Εάν δεν έφερε το όνομα Παπανδρέου, εάν δεν ήταν ο γιός του ιδρυτή και τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και- κυρίως- εάν δεν είχε ακόμα κάποιους υποστηρικτές που ονειρεύονται την επιστροφή του, τα όσα πιστεύει ο Γιώργος για τον εαυτό του και υποστηρίζουν ανερυθρίαστα οι πολιτικοί του φίλοι, μόνον θυμηδία και γέλια θα προκαλούσαν στη Χ. Τρικούπη.
Όμως τα «εάν» δεν ισχύουν και για τον λόγο αυτό, τα όσα λέγονται και μεταφέρονται ως απόψεις του Γιώργου Παπανδρέου από «αμετανόητους» και «κηπουρούς» προκαλούν ειρωνικά σχόλια και έντονο προβληματισμό. Προχθές ήταν η μαύρη επέτειος των τεσσάρων χρόνων από την αποφράδα ημέρα κατά την οποία ο ΓΑΠ ανακοίνωσε από το Καστελόριζο την είσοδο της χώρας στα Μνημόνια. Είχε προηγηθεί η εμμονή στο «λεφτά υπάρχουν» που είχε επισφραγιστεί και από παροχές, ενώ οι δανειστές διαμήνυαν ότι δεν έχουν πρόθεση να δανείσουν εκ νέου την Ελλάδα.
Αυτή την ημέρα (της 4ης επετείου του Καστελόριζου) οι υποστηρικτές του Γιώργου, σε πλήρη αντίθεση με την κοινή γνώμη και την λογική, έκαναν ζύμωση (όπως αρέσκονται να λένε στη Χ. Τρικούπη την προσπάθεια να πεισθεί κάποιος με πολιτικά επιχειρήματα) για την… μεγάλη προσφορά του Γιώργου στη χώρα!
Η επιχειρηματολογία εστιαζόταν κυρίως στο ότι ο ΓΑΠ δεν άφησε τη χώρα να χρεοκοπήσει άτακτα, αλλά… κατάφερε να την οπλίσει με τον μηχανισμό ασφαλείας που έπαιξε το ρόλο του… αλεξίπτωτου! Μάλιστα πρόσθεταν ότι σε αυτή την προσπάθεια ο ΓΑΠ ήταν… μόνος, καθώς ο Σαμαράς και ο Τσίπρας του ασκούσαν έντονη κριτική. Κάπου -μάλιστα- ειπώθηκε ότι όλα αυτά θα καταγραφούν από τον… ιστορικό του μέλλοντος- Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου, μόνον ότι θα του κάνουμε και άγαλμα στο Καστελόριζο δεν είπαν!
Το καλαμπούρι (αν μπορεί να θεωρείται καλαμπούρι) είναι ότι οι κομιστές όλων αυτών των πολιτικά φαιδρών επιχειρημάτων, υποστήριζαν ότι απηχούν τις απόψεις του ίδιου του Γ. Παπανδρέου!
Και για να μην έχει κανείς αμφιβολία ότι όλα αυτά τα απίθανα λέγονται, θυμίζουμε ότι προ ολίγων ημερών, σχολιάζοντας την έξοδο στις αγορές ο ΓΑΠ είχε πει το απίστευτο: ότι το κόστος της προσπάθειας θα μπορούσε να ήταν μικρότερο και η έξοδος στις αγορές να είχε γίνει νωρίτερα, αν δεν είχαν χαθεί δύο χρόνια !
Την άποψη αυτή, έτρεξαν να υποστηρίζουν ο Γιώργος Πεταλωτής και ο Γιάννης Ραγκούσης.
