Γιατί έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Αν τολμήσεις να ασκήσεις κριτική (που η υπόθεση σηκώνει πολλά περισσότερα από απλή κριτική) σε ένα τέτοιο θέμα, την έχεις βάψει. Μίλησε η δικαιοσύνη, εσύ το βουλώνεις. Ίσως αυτό τελικά να είναι και το ζητούμενο. Ο παραδειγματισμός. Ο εκφοβισμός του δεδικασμένου. Το να μην τολμήσεις να ξαναμιλήσεις.

Τα γεγονότα είναι γνωστά με τους πυροβολισμούς εναντίον αλλοδαπών εργατών σε χωράφια με φράουλες το 2013 στη Μανωλάδα. Συγγνώμη, δεν ήταν εργάτες, ήταν σκλάβοι. Και κάθε αφέντης είναι γνωστό έχει δικαίωμα ζωής και θανάτου απέναντι στους σκλάβους του. Το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Πάτρας δεν βρήκε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα και προχώρησε σε αθώωση των κατηγορούμενων με κάποιες μικρές εξαιρέσεις στην ομάδα των πιστολέρο που προφανώς ήταν τόσο εξόφθαλμες που δεν γινόταν να χωθούν «κάτω από το χαλάκι».

Για τα αφεντικά των μεταναστών και των πιστολέρο, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Συνεχίζουν να ζουν και να ευημερούν χαρωποί ανάμεσα στις φραουλίτσες τους. Αυτές που με μεροκάματα πείνας και συνθήκες μεσαίωνα μάζευαν μετανάστες (βρωμιάρηδες) μέχρι τη στιγμή που τόλμησαν να σηκώσουν κεφάλι. Και πήραν για ενθύμιο μερικές σφαίρες να έχουν να τις δείχνουν στην πατρίδα τους σαν μπιχλιμπίδια από την πολιτισμένη ευρωπαϊκή Ελλάδα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα του ΑΠΕ αλλά και άλλων ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου αποφάσισε να μην ασκήσει αναίρεση στην απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Πάτρας ως προς το αθωωτικό της σκέλος,  αν και άλλες πηγές αναφέρουν ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στην περίπτωση όμως που όντως έτσι είναι, σεβαστό κι αυτό αν το δεις από μια εναλλακτική, σύγχρονη ανάγνωση των αρχαίων ελληνικών. Άρειος όπως Άρια φυλή (εντάξει λείπει το ε αλλά σημασία έχει πως είμαστε ανώτεροι των σκουρόχρωμων) και πάγος ψύχρα. Συναίσθημα κανένα. Ούτε και λογική θα έλεγα αλλά τι να ξέρω εγώ απέναντι σε καταξιωμένους γνώστες των νομικών.

Όλα αυτά τα όμορφα, μια μέρα μετά τη μέρα της εθνικής μας υπερηφάνειας και των παρελάσεων. Της 28ης Οκτωβρίου – Λας Βέγκας με F16 να κάνουν ταρζανιές να χειροκροτεί το πλήθος. Περιττή λεπτομέρεια: Για μια ώρα πτήσης ενός F16 τα καύσιμα κοστίζουν 15.000 ευρώ που μπορούν να ταΐσουν χιλιάδες οικογένειες.  Για ένα δεκάωρο εργασίας ενός ανασφάλιστου μετανάστη σε ένα χωράφι τα έξοδα άντε το πολύ πολύ να είναι 15 ευρώ (σε λουξ καταστάσεις). Που να προλάβεις να νοιαστείς για τη Μανωλάδα που έχει περάσει και από την επικαιρότητα οπότε δεν συζητιέται στα κομμωτήρια;

Εδώ σου λέει συγκινήθηκε το έθνος επειδή ο πιλότος που το έπαιζε Τομ Κρουζ στο «Top Gun» είπε «Έλληνες το κεφάλι ψηλά». Δεν είπε και τίποτα ιδιαίτερο ο άνθρωπος. «Ψηλά το κεφάλι» είπε εννοώντας «για να με βλέπετε αφού είμαι στον ουρανό». Μόνο που κάποιος, κάποια στιγμή, θα έπρεπε να πει, «Έλληνες το κεφάλι χαμηλά». Όχι ως ένδειξη υποταγής. Αλλά ως επαφή με το χώμα, τη γη, τους χαμηλούς αυτού του κόσμου. Που στη χώρα της δημοκρατίας δεν έχουν δικαιώματα ακόμα κι όταν τους πυροβολούν. Επειδή ήρθαν από μια άλλη χώρα.

Επειδή το «πας μη Έλλην, βάρβαρος» είναι ουσιαστικά το μόνο που ουσιαστικά κληρονομήσαμε (και λάθος “μεταφρασμένο” στα νεοελληνικά) από τον αρχαίο πολιτισμό για τον οποίο επαιρόμαστε. Άλλωστε έχουμε και τίποτα άλλο πλέον για να είμαστε υπερήφανοι; Ναι, έχουμε, συγγνώμη. Την αθώωση των πιστολέρο. Την αδιαφορία μας για οτιδήποτε συμβαίνει έξω από το σπίτι μας ή τη φυλή μας. Τη μοναδική ικανότητά μας για δημιουργία άλλοθι, για φυγοπονία και για δήθεν αντίσταση μέσα από προκάτ λυόμενο όπως είναι όλη η ύπαρξη μας.

Σαν τροχόσπιτα που συνήθως είναι σταθμευμένα, αλλά αν χρειαστεί να κουνηθούν και να βγουν στο δρόμο, κρίση έχουμε, η βενζίνη κοστίζει, δεν έχουν πρόβλημα να τσεκάρουν πόσο βοηθάει ένας αλλοδαπός τεμαχισμένος σαν καύσιμο, στο ντεπόζιτο.