Χάζευα βιντεάκια στο youtube όταν έπεσα πάνω σε ένα βίντεο που σε λογικά -για εμένα- πλαίσια δεν θα κοίταζα. Ήταν το «46&2» των Tool σε εκτέλεση από μια σχολική μπάντα εφήβων. Αγαπημένο κομμάτι αλλά αρχικά δεν έδωσα σημασία. Ok, άλλο ένα βιντεάκι από μια σχολική μουσική μπάντα, σκέφτηκα. Ταλέντα υπάρχουν πολλά, δυστυχώς όμως οι κανόνες του παιχνιδιού, θα αφήσουν τα περισσότερα από αυτά στην αφάνεια.
Κάτι όμως με τράβηξε και άνοιξα τη σελίδα. Το πρώτο πράγμα που παρατήρησα ήταν τα views. Πάνω από 2,6 εκατομμύρια μέσα σε ένα μόλις μήνα. Το δεύτερο που κοίταξα ήταν τα σχόλια. Η πλειοψηφία τους, πέραν των κλασικών πια τρολαρισμάτων, ήταν εγκωμιαστικά.
Η περιέργεια που με διακατέχει δεν με άφησε να αλλάξω σελίδα. Πάτησα το play και άρχισα να βλέπω το βίντεο. Στην αρχή μου φάνηκε όπως όλα τα αντίστοιχα. Στα πρώτα δευτερόλεπτα του βίντεο άρχισα να παρατηρώ τον ντράμερ. Το έχει, σκέφτηκα. Αρχίζουν τα φωνητικά και η κάμερα δείχνει ένα κοριτσάκι με ιδιαίτερο μουτράκι, παιχνιδιάρικο, θα μπορούσα να χαρακτηρίσω. Ωραία, παιδική φωνή αλλά ωραία, ήταν η πρώτη μου σκέψη.
Παρατηρούσα σχολαστικότερα τις κινήσεις της μικρής και σκεφτόμουν πόσο άνετη είναι. Ένα τόσο δα παιδάκι τραγουδάει χωρίς να σφίγγεται. Ο θαυμασμός μου προς το πρόσωπό της απογειώθηκε στα 3 λεπτά περίπου του βίντεο, όταν τραγουδούσε έχοντας τη σπίθα στα μάτια της και ένα τόσο μα τόσο πονηρό χαμογελάκι…
Το άκουσμα δεν με ενοχλούσε καθόλου. Μπορώ να πω ότι άρχιζε σιγά σιγά να μου αρέσει όλο και περισσότερο. Έβλεπα το βίντεο και παρατηρούσα τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας. Ο μικρός με τα κρουστά με έκανε να γελάσω. Τρελή φάτσα, ένας γλύκας. Ο κιθαρίστας, ο μπασίστας, η κοπελίτσα στο πιάνο, τα αγόρια στα τύμπανα, ο ντράμερ ο οποίος όσο περνούσε η ώρα έμπαινε και περισσότερο στο κομμάτι, κυριολεκτικά σπάζοντας τα!
Κάθε ένα παιδί ξεχωριστά, διακρίνονταν για ένα μόνο και πράγμα: Την αγάπη και το πάθος που έβγαζε για τη μουσική. Ιδιαίτερες μουσικές γνώσεις δεν έχω, μπορώ να πως με σιγουριά όμως ότι αυτά τα παιδιά, είναι άξια θαυμασμού. Η προσπάθειά τους αξίζει χίλια μπράβο, μόνο και μόνο γιατί κατάφεραν μέσα από ένα βίντεο να δείξουν τόσα συναισθήματα.
Τελικά, αποθήκευσα το βίντεο στις playlists μου (sorry Maynard), το ακούω καθημερινά και είμαι και εγώ ένα από τα 37.000 like.
Και όπως γράφει στα σχόλια και ένας χρήστης: 2,5 εκατ. views μόλις σε 30 ημέρες; Πάρ’ τα Bieber!
