Τα Χριστούγεννα φτάνουν και η μάχη καλά κρατεί στο γραφείο. Όλοι τους και μόνη μου! Στόλισα τη δεντράρα μας και τώρα που σας γράφω δεν μπορώ να δω την οθόνη από τα κλαδιά, μιας και μου είπαν: “Άμα θες δέντρο, να το πάρεις στο γραφείο σου”. Το πήρα και εγώ που λες και κάνω την πάπια σε κάθε υποψία μελαγχολίας, που μπορεί να με πιάσει.

Μεγαλώνοντας, κατάλαβα ότι όλο και περισσότερος κόσμος τραβάει ζόρι με τις γιορτές, που αναβοσβήνουν καθώς φαίνεται τα χαμένα όνειρα του χρόνου που μας χαιρετά και μυρίζει μέλι και άχνη τις θερμίδες μας. Η μαγεία των Χριστουγέννων, για πολλούς πήγε περίπατο όταν σταμάτησαν οι δεκαπενθήμερες διακοπές. Τον Άγιο Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά και είναι ένας πρώην Έλλην αριστερός, ένας θνητός, που κράσαραν οι τάρανδοι του.

Σκέφτομαι λοιπόν, γιατί επιμένω να πιστεύω στα Χριστούγεννα και όχι στη φάτνη με το βρέφος; Γιατί αυτοί που βγάζουν σπυριά μαζί τους, δεν μας αφήνουν ήσυχους να χαρούμε, όσο αντέχουμε και μπορούμε; Πόσο μας απειλούν τέλος πάντων τα λαμπάκια και το άγχος της ευτυχίας;

Καταναλωτικό όργιο

“Είναι ο καπιταλισμός ηλίθια” μου λέει μια φωνή και όχι δεν είναι ο Μπογιόπουλος! Είναι η κίνηση στους δρόμους για να φτάσεις στο κέντρο που “βράζει” Δεκεμβριάτικα από τουρίστες και Άγιους Βασίληδες με κιτρινισμένες γενειάδες. Κόρνες τραγουδούν τα κάλαντα, ενώ στα μαγαζιά τα καντήλια δεν αντηχούν το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης, αλλά τη θέση που πήρε ο διπλανός σου στο ταμείο. Οι φίλοι ξαφνικά έχουν ταμπελάκι, που αναγράφει την αξία τους. Το πιο ακριβό στον κολλητό και στον γκόμενο και μετά πέφτει η ταρίφα.

Αν είσαι από τους ελάχιστους τυχερούς που δεν θα επισκεφθούν θηριώδη πολυκατάστημα, μπορεί και να μη μετρήσεις αντίστροφα 30 φορές για τα Χριστούγεννα. Θα πιείς σίγουρα για να χωνέψεις από ένα σκασμό λιχουδιές γνωστό αναψυκτικό και θα ορκιστείς ότι δεν θα ξαναφάς μέχρι το βρέφος να αναστηθεί.

Έσκασε και η κρίση τα τελευταία 6 αιώνια χρόνια και οι βιτρίνες έχουν γίνει κόκκινο πανί για τους καταναλωτές που τρέχουν να γλιτώσουν από τους μαγαζάτορες που άπαξ και πλησιάσεις αρκετά κοντά, δίχτυ σε μαζεύει και σε μεταφέρει στο υπόγειο τους.

Διαφημίσεις

Γιατί οι διαφημίσεις; Γαλοπούλες σε σελοφάν, μια εξάδα μπύρες και ένα κουτί μελομακάρονα, σε τιμή κόστους. Ούρλιαζαν οι νοικοκυρές στα σούπερ μαρκετ. Κοινωνιολογικά να το δεις, η ουρά που περιμένεις να ζυγίσεις πατάτες είναι το νέο “περιμένω μισή ώρα στο δοκιμαστήριο, για να βάλω ένα παντελόνι”.

Διακόσμηση

Και εκεί που λες ότι δεν μπορεί να είναι χειρότερα, φωταγωγεί και ο γείτονας το μπαλκόνι του και γίνεται το έλα να δεις. Τρέχεις στους δρόμους να σωθείς, όταν αντιλαμβάνεσαι ότι και εκεί τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ακαθόριστα σχήματα, λάμπουν στους στύλους. Δεν σου έχουν λείψει! Είναι εκεί όλο το χρόνο. Φοράς το μαγιό σου το καλοκαίρι και από πάνω σου είναι σβηστό ένα χριστουγεννιάτικο δεντράκι. Τώρα είναι απλά αναμμένο.

Φιλανθρωπια

Αν αυτά λοιπόν είναι τα χειρότερα σας στις γιορτές, για εμένα είναι η καλοσύνη των ανθρώπων. Εντάξει και τα 5ωρα μουσικά προγράμματα στα κανάλια, αλλά κυρίως η καλοσύνη. Ξαφνικά όλοι χαμογελούν και αγχώνονται αν είναι αρκετά ευτυχισμένοι για τα απαραίτητα ποσταρίσματα, σε Facebook και Instagram. Οι άστεγοι στους δρόμους παύουν να είναι αόρατοι τις άγιες αυτές μέρες και δάκρυα μας πνίγουν για παιδάκια και ανθρώπους με προβλήματα υγείας. Κάμερα σε ροζιασμένα χέρια που περιμένουν μια σακούλα με γάλα και ψωμί και στο διάολο να πας κωλοκοινωνία. 

Οικογενειακές συναθροίσεις

Μόλις θυμήθηκα τα οικογενειακά τραπέζια και κάπως χαλάστηκα από τα γλυκά που έχουν φέρει οι εορτάζοντες  στο γραφείο.

Παρόλα αυτά, τα αγαπώ τα Χριστούγεννα! Αγνοώ το ανυπόφορο κιτς και χαζεύω τον Σωτήρη, να βάζει τις μπάλες στο δέντρο μου. Γυρνάει, με κοιτάει μπουκωμένος από μπισκότα και μου γελάει. Είναι η ευτυχία στα μάτια των παιδιών τα Χριστούγεννα.

Όταν χτυπάει το κουδούνι και φτάνει η γιαγιά με φρέσκα αλεξανδρινά ψάχνοντας βάζο να τα βάλει, είναι Χριστούγεννα. Όταν ο μπαμπάς θυμώνει με το αστέρι που δεν στέκεται στην κορυφή, είναι ο καλύτερος Άγιος Βασίλης του κόσμου.

Ίσως τελικά, τα Χριστούγεννα είναι κρυμμένα στα γράμματα που στέλναμε στην Καισαρεία παιδιά. Οι μαμάδες, τα φύλαξαν για να θυμόμαστε μεγαλώνοντας πως κάποτε τα όνειρα μας ήταν ένα αλογάκι, που ταξίδευε σε μέρη μαγεμένα.

Ακόμα και αν δεν σου αρέσουν τα Χριστούγεννα, ρίσκαρε να τα διασκεδάσεις. Πιες δυνατά ποτά, δοκίμασε νόστιμες λιχουδιές, φλέρταρε με ξωτικά και άσε τα φιλιά σου να τρεμοπαίξουν στο φως κεριών και πνευμάτων…