«Louis, νομίζω πως αυτή είναι η αρχή μιας όμορφης φιλίας». Εκατομμύρια άνθρωποι είδαν και μαγεύτηκαν από αυτή την ατάκα του, την ώρα που χάνεται στην ομίχλη μαζί με τον Captain Renault στο τέλος της «Casablanca». Και αυτή ήταν μόνο μία από τις πολλές ατάκες που έχει πει ο Humphrey Bogart, όχι μόνο σε αυτή τη ταινία, αλλά σε όλα του τα φιλμ. Και κάθε του φράση γοήτευε τις γυναίκες και στον πέρασμα του χρόνου γινόταν κλασική. 

Είχε αυτό το χάρισμα το αγαπημένο καλό-κακό παιδί του Hollywood, να μπορεί να μαγεύει τους θεατές. Αυτό το σκληρό ύφος του, που συνδυαζόταν με την κατά βάθος καλή του καρδιά, και αυτό το στυλ με τη γοητεία του, ήταν αρκετά για να τον μετατρέψουν σε είδωλο. Μαζί φυσικά με τον επαναστατικό του χαρακτήρα, που είχε κάνει ουκ ολίγες φορές άνω κάτω τον τυπικό κόσμο του κινηματογράφου. 

Ο Bogart γεννήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 1899 στη Νέα Υόρκη. Προερχόταν από πλούσια οικογένεια και αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του. Πήγε να σπουδάσει ιατρική στο Γέιλ, αλλά τελικά αποδείχθηκε πολύ «καθώς πρέπει» επάγγελμα, καθώς αποβλήθηκε από το πανεπιστήμιο. Πήγε στο ναυτικό, έμπλεξε σε αρκετούς καυγάδες και του έμεινε δώρο το σημάδι στα χείλη, που αποδείχθηκε και η γοητεία του στη μεγάλη οθόνη. 

Αφού πέρασε από διάφορους μικρούς κινηματογραφικούς και θεατρικούς ρόλους, το 1936 παίζει στο «Απολιθωμένο Δάσος» και κάνει τη διαφορά. Ο ρόλος του γκάνγκστερ του ταιριάζει γάντι και οι κριτικοί γοητεύονται μαζί του. Αυτή ήταν και η αρχή μιας μεγάλης καριέρας. «Casablanca», «Το γεράκι της Μάλτας», «Η σειρήνα της Μαρτινίκα», «Γλυκειά μου Σαμπρίνα», «Η ανταρσία του Κέιν» και «Η βασίλισσα της Αφρικής» είναι μερικές από τις ταινίες του, με την τελευταία να του χαρίζει και το βραβείο Όσκαρ. 

Μια καριέρα εντυπωσιακή, που είχε ως αποτέλεσμα το Αμερικανικί Ινστιτούτο Κινηματογράφου να τον κατατάξει στη κορυφή της λίστας με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών. 

Αλλά για εμάς ο Humphrey Bogart δεν είναι ένας σταρ, αλλά ο ατίθασος, ο τυχοδιώκτης, ο γοητευτικός, ο ρομαντικός, με ένα τσιγάρο στο στόμα που κοιτάει στα μάτια την Ingrid Bergman και της λέει με πάθος «here’s looking at you, kid». Και από πίσω ο Sam παίζει στο πιάνο το «As time goes by»…