Θα ήταν καλό να το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή. Αναφερόμαστε -κυρίως- στα άτομα που προτιμούν να κάνουν το μπάνιο τους σε μεγάλα beach bars και όχι σε όσους έχουν βρει το κατάλληλο spot κάτω από το δέντρο και απολαμβάνουν τόσο τη θάλασσα όσο και την ησυχία που επικρατεί στην όχι τόσο κρυφή παραλία που κάνουν τις βουτιές τους. Γιατί ναι, σε αυτή την περίπτωση σηκώνουμε τα χέρια ψηλά καθώς το διάβασμα φτάνει σε άλλο επίπεδο όταν τα κύματα «γλύφουν» τις πέτρες, τα τζιτζίκια έχουν στήσει τη δική τους οπερέτα και το αεράκι ρίχνει στο μπάκετ καπέλο σου μικροσκοπικά αντικείμενα που δεν γίνονται αντιληπτά από το ανθρώπινο μάτι. Στο ότι ήχος της θάλασσας είναι αγχολυτικός, εκεί θέλουμε να καταλήξουμε, δεν ξέρουμε γιατί κάναμε το αχρείαστο αυτό extra mile.

Αλλού θέλουμε να σταθούμε.

Υπάρχει μια ιδιαίτερη κατηγορία ανθρώπων που μοστράρουν τα βιβλία που βρήκαν στη βιβλιοθήκη της θείας τους και παριστάνουν ότι τα διαβάζουν. Στην παραλία. Σε beach bar. Στην ξαπλώστρα με το μαξιλάρι και με θόρυβο που θα ζήλευε και ο μεταλάς που ζει στο διπλανό διαμέρισμα. Νιώσαμε λοιπόν την ανάγκη, πάντα με μια διάθεση που φλετράρει με το χιούμορ, να σχολιάσουμε αυτούς τους ανθρώπους που ζουν ή διαβάζουν ανάμεσά μας. Ακολουθούν οι 5 πικρές αλήθειες για το «διάβασμα» στην παραλία.

Δεν συγκεντρώνονται, άρα δεν διαβάζουν

Ελάτε τώρα, πώς είναι εφικτό να χαθείς μέσα στις σελίδες του βιβλίου που κρατάς με τα γεμάτα λάδι χέρια σου, τη στιγμή που γύρω σου επικρατεί -κυριολεκτικά- ένας χαμός; Δυνατή μουσική, φωνές, παιδιά που καλά κάνουν και τρέχουν από εδώ και από εκεί, ρακέτες, πόλο χωρίς τέρματα. Ε, όχι, δεν γίνεται να διαβάσεις.

Instagram, baby

Δείξτε μας έναν άνθρωπο που δεν έχει ποστάρει το βιβλίο που «διαβάζει» ή όντως διαβάζει στο Instagram. Όλοι ξέρουμε, όμως, ότι στην πλειοψηφία τους, το μόνο που ενδιαφέρει αυτά τα άτομα, είναι να συγκεντρώσουν καρδούλες και όχι να αφήσουν ένα βιβλίο να κάνει τη δουλειά του. Ποια είναι αυτή; Να μας προβληματίσει, να μας κάνει να σκεφτούμε και να μας ταξιδέψει. Το μόνο ταξίδι που κάνουν είναι μέχρι την τουαλέτα. Και άμα…

Το σοκ των διπλανών

Σκεφτείτε τώρα ένα beach bar γεμάτο που παίζει την απόλυτη καλοκαιρινή επιτυχία (ντουπ, ντουπ, ντουπ, ντουπ), τα κοκτέιλ ή μπίρες εξαφανίζονται όπως οι Αθηναίοι τον Αύγουστο από την πρωτεύουσα, τα instagram stories έχουν πάρει φωτιά, οι συζητήσεις για το νέο trend στο TikTok επίσης και, εντελώς ξαφνικά, ένας «περίεργος», κόντρα σε όλους και σε όλα, εμφανίζει στην ξαπλώστρα του το «Τάδε Έφη Ζαρατούστρα» του Νίτσε. Λιποθυμίες. Πόσες είναι οι πιθανότητες, όμως, αυτός ο «περίεργος» να θέλει να διαβάσει τον απόλυτο μηδενιστή όταν γύρω του έχουν ήδη μηδενιστεί τα πάντα; To αφήνουμε σε εσάς…

Καλύτερα το ΦΩΣ, όπως παλιά

Ξέρετε κάτι; Είναι πιο τίμιο να διαβάζεις την αθλητική σου ή οποιαδήποτε εφημερίδα άλλη εφημερίδα θέλεις στην παραλία παρά να κρατάς ένα «τούβλο» και να παριστάνεις ότι διαβάζεις. Ποιον τόμο από το «Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο» έφερες μαζί σου σήμερα, είπαμε; Ναι, ναι, εξαιρετικός ο Χέμινγουεϊ αλλά θα σε στεναχωρήσω, του Προυστ είναι.

Μιλάει η απειρία

Όσοι είναι γνώστες του αθλήματος, βρίσκουν τον τρόπο να διαβάσουν σωστά ακόμα και σε ένα beach bar που «βαράει» το «The 6th Gate» όσο εσύ προσπαθείς να διαβάσεις τον «Επιβάτη» του Κόρμακ ΜακΚάρθι. Ο έμπειρος, βρίσκει ξαπλώστρα όσο πιο μακριά γίνεται από την πηγή της ηχορύπανσης, φοράει -φυσικά- γυαλιά ηλίου και στα αφτιά του υπάρχει αυτή η εξαιρετική τεχνολογική εφεύρεση που ονομάζουμε ακουστικά ώστε να απομονώνει τους ήχους που παίζουν με τον νευρικό μας σύστημα. Όσοι δεν ακολουθούν αυτούς τους τρεις κανόνες, είναι άπειροι. Ή μας κοροϊδεύουν, παριστάνοντας τα τέρατα συγκέντρωσης.