Ήταν από τους ανθρώπους που δεν κρυβόταν πίσω από το δάχτυλό του. Σκεφτόταν αυτά που έλεγε έστω κι αν ενοχλούσε κάποιους. Οι πολιτικοί δεν τον συμπαθούσαν, αλλά ο κόσμος τον λάτρευε. Και όχι άδικα – ο Charles Dickens είχε καταφέρει μέσα από τα βιβλία του να αποτυπώσει την φτώχια και την αδικία της κοινωνίας που λειτουργούσε για το καλό των πλουσίων.
Άλλωστε ο ίδιος είχε την είχε ζήσει τη φτώχια. Γεννήθηκε (7 Φεβρουαρίου 1812) σε μια σχετικά εύπορη οικογένεια, όπως η σπάταλη ζωή του πατέρα του, τον έστειλε στη φυλακή για χρέη. Ο νεαρός Charles αναγκάστηκε να σταματήσει το σχολείο και άρχισε να δουλεύει για να συντηρήσει την οικογένειά του. Αυτή η παιδική εργασία ήταν που διαμόρφωσε και τον χαρακτήρα του, κάτι που φάνηκε και στα βιβλία του στο μέλλον.
Στα 15 του εργάστηκε ως βοηθός σε δικηγορικό γραφείο και ως στενογράφος στα δικαστήρια και τότε ήταν που σιχάθηκε την δικαιοσύνη και τον τρόπο λειτουργίας της. Κάτι που ένιωσε και για τον πολιτικό κόσμο όταν από το 1833 και μετά δούλεψε και ως δημοσιογράφος και είδε από πρώτο χέρι τη διαφθορά.
Τελικά το 1836 ήρθε το πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Τα χαρτιά του Πίκγουικ» και σταδιακά άρχισε να ακούγεται το όνομά του. Ένα χρόνο αργότερα η φήμη του εκτοξεύεται με το «Όλιβερ Τουίστ» και γίνεται ο αγαπημένος συγγραφέας της εργατικής τάξης. Γίνεται γνωστός σε όλο τον κόσμο, ενώ στις ΗΠΑ αποθεώνεται από όλους. Ωστόσο δεν δίστασε να κριτικάρει σκληρά τους πολιτικούς που δεν καταργούσαν τη δουλεία και μπαίνει στο στόχαστρο των πολιτικών.
Παντρεύτηκε την Elisabeth, έστω κι αν δεν ήταν ο μεγάλος του έρωτας, χώρισαν το 1858 προκαλώντας σάλο στην συντηρητική Αγγλία και από τότε είχε διάφορες ερωμένες, ανάμεσά τους και η νεαρή ηθοποιός Helen Turner. Στις 9 Ιουνίου 1870 άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 58 ετών.
