Ο Frank είναι ένας άνθρωπος που δεν δέχεται τίποτε λιγότερο από αυτό που πιστεύει πως αξίζει ή τουλάχιστον από αυτό που του έχει τάξει ο Πρόεδρος του κόμματος που ανήκει και μετέπειτα Πρωθυπουργός. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, καλό θα είναι να περιμένεις την εκδίκηση. Και μάλιστα, όχι σε κρύο πιάτο.
Ο Frank είναι γραμματέας της Κ.Ο. της ΝΔ και ο νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, του έχει υποσχεθεί το υπουργείο Εξωτερικών αν κερδηθούν οι εκλογές. Ποντάρει στο ταλέντο που διαθέτει ο Frank στο να κινητοποιήσει χρηματοδότες, στο γκελ που διαθέτει στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά στο επικοινωνιακό του χάρισμα, που κάνει τα media να τον λατρεύουν. Όταν όμως έρχεται η ώρα της εκπλήρωσης της υπόσχεσης, αυτή αθετείται. «Πρέπει να παραμείνεις στη Βουλή, θα έρθουν πολλά κρίσιμα νομοσχέδια το επόμενο διάστημα και πρέπει να έχουμε έναν άνθρωπο της απολύτου εμπιστοσύνης μας εκεί, για να μπορεί να ελέγχει τα πράγματα», είναι η δικαιολογία που ακούει από τον Διευθυντή του Γραφείου του Πρωθυπουργού. Πήγε για να πάρει το υπουργείο Εξωτερικών μετά την εκλογική νίκη και βρέθηκε όχι απλά χωρίς χαρτοφυλάκιο, αλλά και στάσιμος. Το δέχεται σιωπηρά. Δεν είναι άνθρωπος των εντάσεων, σε κρίσιμες στιγμές. Ενώ ο διευθυντής του πρωθυπουργικού γραφείου του μιλάει, εκείνος ήδη χαράσσει τη στρατηγική της αντεπίθεσής του.
Στα μάτια -και στις καμπύλες- μιας νεαρής, όμορφης, υπερφιλόδοξης και κυνικής δημοσιογράφου, βλέπει χρήσιμο πιόνι και μια cool σύντροφο για να ξεδίνει, αραιά και που, σεξουαλικά. Εκείνη δουλεύει σε μια μεγάλη εφημερίδα.
Φτάνοντας στη Βουλή, παίρνει ένα τηλεφώνημα τη δημοσιογράφο ενός μεγάλου ελληνικού καναλιού. Του ζητά να της επιβεβαιώσει την πληροφορία πως δεν θα είναι στην κυβέρνηση. Το μυαλό του παίρνει απότομα στροφές. Πώς μπορείς να επηρεάσεις την κοινή γνώμη; Πώς μπορείς να διαμορφώσεις μια εικόνα για κάποιον βασισμένη σε ενδείξεις και όχι υποχρεωτικά αποδείξεις; Της ζητά να συναντηθούν για έναν καφέ στο GB corner και να συζητήσουν. Η δημοσιογράφος, εδώ και μερικά χρόνια στην αλάνα του ελεύθερου, διαβλέπει την ευκαιρία να περάσει στα σαλόνια του πολιτικού ρεπορτάζ. Η συνάντηση πράγματι γίνεται και ο Γραμματέας της αποκαλύπτει ολόκληρη τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου, ενώ της αναφέρει και το όνομα του Γιάννη Στουρνάρα ανάμεσα σε αυτά που παίζουν για την ηλεκτρική καρέκλα του Υπουργείου Οικονομικών. Της πετάει και το «τυράκι». Θα έχει τα αποκλειστικά της, αρκεί να κάνει όσα της υπαγορεύει…
Το πρώτο νομοσχέδιο που προετοιμάζεται είναι το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Σε μια μεγάλη σύσκεψη στο Υπουργείο Οικονομικών συγκεντρώνονται πολλοί Υπουργοί αλλά και ο Γραμματέας, ο οποίος θα αναλάβει το «μασάζ» στους κυβερνητικούς βουλευτές. Ακούει όλο το βράδυ προσεκτικός και σημειώνει. Στο τέλος της κρίσιμης συνάντησης, φωτογραφίζει τις σημειώσεις του και τις στέλνει στη δημοσιογράφο, η οποία μετά το πρώτο της αποκλειστικό μπαίνει στην κλειστή ομάδα του πολιτικού ρεπορτάζ της εφημερίδας της, ενώ από καιρού εις καιρόν, ο Frank την απολαμβάνει και στο κρεβάτι της.
Φυσικά, όλες οι λεπτομέρειες της συνάντησης βγαίνουν στη δημοσιότητα και στην κυβέρνηση ψάχνουν να βρουν το «βαθύ λαρύγγι» που έχει κάνει τη διαρροή. Ο Γραμματέας ετοιμάζει ένα σχέδιο διορθωτικών μέτρων, το οποίο παραδίδει προσωπικά στον Αντώνη Σαμαρά, ενώ του εκμυστηρεύεται πως για τη διαρροή είναι υπεύθυνος, έστω από λάθος, ο Υπουργός Υγείας, Άδωνις Γεωργιάδης. Ο πρωθυπουργός τον εμπιστεύεται. Ξέρει πως ο Frank είναι σοβαρός και έχει διασυνδέσεις. Έτσι, μεγάλο μέρος των προτάσεών του υιοθετούνται, ο Γεωργιάδης παρ’ ότι δεν απολύεται, πέφτει σε δυσμένεια και έτσι η ΝΔ αριθμεί έναν δελφίνο λιγότερο. Και αυτός φαίνεται πως ασκεί μεγάλη επιρροή στον πρόεδρο της κυβέρνησης και του κόμματος.
Από τη θέση που κατέχει γνωρίζει πολλά και για πολλούς. Χρόνια στην πιάτσα και με διευθυντή πολιτικού γραφείου κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του.
Φήμες τον θέλουν να είχε συζήτηση με βουλευτή από την περιφέρεια, που εμφανιζόταν να έχει Υπουργικές βλέψεις και να είναι συμπαθείς στο Μέγαρο Μαξίμου. Οι βλέψεις αυτές έληξαν άδοξα όμως, όταν ο Frank του έδειξε ορισμένες φωτογραφίες που είχε στην κατοχή του. Ο φέρελπις βουλευτής με μια ευειδή ξανθιά κυρία να μπαίνουν σε ξενοδοχείο της λεωφόρου Βουλιαγμένης αγκαζέ. Δεν χρειάστηκε να πει τίποτα περισσότερο. Σηκώθηκε από το τραπέζι του εντευκτηρίου και άφησε τον βουλευτή σύξυλο. Το αμέσως επόμενο διάστημα τα media αναζητούσαν τους λόγους της σιωπής του «μεγάλου πολιτικού ταλέντου που εξαφανίστηκε».
Για να είναι όμως πλήρης η εκδίκηση, δεν αρκεί μόνο να προβαίνεις σε πράξεις καταστρεπτικές για άλλους. Πρέπει να διασφαλίσεις και την άνοδό σου. Ο Γραμματέας είχε περάσει πλέον για τα καλά τα 50 και οδεύει προς τα 60. Έπρεπε να διασφαλίσει το πολιτικό του μέλλον αλλά και να φροντίσει για την πολιτική του υστεροφημία. Στην Αθήνα είχε ήδη ανοίξει η συζήτηση για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο γηραιός Κάρολος Παπούλιας θα αποχωρούσε από το Προεδρικό Μέγαρο και πολλοί είκαζαν πως η προεδρική εκλογή θα ήταν η αφορμή για την προκήρυξη εθνικών εκλογών. Στο μυαλό του Γραμματέα είχε καρφωθεί η θέση, είχε τη φήμη ενός υπερκομματικού ανθρώπου παρά τη θέση του, ενώ στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή είχε χρηματίσει αδιάκοπα, επί πέντε χρόνια, Υπουργός Ανάπτυξης. Δεν του έλειπαν οι περγαμηνές.
Θα μπορούσε να πείσει τον Αντώνη Σαμαρά; Δεν το ήξερε αλλά το πίστευε. Προς το παρόν, έσπευσε να παραγγείλει στη δημοσιογράφο-ερωμένη του ένα θέμα με τους υποψηφίους για τον προεδρικό θώκο, συμπεριλαμβάνοντας φυσικά και το δικό του όνομα, ενώ τα υπόλοιπα ονόματα ήταν προφανώς κατώτερης πολιτικής στάθμης, που θα καταφέρει μέσω δημοσιευμάτων να «κάψει», ένα προς ένα… Πού να ήξερε πως αυτή είχε ξεκινήσει να σκαλίζει το παρελθόν και τις πράξεις του…
Παρατήρηση Πρώτη: Το παρόν είναι προφανώς προϊόν μυθοπλασίας και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Κρίμα πάντως, γιατί καιρό έχουμε να δούμε έναν καλό δελφίνο…
Παρατήρηση Δεύτερη: Ο δεύτερος κύκλος του House Of Cards κάνει πρεμιέρα στις 14/2 από το συνδρομητικό Netflix και λογικά από τις πρώτες μέρες θα υπάρχουν τα επεισόδια και σε free live streaming. Μέχρι τότε, κάντε ένα refresh στα 14 καταπληκτικά επεισόδια του πρώτου κύκλου.
Γιατί το House of Cards είναι η καλύτερη πολιτική σειρά…
Δελφινομαχίες, προσωπικές στρατηγικές, σκηνικά ακραίας έντασης με φόντο κάποιο πολιτικό γεγονός… Αν δεν υπήρχαν αυτά τα υλικά, η σούπα θα ήταν άνοστη. Και για αυτά τα μπαχαρικά υπάρχει ένας chef που γνωρίζει από δοσολογίες, που ξέρει να μετατρέπει το αδιάφορο σε εθιστικό.
Κυρίες, κύριοι υποδεχθείτε τον Frank Underwood…
O Frank Underwood είναι ένας άνθρωπος που αρέσκεται στο να παίζει με τις ισορροπίες. Αισθάνεται την αδρεναλίνη, είναι το ναρκωτικό του να ζει κοντά στην κόκκινη γραμμή αλλά ποτέ δεν επιτρέπει στον εαυτό του να την υπερβεί. Είναι ένας πολύ καλός μαριονετίστας που κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο, άλλωστε εκεί είναι ο φυσικός του χώρος. Υπάρχει όμως ένας πολύ μεγάλος κίνδυνος: να εθιστεί στην εξουσία και να χάσει τον έλεγχο των πράξεών του. Αν διαταραχθεί η αίσθηση της αυτοανάσχεσής του, τότε the game is over.
Ποτέ πριν, μια τηλεοπτική σειρά δεν προσέγγισε τόσο κυνικά την πολιτική σκηνή. Οι μηχανορραφίες, η «δίψα» για εξουσία, δύναμη, γυναίκες, αλλά και η ανάγκη να στήνεις mind games από τα οποία βγαίνεις νικητής, κάνει το House of Cards όχι απλά να ξεχωρίζει, αλλά και να κάνει ανάλογες σειρές να μοιάζουν με… ρομάντζα!
Δείτε εδώ γιατί ο Frank Underwood είναι ο σύγχρονος Μακιαβέλι.
