Από τρολ ιντερνετικά γεμάτος ο τόπος. Υπάρχουν τρολ σιχαμένα, υπάρχουν τρολ μερακλίδικα, υπάρχουν τρολ καταπιεσμένα και τρολ καταπιεστικά, υπάρχουν τρολ σεξυ, και τρολ ανώμαλα, υπάρχουν όλων των ειδών. Και φυσικά υπάρχουν τρολ που κάνουν δουλίτσα. Αυτά τα τρολ που με ένα χαρτζιλικάκι αναλαμβάνουν να φέρουν εις πέρας μίνι συμβόλαια. Να βρίσουν κάποιον, ας πούμε, να αμαυρώσουν τη φήμη του, να διαδώσουν μια βρωμιά, να τρίψουν μια μούρη. Σε πολλούς και διαφόρους τομείς, από την πολιτική ως τη σόου μπιζ και από την οικονομία ως τη μικρή οθόνη. Για να βγει το μεροκάματο βρε αδερφέ, για να μπει ψωμάκι στο σπίτι…
Ένα φαινόμενο που το είχε αναλύσει, με την σχετική πολυλογία που τον διακρίνει, ο Σταύρος Θεοδωράκης, όταν δήλωνε προεκλογικά:
«Από τη μέρα που ξεκινήσαμε το Ποτάμι, στις 26 Φεβρουαρίου, κομματικά τρολ δουλεύουν υπερωρίες. Καθημερινά στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης εκατοντάδες κατσαπλιάδες του διαδικτύου με ψευδώνυμα βάζουν στο στόχαστρο τους επίσημους λογαριασμούς μας σε Facebook και Twitter και επιτίθενται με ανυπόστατες κατηγορίες, βρισιές, ακόμη και με ευθείες απειλές. Νέα παιδιά συνήθως, άνεργα, που με 500 ευρώ σε κάνουν “θεό”. Γεννούν από είκοσι ψεύτικους λογαριασμούς ο καθένας και περιμένουν την άνωθεν εντολή σου για να εξαπολύσουν τα δηλητηριώδη τουίτς τους. Βέβαια οι παλιοί του ίντερνετ τις αναγνωρίζουν όλες αυτές τις μαϊμούδες και δεν δίνουν σημασία. Οι άπειροι όμως επηρεάζονται».
Είχε δίκιο στα ανωτέρω; εξαιρέσεις την αγανάκτηση που είναι θέμα γούστου, στα υπόλοιπα δεν είχε και πολύ άδικο. Είναι αλήθεια ότι αρκετοί πολιτικοί πληρώνουν κυβερνοναύτες (νέους στην ηλικία συνήθως, αλλά όχι πάντα) για να προβάλλουν τα μηνύματά τους στα social media και σε ιστοσελίδες πολιτικού, οικονομικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Τους χρησιμοποιούν επίσης για να λοιδορούν τους αντιπάλους τους, αλλά και σε ρόλο αμυντικό όταν οι αντίπαλοί τους λοιδορούν τους ιδίους. Η ταρίφα είναι όντως ένα πεντακοσάρικο, αλλά άμα πρόκειται για εξαιρετική περίπτωση μπορεί να λάβει μια αύξηση. Αν είναι ο άλλος τζιμάνι και τα λέει ωραία, αν είναι σαν την θεά Κάλι και μπορεί να χειρίζεται είκοσι λογαριασμούς για πλάκα και πάει λέγοντας. Το τρολάκι το καλό, ποτέ δεν χάνεται.
Ανάλογα βεβαίως συμβαίνουν και εκτός πολιτικής. Είσαι επιχειρηματίας και θέλεις να πλήξεις έναν αντίπαλό σου; Δώσε φημολογία ότι είναι κλέφτης, ψεύτης και απατεώνας. Είσαι τηλεστάρ και επιθυμείς σφόδρα να την πατήσει ο απέναντί σου την ίδια ώρα; Πάρε ψιθύρους ότι είναι άνθρωπος κακός και κλέβει τις πιπίλες από των μωρών τα στόματα. Είσαι όνομα νυχτερινό και δεν αντέχεις ψηλά στη μαρκίζα και στη δόξα κάποιον άλλο; Κανόνισε να μάθει ο κόσμος όλος ότι άφησε τη γιαγιά του χωρίς θέρμανση όλο τον περσινό χειμώνα. Το τρολάρισμα δεν σταματάει ποτέ και τι ψυχή μπορεί να έχει ένα ταπεινό πεντακοσαρικάκι μπροστά σε ένα καλό πατσαβούριασμα;
Κι έτσι τα τρολάκια όχι μόνο δεν μειώνονται αλλά αυξάνονται. Και μπαίνουν σε καταλόγους και υπολογίζονται σε μπάτζετ και εισπράττουν κάτω απ’ το τραπέζι. Για να παρεμβαίνουν στα social media και στις ιστοσελίδες και να δίνουν μαθήματα σε όποιους δεν γουστάρουν τα αφεντικά τους. Και κάποια στιγμή, πού ξέρεις, μπορεί να αναγνωριστεί το έργο τους. Να το διδάσκουν στις σχολές ψυχολογικού πολέμου, μαζί με τα κατορθώματα των μεγάλων προπαγανδιστών. Θα είναι κι αυτή μια δικαίωση, έστω και κατόπιν εορτής. Εκτός κι αν τους προσλάβουν απλώς για να σκάβουν χαντάκια…
