Οι φράσεις και οι λυγμοί της Αλεξάνδρας Τσόλκα on air, στην εκπομπή «Αποκαλυπτικά» μόλις τελείωσε. Προβολή βίντεο στο οποίο η μητέρα του Λάκη Λαζόπουλου έδειχνε περήφανη πολύ για το παιδί της, απευθυνόμενη σ’ εκείνον με τρυφερά μαμαδίσια λόγια, όπως ήταν αναμενόμενο σχολιάστηκαν από δεκάδες site. Με τρεμάμενη φωνή δήλωνε: «Χάνω και τα λόγια μου! Η φράση που κοίταξε την κάμερα και είπε ‘Λάκη σε αγαπάω’ και οι φωτογραφίες, πώς τον έφτιαχνε, που είπε να δίνει στον κόσμο χαρά, συν τα τραγούδια που διάλεξε από εδώ η κυρία και ο τύπος της μάνας που μόνο δίνει, μόνο αγαπάει, μόνο καμαρώνει, όλο αυτό το πράγμα μου φέρνει στο νου τη δική μου τη μάνα. Νομίζω όλοι το ίδιο νιώθουμε… Δεν μπορώ…»

Σε δευτερόλεπτα το διαδίκτυο είχε κατακλυσθεί από τίτλους όπως «κατέρρευσε η Τσόλκα», «λύγισε η δημοσιογράφος Αλεξάνδρα Τσόλκα», «τα δάκρυα της Τσόλκα κατά την διάρκεια της εκπομπής». Η αναπαραγωγή της είδησης δημιούργησε σε φίλους και γνωστούς μας, μέχρι ν’ ανοίξουν και να διαβάσουν, πανικό. Σε σημείο που η μητέρα της Φανής Πλατσατούρα η οποία μένει στο Μενίδι, να τηλεφωνεί αδιάκοπα στην Φανή, η οποία εκείνη την στιγμή, ήταν στο κομμωτήριο με βαφή πορτοκαλιά στο κεφάλι. Η ανησυχία των συγγενών μας, των γνωστών, της φίλης μας που πίνουμε ουισκάκι τα βράδια φεύγοντας από το Provocateur, στo κόκκινα, καθώς τα «κακά νέα» διαδίδονται πιο γρήγορα κι από τον… Έμπολα.

Η Αλεξάνδρα λοιπόν έκλαψε και όχι απλώς έκλαψε αλλά ξέσπασε. Ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι, όμως,  που «έσπασε» η φίλη μου στην εκπομπή; Με δεδομένο ότι εγώ πάντα πιστεύω ότι ο δημοσιογράφος πρέπει να είναι μάρτυρας και με δεδομένο επίσης ότι η διεύθυνση και η διοίκηση του site μου επιτρέπουν να γράφω ό,τι θέλω, ξέρω τις αιτίες που οδήγησαν στο ξέσπασμα. Η μητέρα του Λάκη και τα όσα είπε αποτελούν την αφορμή. Τα περιστατικά που οδήγησαν σε αυτή την έκρηξη συγκίνησης είναι πολλά.

Θα αρχίσω χρονικά από τα πιο πρόσφατα γεγονότα που διαχειρίστηκε και που όλοι εμείς αν και προσπαθούμε να συμπαρασταθούμε, συχνά-πυκνά νιώθουμε αδύναμοι.

Ένα απόγευμα, η Τσόλκα, τσεκάρει το ηλεκτρονικό της ταχυδρομείο. Περίμενε κείμενο του Διονύση Θανάσουλα. Σήκωσα τα μάτια μου από το γραφείο, καθώς ο ήχος που άκουσα από την φίλη μου ήταν φριχτός (έμοιαζε κάτι ανάμεσα σε βογγητό και σφύριγμα.) Την είδα χλωμή, σχεδόν λευκή, με τα κόκκινα γυαλιά της να τονίζουν πιο πολύ την ωχρότητα του προσώπου της. Της μίλησα σχεδόν ψιθυριστά.Ήταν ακίνητη… Σηκώθηκα και πήγα κοντά της. Το χέρι της έτρεμε. Την ακούμπησα στον ώμο και εκείνη, χωρίς να μιλήσει, μου έγνεψε να δω… Το ηλεκτρονικό μήνυμα δεν ήταν από τον Θανάσουλα. Ήταν, ακούτε καλέ, από την εφορία και συγκεκριμένα από το «τμήμα συμμόρφωσης πολιτών» (!). Την ειδοποιούσαν ότι έπρεπε να καταβάλει περιοδική δήλωση Φ.Π.Α. «Πέσαμε» όλοι επάνω της. Η Φανή, ο Παύλος, η Τιτίκα… Της κλείσαμε τον υπολογιστή για να μην βλέπει το μήνυμα του εωσφόρου και της προτείναμε να καπνίσουμε ένα τσιγαράκι στο κλιμακοστάσιο. Μας ακολούθησε με τον ίδιο τρόπο που ένα ταλαιπωρημένο παπί που είχε λοξοδρομήσει από το μονοπάτι, ξαναβρίσκει την μάνα του…

Της δώσαμε, λίγο νερό με ζάχαρη και φυσικά την συμβουλεύσαμε να μην ανησυχεί για τίποτα, καθώς ο Αλέξης έχει τάξει ότι θα «σβήσει» τα χρέη όλων όσων βρέθηκαμε αναξιοπαθούντες εξαιτίας της κρίσης. Εκεί κάπου το βλέμμα της άρχισε και πάλι να εστιάζει και ψιθύρισε: «Ναι…Ναι ..ο Αλέξης…».

Τις επόμενες ώρες ήταν υπό την επίδραση μετατραυματικού σοκ. Δυστυχώς, σύμφωνα με τον νόμο του Μurphy «τίποτα δεν μπορεί να είναι τόσο κακό, ώστε να μην μπορεί να γίνει χειρότερο».

Τα χτυπήματα για την αγαπημένη μου φίλη δεν σταματάνε στην αλληλογραφία της με το «τμήμα συμμόρφωσης πολιτών». Σε μια κουβεντούλα που κάναμε μερικές μέρες νωρίτερα, ανακοίνωνε ότι θα επιτρέψει στις κόρες της, την Ειρήνη και την Μαρία, να εγκαταλείψουν το πατρικό τους σπίτι μόνο ως νύφες. Της εξηγήσαμε μαζί με δυο σοβαρούς συναδέλφους-γονείς, ότι τα παιδιά όχι μόνο μπορούν να φύγουν από το σπίτι πριν παντρευτούν, αλλά πιθανόν, επιμείναμε στο «πιθανόν», να αποκτήσουν ερωτική ζωή γύρω στα 16  Οι λέξεις είναι λίγες για να περιγράψω την εμβρόντητη έκφρασή της. Τα μάτια της έμοιαζαν σαν τρομαγμένου ελαφιού που τραυματισμένο βλέπει δίπλα του τον κυνηγό του… Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω την εικόνα της. Ο τρόμος στην πιθανότητα αντιμετώπισης αυτής της ανελέητης πραγματικότητας έμοιαζε αντίστοιχος με τον τρόμο να βρεθεί και χωρίς τις τρέσες της η Κατερίνα Καινούργιου και χωρίς dressing room.

H Τσόλκα,  άγουρη να διαχειριστεί θέματα ζωής των παιδιών, κάποια στιγμή και αφού έχει μεσολαβήσει ελάχιστο διάστημα από τα αλλεπάλληλα  χτυπήματα της μοίρας, ζητάει να με δει ιδιαιτέρως. Την ακολουθώ και κατευθυνόμαστε στο γνωστό meeting point που δεν είναι άλλο από το κλιμακοστάσιο του κτιρίου. Προετοιμάζομαι για το οτιδήποτε μπορώ ν’ ακούσω… Με κοιτάζει στα μάτια και με σιγανή – υγρή φωνή, ανάβοντας το τσιγάρο του μου λέει: «Η Ειρήνη νομίζω ότι το μόνο που θα κάνει καλά στην ζωή της είναι μανικιούρ» (η Ειρήνη είναι η μεγάλη κόρη της Αλεξάνδρας, κούκλα, πανέξυπνη, χαρισματικό παιδί που λατρεύει τα ζώα.)

«Μπράβο γιατί θα έχει δουλειά», της λέω. Το ότι δεν με χαστούκισε είναι τυχαίο… «Άκουσε να δεις, από την Ειρήνη το μοναδικό που της έχω ζητήσει είναι να είναι καλή μαθήτρια και εκείνη το μυαλό της στο μαλλί και στις φίλες». Ξεκινάμε λοιπόν μια συζήτηση όπου εγώ εξαιρετικά νευριασμένη της λέω να σταματήσει να λέει στο παιδί ό,τι η μητέρα μου σ’έμένα, που το μοναδικό αποτέλεσμα που είχε ήταν να την «μισήσω» όταν πήγαινα σχολείο…

Τις επόμενες ώρες-στιγμές η μοίρα παίζει άσχημα παιχνίδια με την φίλη μου. Την επόμενη μέρα της νίκης του Ολυμπιακού (νίκη που την φαρμακώνει), το αυτοκίνητο της παθαίνει βλάβη και καθώς μένει στις Αφίδνες περιμένει το συνεργείο διάσωσης που ακούει στο όνομα Νάνσυ Νικολαίδου. Μετά από έξι ώρες απεγκλωβίζεται και φτάνει στο γραφείο… Εκείνη, γιατί τα παιδιά της, γυρίζοντας από ένα παιδικό πάρτι εποχούμενα σε αυτοκίνητο μπαμπά φιλενάδων τους, βλέπουν ξαφνικά γύρω τους αγριογούρουνα! (Ναι η περιοχή που μένει το Τσολκέικο είναι πολύ εξοχική…) Και κερασάκι σε όλα αυτά, δεν έχει προλάβει να πάει να κρεμάσει τις κουρτίνες της μαμάς της.

Καταλαβαίνετε τώρα γιατί «έσπασε» η Αλεξάνδρα Τσόλκα;