Σκληροτράχηλοι πολεμιστές, μυθικοί κόσμοι, μάγοι και υπερφυσικά στοιχεία, χορογραφημένες μάχες, συγκλονιστική επική μουσική, και μια ιστορία βγαλμένη από τις σελίδες κόμικ. Η συνταγή που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε μόνο από Χόλιγουντ μεριά, έγινε το μεγάλο στοίχημα μίας ταλαντούχας ομάδας νέων δημιουργών και συντελεστών που έκαναν το όραμά τους πραγματικότητα υλοποιώντας την πρώτη ελληνική ταινία ηρωικής φαντασίας. Τα «Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος», ξεκίνησαν με δύο sold-out προβολές στις «Νύχτες Πρεμιέρας», βραβεύτηκαν για τα σκηνικά και τα κοστούμια στο Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρου, αλλά και στο Διεθνές Φεστιβάλ Πελοποννήσου, και είναι υποψήφια για τρία Seven Art Awards: Καλύτερης Ταινίας Μυθοπλασίας, Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη για τον Θάνο Κερμίτση, και Καλύτερου Trailer. 

Κι ενώ ο «Αδάμαστος» συνεχίζει να κραδαίνει το σπαθί του σε επιλεγμένες κινηματογραφικές αίθουσες ανά τη χώρα, συναντήσαμε τον βραβευμένο δημιουργό των ηρωικών «Χρονικών» που ενέπνευσαν την ταινία και ζωντάνεψαν με πολύ μεράκι, μόλις με δέκα χιλιάδες ευρώ και τη μέθοδο του crowdfunding, και κυρίως με …Αδάμαστη θέληση! Ο Γιάννης «Rubus» Ρουμπούλιας μας συστήνει τον χαρακτήρα που δημιούργησε και ερμηνεύει, μας οδηγεί μπροστά και πίσω από τις κάμερες ενός μοναδικού εγχειρήματος για τα ελληνικά δεδομένα και μας μιλά για την συνεργασία του με αμερικανικό εκδοτικό οίκο comics.

Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του Ντράγκαρ, του κεντρικού ήρωα του «Αδάμαστου»; Είναι κατά κάποιο τρόπο, αυτό που συνηθίζουμε να αποκαλούμε «αντι- ήρωας»;

O Ντράγκαρ είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί να επιβιώσει ενάντια στις πιθανότητες, μέσα στη σκληρή πραγματικότητα της εποχής του, η οποία όπως καταλαβαίνουμε δεν είναι κι από τις πιο ειρηνικές που έχουν περάσει από τον κόσμο του Έλεμπρος. Είναι άνθρωπος των πράξεων κυρίως, πεισματάρης και επίμονος, πολλές φορές απότομος και αγενής αλλά με έναν προσωπικό κώδικα τιμής που τον κάνει να ξεχωρίζει το καλό από το κακό και να κάνει το δίκαιο με έναν κάπως ανορθόδοξο τρόπο, τις περισσότερες φορές. Παρότι πολλές φορές ο Ντράγκαρ είναι εγκλωβισμένος στο “εγώ” του και αρκετά από τα στοιχεία που διέπουν τον χαρακτήρα του, όπως τα ανέφερα πιο πριν, είναι αρνητικά, προσωπικά δε νομίζω πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυστηρά “αντι- ήρωας”. Είναι ένας χαρακτήρας τόσο με έντονα ελαττώματα, όσο και με έντονα προτερήματα. Αυτό πιστεύω του δίνει μια τρισδιάστατη χροιά και τον κάνει πολύ ενδιαφέρον. Ωστόσο αυτή είναι μια προσωπική άποψη και μένει να δούμε ποιά θα είναι εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν το κοινό να τον συμπαθήσει ή να τον αντιπαθήσει και συνεπώς να τον χαρακτηρίσει εκείνο, μετά την προβολή της ταινίας.

Ποιες είναι οι επιρροές σου και οι πηγές έμπνευσης για τον χαρακτήρα του Ντράγκαρ στα «Χρονικά του Δρακοφοίνικα: Αδάμαστος»;

Οι πηγές έμπνευσης είναι πάρα πολλές και πραγματικά δεν ξέρω από που να αρχίσω. Από τους δικούς μας, Ηρακλή, Οδυσσέα και Ιάσωνα των οποίων τους μύθους και τις περιπέτειες αγαπώ ιδιαίτερα γιατί πάντα έπρατταν ενάντια στις πιθανότητες και αψηφώντας τις ανώτερες δυνάμεις που τους επέβαλλαν να τα παρατήσουν. Όσο και να τους χτυπούσε η μοίρα εκείνοι συνέχιζαν τον αγώνα τους. Είχαν μια αδάμαστη θέληση για την ίδια τη ζωή που ουσιαστικά ήταν και η κινητήρια δύναμή τους για να υπερπηδήσουν κάθε εμπόδιο! Έπειτα, ο Κόναν ο Βάρβαρος, ένας ήρωας που δημιούργησε ο Ρόμπερτ Χάουαρντ. Κι αυτός ακροβατεί επικίνδυνα μεταξύ ήρωα και αντιήρωα καθότι παρουσιάζεται ως ένας αμοραλιστής μισθοφόρος βάρβαρος που όμως δεν είναι λίγες οι φορές που βάζει τη φιλία ή ακόμη και τον έρωτα πολύ πιο πάνω από τα υλικά αγαθά που μπορεί να κερδίσει σε κάποια περιπέτειά του. Άλλος ένας χαρακτήρας από τον οποίο άντλησα έμπνευση για τη δημιουργία του Ντράγκαρ είναι και ο Guts από το μάνγκα του Ιάπωνα καλλιτέχνη Kentaro Miura, Berserk. Φυσικά υπάρχουν και στοιχεία που θα μπορούσε να εντοπίσει κανείς μέσα από έργα της τέχνης των κόμικς, τον φανταστικό και όχι μόνο κινηματογράφο αλλά και τη λογοτεχνία, που έχουν ασκήσει κάποιου είδους επιρροή στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του Ντράγκαρ, όπως εμφανίζεται στην ταινία.

Εδωσες ψυχή, σάρκα και οστά μπροστά από την κάμερα, σε έναν χαρακτήρα που ο ίδιος δημιούργησες. Παρόλο που έχεις εμπειρίες και ως ηθοποιός, ένιωσες ποτέ το άγχος του να μην «προδώσεις» το δημιούργημά σου από τη στιγμή που ο Ντράγκαρ πέρασε στη μεγάλη οθόνη στο πρόσωπό σου;

Σίγουρα αυτό για μένα ήταν ένα μεγάλο στοίχημα γιατί δεν είμαι επαγγελματίας ηθοποιός. Η υποκριτική για μένα και φυσικά ο κινηματογράφος γενικότερα είναι μια μεγάλη αγάπη, που πάντα μελετώ με λαχτάρα και αρέσκομαι στο να ανακαλύπτω νέα πράγματα για αυτήν. Όλα τα παιδιά που συμμετέχουν στην ταινία και είναι επαγγελματίες ηθοποιοί, ήταν μεγάλο σχολείο για μένα και με βοήθησαν πάρα πολύ στο να συνυπάρξω μαζί τους και δίπλα τους, μπροστά από την κάμερα. Το αν τα κατάφερα επάξια, αυτό θα το κρίνει ο κόσμος. Φυσικά και είχα ένα κάποιο άγχος, αλλά από την άλλη είχα και μια περίεργη σιγουριά γιατί ήξερα 100% τι σκέφτεται και πως νιώθει ο Ντράγκαρ ανάλογα με τις περιστάσεις και τις συνθήκες στις οποίες δρα. Χρειάστηκε πολλή δουλειά, μελέτη και μεράκι προκειμένου να καταφέρω να υποδυθώ τον Ντράγκαρ. Θα ξαναπέρναγα ευχαρίστως όλη αυτή την “ταλαιπωρία” για να καταφέρω να εκφραστώ μέσω αυτής της τέχνης, αμέτρητες φορές!

Επλασες έναν ολόκληρο κόσμο και ενσάρκωσες τον δικό σου ήρωα – φαντάζομαι εμπειρία ζωής! Ποιες ήταν οι πιο fan στιγμές που δεν πρόκειται να ξεχάσεις;!

Ενάμισι χρόνος γυρισμάτων είχαν να μου προσφέρουν άπειρες όμορφες στιγμές, πραγματικά. Τι να πρωτοθυμηθώ! Τα χιόνια στα οποία βούλιαξα μέχρι τη μέση στο πρώτο μας γύρισμα; Τη μπουγάδα που είχα απλώσει στα δέντρα με τα τομάρια , τις γούνες και τη δερμάτινη πανοπλία μου, μετά από 6 ώρες γύρισμα σε ένα ρυάκι, όπου ήμουν 15 κιλά βαρύτερος από το νερό που είχα μαζέψει; Τους δρομείς που πέρασαν δίπλα μας όταν γυρίζαμε τη σκηνή της αρένας και δεν πίστευαν στα μάτια τους οι άνθρωποι; (συγκεκριμένα ένας είπε ” ρε παιδιά τρέχω πολλή ώρα, μήπως έχω παραισθήσεις; Αληθινοί είστε;!”). Φυσικά αμέτρητα μικροατυχήματα που μας προκάλεσαν στιγμιαίο τρόμο αλλά τελικά τα θυμόμαστε και γελάμε. Σε ένα από τα τελευταία γυρίσματα έκοψα τα 4 δάχτυλά του δεξιού χεριού με ένα μαχαίρι, μετά από ένα stunt που πηδάω στον αέρα για να προσγειωθώ πάνω σε έναν εχθρό – ευτυχώς αν και η πληγή ήταν βαθιά δε χρειάστηκαν ράμματα. Αυτά και μυριάδες ακόμα περιστατικά!

Ποιο είναι το επόμενο κεφάλαιο στα «Χρονικά»; Να περιμένουμε και σίκουελ;

Σίγουρα στα σχέδια υπάρχει συνέχεια και όχι μόνο μία. Αυτό εξαρτάται βέβαια από το κατά πόσο θα βρούμε χορηγούς και μπάτζετ για να στηριχθεί αυτή η προσπάθεια γιατί πρέπει να είναι σίγουρα κάτι καλύτερο που θα πάει την ιστορία ένα βήμα παραπέρα, ένα επίπεδο πιο πάνω.

Η σειρά κόμικ που έχεις δημιουργήσει με τον κόσμο του Ελεμπρος και που ενέπνευσε την ταινία, συνεχίζεται;

Η σειρά δεν έχει ολοκληρωθεί, έχουν κυκλοφορήσει μόνο τα 12 από τα 15 τεύχη. Ίσως βγει μια συλλεκτική έκδοση με όλα αυτά τα παλιά τεύχη. Ετοιμάζω τώρα ένα reboot της παλιάς ιστορίας, της ιστορίας που έχει προηγηθεί της ταινίας, το οποίο θα ξανασχεδιαστεί από την αρχή. Θα έχει μία λίγο διαφορετική πλοκή και θα υπάρχουν μεγαλύτερες συνδέσεις, με χαρακτήρες της ταινίας, αναφορές κλπ.

Πόσο δύσκολο είναι να ασχοληθεί κανείς επαγγελματικά στην Ελλάδα με τα κόμικ;

Αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, όπως και σε κάθε κλάδο, είναι δύσκολα τα πράγματα και στο κόμικ ίσως είναι κάπως δυσκολότερα γιατί έχει ένα σχετικά μικρό αγοραστικό κοινό. Δεν είναι ότι λείπουν τα ταλέντα από το χώρο μας. Πιστεύω ότι λείπουνε απλά οι ευκαιρίες. Αυτό το παλεύουμε όλοι στο χώρο, καλλιτέχνες, εκδότες και οι άνθρωποι που μας στηρίζουν φανατικά, για να αλλάξει- δηλαδή να βάλουμε περισσότερο στην ελληνική κουλτούρα το κόμικ σαν μέσο ψυχαγωγίας, διασκέδασης, και κυριότερα, σαν μορφή τέχνης.

Πως προέκυψε η συνεργασία σου με τον αμερικανικό εκδοτικό οίκο Arcana Comics;

Πλέον με το internet δεν υπάρχουν σύνορα και είναι πολύ πιο εύκολο να βρει κάποιος ένα portfolio online και να αποφασίσει αν θα θέλει να συνεργαστεί με κάποιον καλλιτέχνη ή όχι. Με την Arcana, έγινε κάτι παρόμοιο. Είδαν δουλειά μου, έγινε μία επαφή, και αποφασίσαμε να συνεργαστούμε για συγκεκριμένα πρότζεκτ.

Ποιες είναι οι δουλειές σου με την Arcana;

Έχω κάνει ήδη το «Deadly Harvest» το οποίο είναι μια διαστημική περιπέτεια με κάποιους μεταλλωρύχους στο διάστημα. Αυτό έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά από τις εκδόσεις Comicworld. Εχω κάνει δύο τεύχη «Zipper Vs Dominatrix» το οποίο είναι ένα κόμικ με ήρωες που έχει δημιουργήσει ο Gene Simmons των KISS, και δύο τόμους του «Steam Engines of Oz» που είναι η συνέχεια του μύθου του Μάγου του Οζ, αλλά με steam punk στοιχεία (τεχνολογία, βιομηχανική επανάσταση κτλ… ατμός και γρανάζια!)

Και για να επιστρέψουμε στον «Αδάμαστο», πιστεύεις ότι πετύχατε τον στόχο σας;

Προσπαθήσαμε και κάναμε το καλύτερο δυνατό για να υπάρξει ένα αποτέλεσμα αξιοπρεπές με το οποίο ο θεατής θα ευχαριστηθεί, θα ψυχαγωγηθεί, θα διασκεδάσει, και σε καμία περίπτωση δε θα κλαίει τα λεφτά του. Οποτε ήταν μία μικρή νίκη στο είδος της επικής φαντασίας.