Όσο λατρεύω την διαδικασία του φλερτ, τόσο μισώ τη διαδικασία του ραντεβού. Το άγχος για το τι θα βάλεις, τι θα βγάλεις, το στάνταρ σπυράκι που θα εμφανιστεί μισή ώρα πριν, η κολλητή σου που έπαθε Cosmopolitan κι ανά μισή ώρα χτυπάει το τηλέφωνο για να σου δώσει συμβουλές, το δίλημμα για το αν πρέπει να πας στην ώρα σου ή να καθυστερήσεις. Πέντε, δέκα; Πόσα λεπτά είναι ο ιδανικός χρόνος αργοπορίας τελικά κορίτσια μάθαμε; Το SMS του κολλητού σου που ζει ακόμα στο ’60 και σου στέλνει «Μην του κάτσεις από το πρώτο βράδυ. ΕΥΚΟΛΗ! ΕΥΚΟΛΗ! ΕΥΚΟΛΗ!», οι στιγμές σιωπής κι αμηχανίας, οι άθλιες ερωτήσεις τύπου «Τι μουσική ακούς;», «Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;», «Τι χόμπι έχεις;», η ατάκα «Τι ζώδιο είσαι; Όχι ότι πιστεύω εγώ σε αυτά, αλλά ξέρεις μωρέ…», και φυσικά η αμηχανία το επόμενο πρωί. Γιατί ναι, ήσουν ΕΥΚΟΛΗ! ΕΥΚΟΛΗ! ΕΥΚΟΛΗ!
Μισώ τα τυπικά ραντεβού. Είμαι φαν των σχέσεων που προκύπτουν από γνωριμίες που εξελίσσονται. Θες στη δουλειά, το χόμπι, την παρέα, τη σχολή; Έχεις ήδη πέντε κοινά με τον άλλον να αναλύσεις. Δεν τα ψάχνεις πάνω από το φιλέ μινιόν. Οι Γάλλοι βέβαια, λατρεύουν τα ραντεβού, όσο και το φιλέ μινιόν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το ότι η πιο γνωστή γαλλική λέξη παγκόσμια, είναι η λέξη ραντεβού.
«Είσαι ελεύθερη την Τετάρτη κατά τις 18.00»; Τι εννοεί ραντεβού στις 18.00; Γυρίσαμε ξαφνικά στο γυμνάσιο και δίνουμε απογευματινά ραντεβού για καφέ; Τι είμαστε φίλοι; Προσπερνώντας την ξενέρα απαντάω ότι «καλύτερα να τα πούμε κατά τις 22.00». Θα τελειώσω από το γραφείο, μέχρι να πάω σπίτι να ετοιμαστώ και να πάω στο ραντεβού, 22.00 είναι μια καλή ώρα, σκέφτομαι. Πατάω αποστολή. Τι λάθος! Δεν ήξερα, δεν ρώταγα;
Μετά από λίγο διηγούμαι την ιστορία για το ραντεβού των 18.00 στη Χ. γεμάτη απογοήτευση για τις φιλικές προθέσεις του άλλου. «Είσαι πολύ Ελληνίδα εσύ». Όταν η Χ. το λέει αυτό, το λέει για κακό, σημαίνει ότι έχω κάνει κάποια πατάτα. Και μου εξηγεί:
«Εδώ δεν έχουμε τα ίδια ωράρια με την Ελλάδα. Όταν εμείς οι Γάλλοι δίνουμε ραντεβού στις 18.00 σημαίνει ότι θέλουμε να περάσουμε όλη τη μέρα μαζί με τον άλλον κάνοντας πράγματα για να τον γνωρίσουμε. Μετά ακριβώς από τη δουλειά θα πάρουμε το μετρό και θα βρεθούμε για καφέ. Θα συνεχίσουμε σε κάποιο μουσείο ή σινεμά, θα πάμε για φαγητό, για ποτό κι αν έχουμε περάσει καλά θα καταλήξουμε να τρώμε μαζί και πρωινό την επόμενη μέρα. Ο τύπος σε έβλεπε για κάτι πιο σοβαρό κι εσύ μόλις του είπες ότι τον θες για την κρεβατοκάμαρά σου. Συγχαρητήρια».
Έχω μείνει με ανοιχτό το στόμα. Είχα βάλει τα χεράκια μου και είχα βγάλει τα ματάκια μου, για να… βγάλω τα μάτια μου. Για τους Γάλλους υπάρχουν τριών ειδών ραντεβού. Των 18.00 που περιλαμβάνει το πακέτο, των 22.00 που περιλαμβάνει ένα ποτό και κρεβάτι, και των 2.00 το πρωί που περιλαμβάνει αποκλειστικά το κρεβάτι, και είναι το γνωστό σε όλους μας booty call, καβάντζα, αρπαχτή, ξεπέτα. Συγνώμη αλλά εμείς στην Ελλάδα λεφτά για το ραντεβού-πακέτο τελευταία φορά είχαμε πριν τους Ολυμπιακούς, το 2003, κι εγώ ήμουν ανήλικη τότε δεν τα πρόλαβα αυτά. Βρίσκω μια χαζή δικαιολογία και αλλάζω ξανά το ραντεβού για τις 18.00.
Ήπια καφέ, είδα ταινία, σχολίασα την ταινία πάνω από το φιλέ μινιόν, ανακάλυψα νέα μέρη στο Παρίσι που δεν ήξερα, απέκτησα νέες γνώσεις για τα γαλλικά κρασιά και τη σύγχρονη τέχνη, εντυπωσιάστηκα με τους καλούς τρόπους και τελικά αφού άλλαξα τη γνώμη μου για τα ραντεβού, ανανέωσα γι’ ακόμα ένα…