδώ και καιρό είχα δει πολλούς να προτείνουν για την to watch λίστα μου την αμερικανική τηλεοπτική σειρά «Suits». Τώρα είμαι διχασμένη. Από τη μία τους υπερευχαριστώ που με έκαναν να παρακολουθήσω τις 3μιση seasons που προς το παρόν έχουν προβληθεί και από την άλλη, αναθεματίζω πως είχε περάσει τόσος καιρός χωρίς να έχω πάρει χαμπάρι ότι υπάρχει ένας τηλεοπτικός χαρακτήρας όπως ο Harvey Specter.
He’s THE man, αυτό. Μπορεί να έγινα κοριτσάκι όταν τον έβαλα background στον υπολογιστή, αλλά ΚΑΙ το κινητό μου και μπορεί με naughty look να δηλώσω ότι είναι γκόμενός μου εάν με ρωτήσει κανείς ποιος είναι αυτός στην οθόνη μου, αλλά ο Harvey αγγίζει ίσως περισσότερο τους άνδρες που μπορούν να τον μιμηθούν -μέσα σε εισαγωγικά- παρά τις γυναίκες που θα τον αποκαλέσουν εύκολα panties dropper.
Εφιστώ την προσοχή. Μιλάω για το χαρακτήρα της σειράς και όχι τον ηθοποιό, Gabriel Macht. Είναι από τις λίγες φορές που μπορείς αυτά τα δύο να τα ξεχωρίσεις. Για να μπω όμως στο προκείμενο, ο Harvey μπαίνει στην ίδια κατηγορία με τους Don Draper και Hank Moody («Mad Men» και «Californication» αντίστοιχα). Είναι οι τύποι ανδρών που είναι ακριβώς αυτό, άνδρες, με όλη τη σημασία της λέξης και καλύπτοντας από το στιλιστικό έως και το ψυχολοσυμπεριφοριστικό κομμάτι.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, αναφερόμαστε λοιπόν σε έναν δικηγόρο μεγάλου βεληνεκούς. Για έναν χαρακτήρα που δεν έχει μάθει να χάνει, που ξέρει να διεκδικεί, που μοιάζει μαγκωμένος στις προσωπικές του σχέσεις, αλλά έχει μία τέλεια ισορροπία μεταξύ swag και ευφυΐας, όπως ακριβώς δηλώνει η Wall Street Journal.
Τι ακριβώς είναι εκείνο που ασκεί αυτή την ακαταμάχητη γοητεία και αποτελεί πρότυπο; Όταν κάνει τις επιλογές του, δέχεται και τις επιπτώσεις, όποιες κι αν είναι αυτές, γιατί θέτει την υπόληψή του στη γραμμή, προετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενη έκβαση. Το ψέμα δεν είναι επιλογή. Ποτέ και πουθενά. Ειδικά όταν έρχεται από τους γύρω του με αποδέκτη τον ίδιο. Rule to live by εν ολίγοις. Ακόμα και το να είναι αλαζονικός ορισμένες φορές μοιάζει κάτι που μπορείς να του συγχωρήσεις, γιατί πολύ απλά μπορεί να το υποστηρίξει, γιατί έχει όλο το πακέτο και το υπόβαθρο κυρίως.
Πριν ξεκινήσει έναν πόλεμο και πριν μπει στη μάχη αδαής, μελετά τον αντίπαλό του και όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, he plays the man not the odds, γιατί μία από τις μεγαλύτερες ικανότητες που μπορείς να αποκτήσεις σε αυτή τη ζωή είναι να γνωρίζεις πολύ καλά πώς να διαβάζεις τους ανθρώπους γύρω σου. Ορισμένες φορές εξάλλου, όταν έχεις ένα πρόβλημα να αντιμετωπίσεις, δε σε βοηθά να προσπαθείς μάταια να εξηγήσεις τι έφταιξε, αλλά να βρίσκεις άμεσα τη λύση. Ο Harvey είναι σχεδόν τέρας ψυχραιμίας, ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Νομίζω ότι στα τόσα επεισόδια, maximum 4 φορές έχει υψώσει τη φωνή του, χάνοντας την αυτοσυγκέντρωσή του. Όταν ξέρεις εσύ ποιος είσαι και τι πρέπει να κάνεις, τότε την ίδια εμπιστοσύνη θα έχουν και οι άλλοι σε σένα.
Ο Harvey καταφέρνει πάντα να κερδίζει τη μάχη πριν καν φτάσει στις αίθουσες ενός δικαστηρίου, οπότε το ίδιο μπορείς να κάνεις κι εσύ. Υπάρχουν τόσες επιλογές, τόσες διαφορετικές διαδρομές να σε φέρουν στη νίκη που δε χρειάζεται να μπεις καν σε αντιπαλότητες. Το ρίσκο είναι αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του χαρακτήρα ακόμα κι αν μοιάζει βουτιά στο κενό. Στην τελική, αντί να μειώνει τις απώλειές του, κεντράρει τις προσπάθειές του στο να κερδίσει και μάλιστα, να κερδίσει με φαντασμαγορικό τρόπο!
ΥΓ.1: Ο χαρακτήρας θα έχανε το μεγαλύτερο κομμάτι της δυναμικής του χωρίς τα perfectly tailored κοστούμια του, ειδικά αυτά σε χρωματισμούς του γκρι. Για τους άνδρες λοιπόν που φοβούνται αυτό το στιλ, τέτοιοι χαρακτήρες αλλάζουν την πεπατημένη.
ΥΓ.2: Ελπίζω να σου έβαλα την ιδέα να ξεκινήσεις τη σειρά. Μέχρι τις 7 Μαρτίου που ξαναγυρνά στις μικρές οθόνες, έχεις όλο τον αναγκαίο χρόνο για το recap που χρειάζεσαι!
