Καταρχήν να ευχαριστήσουμε πολύ το περιοδικό Yes, καθώς σπάνια διαβάζουμε συνεντεύξεις από αναγνωρίσιμα πρόσωπα (δημοσιογράφους, πολιτικούς, καλλιτέχνες, αστρολόγους, τηλεπερσόνες) που μπορούν εκτιθέμενοι να χαρίσουν στην πληκτική, μίζερη και καταχνιασμένη καθημερινότητά μας διάθεση που να φλερτάρει με τα χρώματα του ουράνιου τόξου (σύμβολο και της διεθνούς gay κοινότητας για το δικαίωμα στην διαφορετικότητα).

Λίγα λόγια για την Βίκυ

Τη Βίκυ Μιχαλονάκου που, για όσους δεν την θυμάστε, τη γνωρίσαμε ως δημοσιογράφο–ρεπόρτερ στην κρατική τηλεόραση στα μέσα της δεκαετίας του ’80, ήταν ξανθιά, με υγρή μπάσα φωνή, πράσινα μάτια, μορφωμένη αλλά χαμηλών τόνων δεν θα την έλεγες. Τα επόμενα χρόνια «έγραψε» μεγάλες εμπορικές τηλεοπτικές επιτυχίες με την «Πόλη των παραισθήσεων» και το «Ερωτοδικείο» της. Στις παραγωγές αυτές η Βίκυ προκάλεσε και αγαπήθηκε γιατί ήταν λογοπλάστρια και αφοριστική σε σημείο να γίνεται μερικές φορές τόσο κατανοητή από το κοινό που λάτρευε το trash όσο ο Κώστας Ζουράρις και ο Γιώργος Βέλτσος ταυτόχρονα. Οι ενδυματολογικές της επιλογές, αντίστοιχες με της Έφης Σαρρή την εποχή που γνώριζε τα μεγάλα της σουξέ, και αγαπημένα της παπούτσια φυσικά οι ψηλοτάκουνες γόβες.

 

 
 

Σήμερα, τέλη Ιανουαρίου του 2015, η Βίκυ Μιχαλονάκου απαντάει σε ερωτήσεις που προκαλούν προβληματισμό ακόμη και σε μένα που «πρωτάρα» στην «πιάτσα» δεν με λες.

Την ρωτάνε λοιπόν οι συνάδελφοι γιατί δεν εργάστηκε ποτέ σε μεγάλο κανάλι.   

Βίκυ Μιχαλονάκου: «Είμαι σεμνή, ένα παιδί της μαχόμενης δημοσιογραφίας, ρεπορταζού, κοπτοραπτού και τα βουλκανιζατέρ της διαπλοκής δεν θέλουν ανεξάρτητες φωνές».

Καταρχήν για το «σεμνή» δεν μπορώ να σχολιάσω τίποτα καθώς «έτσι είναι αφού έτσι νομίζετε Βίκυ». Αλλά και πώς να μιλήσω για σεμνότητα εγώ που και αμαρτωλή είμαι και άνταγωνιστικιά, καθώς το πρώτο μέλημά μου το πρωί είναι να κοιτάξω πόσες χιλιάδες διαβάσατε τα κείμενά μου ή, για να είμαι και ειλικρινής, πόσοι περισσότεροι διαβάσατε εμένα από την Τσόλκα (άλλωστε και εκείνη το ίδιο κάνει) και με αυτό τον τρόπο πορευόμαστε, απαλλαγμένες από ενοχικά σύνδρομα περί σεμνότητας.

Για το «παιδί» έχω μια μικρή ένσταση. Φυσικά θα μπορούσε η Βίκυ σε μια αποστροφή του λόγου να το κάνει πιο χαριτωμένο, λέγοντας ότι είναι ένα «παπί» της μαχόμενης δημοσιογραφίας που το ξεπουπούλιασαν οι νταβατζήδες της διαπλοκής.

Για τη σχέση βουλανιζατέρ και διαπλοκής δεν το ήξερα. Πότε έπεσε τόσο χαμηλά η διαπλοκή που να έχει στην κατοχή της βουλκανιζατέρ; Η είδηση ότι η διαπλοκή έχει βουλκανιζατέρ με τάραξε το ίδιο όσο και το ότι ο Τατσόπουλος εγκαταλείπει την πολιτική. Ούτε έναν μύθο, επιτέλους, δεν μπορούμε να τον διατηρήσουμε στο θρόνο του.

Και συνεχίζει η Βίκυ Μιχαλονάκου απαντώντας σε ερώτηση γιατί δεν εργάστηκε σε μεγάλα κανάλια «Θέλουν υπαλληλίσκους και εταίρες».

Και ο Λάτσιος; Ο Τζώνη Καλημέρης; Ο Σταμάτης Μαλέλης; Ο Νίκος Χατζηνικολάου; Ο Γιώργος Τράγκας; Ο Νίκος Στραβελάκης; Ο Κώστας Σούσουλας; Ο Γιώργος Παπαδάκης; Υπαλληλίσκους πάντως δεν τους λες με τίποτα, καθώς ο υπαλληλίσκος ετυμολογικά σημαίνει υπάλληλος + κατάληξη υποκοριστικού-ίσκος δηλαδή κάτι απαξιωτικό. Ευτυχώς, εμείς οι γυναίκες μένουμε απέξω γιατί δεν χρησιμοποιείται η λέξη υπααλληλίσκα.

Για τις εταίρες τώρα: Ταπεινή μου γνώμη, καθώς η ελευθερία κίνησης των πολιτών είναι συνταγματικό δικαίωμα, είναι ότι κυκλοφορούν ελεύθερες σε όλους τους χώρους και ίσως, ίσως γράφω, αν δεν υπήρχε η Ασπασία δίπλα στον Περικλή, ο μεγάλος άντρας της εποχής να ήταν λιγότερο εμπνευσμένος.  

Και από εδώ και κάτω μπαίνουμε στο «ψαχνό» της συνέντευξης, καθώς η υπέροχη Βίκυ απαντάει σε ερώτηση για τις ανήθικες προτάσεις διευθυντών που «χτίζουν» καριέρες.

«Υποκύπτουν και κύπτουν εκμεταλλευόμενες τη γυναικεία φύση τους. Πανάρχαιο το… σέρνει καράβι», αποκαλύπτοντας παράλληλα ότι έχει συμβεί και σε εκείνη: «Προσωπικά, μου την έπεφταν gay διευθυντές, οπότε δεν υπέκυπτα εγώ, υπέκυπταν αυτοί…».

Συνεχίζοντας, επιμένω ότι το πώς θα διαχειριστεί κάποιος ή κάποια την γυναικεία ή την αντρική φύση του ή τη φύση γενικότερα είναι δικαίωμά του εφόσον είναι ενήλικος ή ενήλικη. Το σπουδαίο του θέματος προκύπτει από την παραδοχή της υπέροχης Βίκυς ότι είχε ερωτικές σχέσεις με gay διευθυντές καναλιών, οι οποίοι και υπό μια έννοια έγιναν και υποχείριά της (καθώς το ρήμα υποκύπτω είναι αμετάβατο) και σημαίνει:

1. Υποχωρώ, υποκύπτω σε εκβιασμό.

2. Πεθαίνω (ο ασθενής υπέκυψε μετά από έμφραγμα).

Άρα οι gay διευθυντές, αν ακριβολογήσουμε, μην έχοντας διέξοδο, μην βρίσκοντας ανοικτή πόρτα, υπέκυπταν στην παρενόχληση της Βίκυς. Αν όμως οι διευθυντές είναι gay γιατί «σπρώχουν» γυναίκες σε θέσεις παρουσιαστριών «πρώτης γραμμής», εκτός και αν το κάνουν για «ξεκάρφωμα»; Και, δεύτερον, αν υπέκυψε στη Bίκυ gay διευθυντής, γιατί δεν την έκανε καναλάρχισσα;

Μεγαλύτερη απορία τώρα: Στα μεγάλα κανάλια είναι gay οι διευθυντές και στα μικρομεσαία straight; Και ακόμη πιο μεγάλη απορία: Επειδή εγώ παιδί δεν είμαι πια, μου έχει βάλει σπαζοκεφαλιά, γιατί με τους περισσότερους διευθυντές ειδήσεων και παραγωγής γνωριζόμαστε (μικρότεροι όλοι από μένα, σαν παιδιά τους βλέπω) αλλά και τους φίλους μου τους gay που ρώτησα, δεν μου επιβεβαίωσαν την πληροφορία. Αλλά πάλι θα μου πεις, όσα ξέρει ο νοικοκύρης, δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Τι να πω …

Οι σχέσεις με γυναίκες

Ε ναι λοιπόν, η Βίκυ υπήρξε φαντασίωση και γυναικών. Το υποψιαζόμασταν, αλλά το επιβεβαίωσε.

Ερώτηση: «Σας  έχει προσεγγίσει ερωτικά και γυναίκα»;

Βίκυ Μιχαλονάκου: «Μου συνέβη κι αυτό από μια πολύ επώνυμη του καλλιτεχνικού χώρου. Δεν ενέδωσα… Όμως πειραματίστηκα μεταφυσικά και μεταψυχικά».

Αυτό μ’ ενδιαφέρει πάρα πολύ να το μάθω πως γίνεται, για να εξελιχθώ πνευματικά ως άνθρωπος καταρχήν .

Πειραματίστηκες δηλαδή να συνευρεθείς με γυναίκα κάνοντας ύπνωση; Σκέφτηκες κάποια συγκεκριμένη ή σε βρήκε εκείνη; Κατά τη διάρκεια της μεταφυσικής εμπειρίας, έγραφε κάμερα; Αν όχι, δεν είσαι και δεν ήσουν ποτέ ρεπόρτερ Βίκυ μου… Αυτή η βιωματική εμπειρία θα έκανε «στάχτη» το #hastang της Ελεονώρας στο Epsilon. Πόσο συχνά είχες τέτοιου είδους μεταφυσικές εμπειρίες; Όταν «επέστρεψες» στην τωρινή διάσταση, σου κόπηκε η διάθεση δοκιμής και, αν ναι, τι ήταν τραυματικό κατά την διάρκεια της μεταφυσικής εμπειρίας; Μήπως, γράφω μήπως, δεν έφταιγε ή «άλλη γυναίκα» αλλά ο διάμεσος;

Σας ευχαριστώ όλους για την διάθεσή σας και παρακαλώ επειδή δεν είμαι σεμνή, βάλτε και τον διπλανό σας να με διαβάσει γιατί παραμονεύει η Τσόλκα να μετρήσει τα «κλικ» μου.