Για άλλη μια φορά, η Εκκλησία της Ελλάδος επιδεικνύει «χαμηλά αντανακλαστικά», αδιαφορώντας για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει το ποίμνιό της, αδυνατώντας να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και τα «στοιχήματα» της σύγχρονης εποχής, απομακρύνοντας κοινωνικές ομάδες από τη σκέπη της.
Πιστοί στο έργο τους, αυτό της κατήχησης του ποιμνίου, οι Άγιοι Πατέρες της Ιεράς Συνόδου πραγματοποίησαν μια 48ωρη συνεδρίαση για το «Θεσμό της Οικογένειας».
Πρώτος εισηγητής ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας, ήταν κάθετος:
«Η γαμική σχέση του άνδρα και της γυναίκας μόνο με το μυστήριο του γάμου είναι ευλογημένη, ενώ έξω από αυτό συνιστά αμαρτία, η οποία κωλύει από την κοινωνία των Αχράντων Μυστηρίων. Πρός την αρχήν αυτήν αντίθετοι είναι: Οι προγαμιαίες σχέσεις των νέων, ο πολιτικός γάμος και οι ελεύθερες συμβιώσεις μεταξύ ορθοδόξων και αλλοθρήσκων».
Διαβάζοντας τις παραπάνω γραμμές δυσκολεύεσαι να τοποθετήσεις χρονολογικά αυτή τη δήλωση. Θα μπορούσε να είναι του 1950 ή της εποχής των χίπις… Φτάσαμε στο 2013 και ακόμη η Ελληνική Εκκλησία δεν έχει δεχθεί ούτε καν, τις προγαμιαίες σχέσεις, “κλείνει τα μάτια” ακόμη και στις σχέσεις αλλοθρήσκων, αλλά η αναφορά ακόμη και στους πολιτικούς γάμους, που έχουν νομοθετηθεί εδώ και περίπου 30 χρόνια, μοιάζει αστεία.
Τι και αν η βασική αρχή του Χριστιανισμού είναι η αγάπη; Δεν μπορείς να ζήσεις με έναν αλλόθρησκο, σύμφωνα με την Ελληνική Εκκλησία, σε μια επίδειξη πνευματικής ακαμψίας!
Και αν είναι δογματική η άρνηση στο θέμα αλλοθρήσκων, τότε τι μπορεί να σκεφτεί κανείς για τους πολιτικούς γάμους. Γιατί μπορεί να αποτελεί «βόμβα» στα θεμέλια της οικογένειας;
Σε μια κοινωνία που σπαράζεται από την οικονομική κρίση, η απόφαση για ένα ζευγάρι να παντρευτεί είναι από μόνη της γενναία… Πόσα χρήματα θα πρέπει να ξοδέψει κάνοντας θρησκευτικό γάμο; Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και στην πιο λιτή τελετή που θα παρευρίσκεται μόνο ο κουμπάρος, τα χρήματα που θα κληθούν να ξοδεύσουν οι νεόνυμφοι είναι πολλά παραπάνω, σχεδον 500% περισσότερα από τα περίπου 50 ευρώ παράβολη του Δημαρχείου.
Και μάλιστα, προτιμάς στο γάμο σου να βλέπεις τον μέλλοντα σύζυγό σου… Γιατί το αναφέρουμε αυτό; Γιατί στους… τιμοκαταλόγους του κάθε ναού, όσο περισσότεροι πολυέλαιοι ανάψουν, τόσο θα ανέβει και ο λογαριασμός. Οπότε καλό θα είναι να γνωρίζετε εκ των προτέρων πως οι φωτογραφίες θα είναι «σκοτεινές». Αν θέλεις και πολυτέλειες τύπου… air condition, τότε το χέρι στην τσέπη θα μπει ακόμη πιο βαθιά! Εκτός αυτού, το δημαρχείο δεν έχει… τιμοκατάλογο για τον αριστερό και δεξιό ψάλτη αλλά και για την… φιλόπτωχο χείρα κάποιου απαιτητικού ιερέα.
Οι gay και οι… μονογονεϊκές οικογένειες
Ο Μητροπολίτης Νέας Σμύρνης, Συμεών, το πήγε λίγο παραπέρα. Στην ομιλία του αφού «αφόρισε» τον γάμο των ομοφυλοφίλων, τον πολιτικό γάμο και την ελεύθερη συμβίωση, ανέφερε και τη μονογονεϊκή οικογένεια. Χαρακτήρισε τα παραπάνω ως «εκτροπές» του οικογενειακού θεσμού! Και αν ο γάμος δύο ανθρώπων του ίδιου φύλου μοιάζει με «ταμπού» που δεν πρέπει ποτέ να ανοίξει ως συζήτηση, η αναφορά στη μονογονεϊκή οικογένεια πραγματικά εκπλήσσει!
Τι θα πρέπει να κάνει μια γυναίκα ή ένας άνδρας που έχει «χάσει» τον σύζυγό του; Να παντρευτεί κάποιον άλλον, τον πρώτο τυχόντα στις… «εννιά του μακαρίτη»; Θα ήταν μια κάποια λύση αυτό; Φυσικά, στην περίπτωση που μια γυναίκα αποφασίζει να χωρίσει τον σύζυγό της, που αποδείχθηκε αλκοολικός ή επιθετικός, θα φταίει εκείνη! Ακόμη και αν τήρησε πιστά την παρότρυνση της Εκκλησίας και δεν είχε συμβιώσει μαζί του…
Φτάσαμε, λοιπόν, στο πιο βαρετό κομμάτι, εκεί δηλαδή που το αυτονόητο χρίζει ανάλυσης…
Εκεί όπου η Εκκλησία θα πρέπει να σταθεί στο πλευρό των μονογονεϊκών οικογενειών και να μην τις αντιμετωπίζει ως «μιάσματα». Ώρες ώρες, μοιάζει η συμπεριφορά και το lifestyle του Ιησού να είναι τόσο προφητικά επιλεγμένο για να αποδεικνύεται η ανεπάρκεια των μετέπειτα εκπροσώπων του επι γης. Μοιάζει σίγουρο πως αν μπορούσαν να αλλάξουν τις Γραφές, ο Ιησούς δεν θα είχε καμία επαφή με πόρνη, δεν θα μιλούσε σε κανέναν ληστή και δεν θα καταφερόταν ποτέ εναντίον του… ιερατείου.
Εκτός τόπου και χρόνου, οι θρησκευτικοί ηγέτες της χώρας, μοιάζουν να μην αφουγκράζονται, να μην στέκονται δίπλα στους πιστούς, αλλά με ευκολία να αφορίζουν και να καταδικάζουν οτιδήποτε τους είναι άγνωστο ή τους προκαλεί.
Αξίζει να προστεθεί πως ο σεβασμιότατος Μητροπολίτης κύριος Συμεών, απέδωσε ως βαθύτερη αιτία αυτών των «εκτροπών», την «προϊούσα αποχριστιανοποίηση των σύγχρονων κοινωνιών, παρά το πλούσιο χριστιανικό παρελθόν τους».
Και δεν φαντάστηκε ποτέ πως και η αποχριστιανοποίηση έχει και αυτή τα αίτιά της; Και μια αιτία μπορεί να είναι οι φοβικές και ακραίες απόψεις που αναπτύσσει; Μάλλον, αν όχι σίγουρα… όχι!
Κλείνοντας, αξίζει να παραθέσουμε απόσπασμα της ομιλίας του Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμία…
«Για το υπάρχον οικονομικό πρόβλημα, το οποίο φέρει ταραχή και διενέξεις στην σημερινή οικογένεια, η Εκκλησία πέραν της απαραιτήτου φιλανθρωπικής βοηθείας δια της παροχής τροφίμων και χρημάτων στους έχοντες ανάγκη, φροντίζει να τονώσει την ψυχή του λαού της με την πίστη και την ελπίδα στον Θεό».
Ας ελπίσουμε ότι θα αναρωτηθούν οι ευσεβείς ποιμένες, αν αρκεί η προσευχή να θρέψει την πείνα της ελληνικής οικογένειας, όταν ολοκληρώσουν την διαβούλευσή τους για να αποφασίσουν ποια είναι η ελληνική οικογένεια που δεν στέλνουν στο Πυρ το Εξώτερον.
Τι απαντά μια γυναίκα παντρεμένη με… αλλόθρησκο
Παντρεύτηκα έναν καθολικό και αν είναι… ας πάω στην κόλαση!!! Οι καλοί άνθρωποι, σύμφωνα με τους πατέρες της εκκλησίας, πάνε στον παράδεισο. Οι κακοί πάνε παντού… Αλήθεια, αναρωτιέμαι, πόσες μετάνοιες θα πρέπει να κάνω, πόσες εξομολογήσεις για να εξαλειφθεί η μέγιστη των αμαρτιών μου. Όχι, δεν έχω κλέψει, δεν έχω επιθυμήσει τα του πλησίον μου, δεν έχω κάνω ποτέ στη ζωή μου κακό σε κανένα. Κι όμως αποτελώ εγώ και η οικογένεια μου βόμβα στα θεμέλια, αυτής της κατά τα λοιπά, αγνής και αγγελικά πλασμένης κοινωνίας.
Φυσικά και δεν πρόκειται για αυτοκριτική, αλλά για το «αμάρτημα» στο οποία υπέπεσα, να ενώσω την ζωή μου με τα ιερά δεσμά του γάμου με έναν καθολικό. Να ομολογήσω ότι όταν ο άντρας μου, μου ζήτησε να παντρευτούμε, γνωρίζοντας ότι προέρχεται από ένα άλλο θρησκευτικό δόγμα, δεν περίμενα ποτέ ότι θα υποστούμε από την εκκλησία που θεωρεί ως ιερό θεσμό την οικογένεια, ανάλογη κριτική ή ότι θα κινδύνευα με… αφορισμό. Τον γνώρισα, τον ερωτεύτηκα, είδα στο πρόσωπο του τον σύζυγο, τον πατέρα του παιδιού μου που μαζί θα βαδίσουμε τον… δρόμο της ζωής μας. Και ναι είπα αυτός είναι… Και ήρθε εκείνη η ώρα που θα έπρεπε αυτό που νιώθαμε να πάρει μια πιο επίσημη μορφή.
Ακόμα θυμάμαι την συνάντηση μου με τον καθολικό ιερέα, Θεόδωρο Κοντίδη, ο οποίος ουδέποτε προσπάθησε να με μετακυλήσει από τα πιστεύω μου. «Αρκεί να σέβεται και να αγαπά ο ένας τον άλλον Αγγελική μου», μου είπε. Δεν είχε σημασία η διαδικασία. Επόμενη συνάντηση αυτή με τους ορθόδοξους ιερείς. Αγιος Διονύσιος στο Κολωνάκι. «Για να σας δώσουμε την άδεια να παντρευτείτε, κυρία μου, αφενός θα πρέπει να δεσμευθείτε απέναντι μας ότι στο μυστήριο δεν θα συμμετέχει καθολικός κουμπάρος, αφ’ έτερου δε οφείλετε να υπογράψετε δήλωση του νόμου 105, σύμφωνα με την οποία θα δεσμεύεστε ότι το τέκνον, που θα προκύψει από το γάμο σας, θα βαπτιστεί χριστιανός ορθόδοξος».
Μα πως, αναρωτήθηκα. Ζω δεν ζω σε ένα κράτος που το Σύνταγμα προβλέπει ανεξιθρησκία; Εχω ή δεν έχω το δικαίωμα να αποφασίσω αν αυτό στο οποίο μου επέβαλαν να πιστεύω από παιδί, χωρίς ίχνος επιλογής, είναι το ιδανικό για το παιδί μου!!! «Κύριε ελέησον». Μήπως θα έπρεπε να κάνω 50 μετάνοιες την ημέρα γονυπετής και να επιβάλλω στον εαυτό μου ξηροφαγία όσον αφορά την επιλογή μου να αγαπήσω έναν άνθρωπο, τον σύζυγο μου, που από την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα έως και σήμερα μου αποδεικνύει το μεγαλείο της ψυχής του.
Τα όρια μεταξύ της θρησκείας και της αληθινής αγάπης δεν θα έπρεπε να απέχουν κι όμως υπάρχουν κάτι τέτοιες απόψεις, οι οποίες δημιουργούν ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα στις δυο έννοιες. Το όνομα μου είναι Αγγελική του Αθανασίου Βέργη. Από παιδί θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει να βρω ένα σωστό άνθρωπο που να με αγαπά και μαζί του να φτιάξω μια όμορφη οικογένεια. Ο άντρας και πατέρας του παιδιού μου ονομάζεται Κωνσταντίνος του Ιωάννη Κουκουλά. Είναι καθολικός. Η σχέση μας ποτέ δεν συνάντησε θρησκευτικές επιπλοκές στο… διάβα της.
Ζητώ συγνώμη στους πνευματικούς πατέρες αν αμάρτησα που αγάπησα, αν αυτό πρέπει να κάνω γι’ αυτούς. Στις προσευχές μου όμως ευχαριστώ τον αληθινό θεό, που δεν γνωρίζει από χρώμα, ιδεολογίες, ιδεοληψίες που έστειλε στο δρόμο μου αυτό τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Τον Κώστα μου που είναι κοντά μου στα καλά, στα κακά, στον πόνο στην αρρώστια… μέχρι ο θάνατος μας να μας χωρίσει. Και οι πνευματικοί οφείλουν να το καταλάβουν και να το κατανοήσουν. Κι αν είναι να πάω στην κόλαση… ας πάω!
