Η μουσική, σώζει ζωές. Αυτό, είναι δεδομένο και αδιαπραγμάτευτο. Αν δεν υπήρχε, ο κόσμος μας θα ήταν σίγουρα πιο απάλευτος, απ’ ότι τώρα. Όλοι εμείς της γης οι μουσικόφιλοι, θα ήμασταν διαφορετικοί, δίχως τα αγαπημένα μας συγκροτήματα και τα μουσικά τους πονήματα. Όλοι θυμούνται άλλωστε, εκείνον τον δίσκο, που τα έσπασαν, χόρεψαν σαν τρελοί, ερωτεύτηκαν, έκλαψαν και τον έβαλαν στο repeat, ένα δισεκατομμύριο φορές.

Πόσοι και πόσοι έχουν γράψει εγκυκλοπαίδειες, για τα αγαπημένα τους albums και τα σπουδαιότερα, όλων των εποχών. Εμείς εδώ, στην επιστημονική ομάδα του Provocateur, αποφασίσαμε να σας την κάνουμε γυριστή και να γράψουμε για αυτά που δεν έγραψε ποτέ κανείς. Για τα καλύτερα μουσικά albums, που δεν κυκλοφόρησαν ποτέ. Πάρτε να έχετε λοιπόν:

Jimi Hendrix – “Black Gold”

Ο μεγαλύτερος μάστορας της ηλεκτρικής κιθάρας, θα έπρεπε να μπαίνει σαν εικόνισμα στο σπίτι κάθε επίδοξου κιθαρίστα. Η τυπάρα μας άφησε στις 18 Σεπτέμβρη του 1970, με τελευταίο του δίσκο, το Electric Ladyland. Ωστόσο, μια μουσική ιδιοφυία σαν τον Hendrix, δεν γινόταν να μην είχε στα σκαριά έτοιμα τραγούδια. Ο τίτλος αυτού, “Black Gold“, με την ιστορία του να αναλύεται στο βιβλίο του Steven Roby, “Black Gold: The lost Archives of Jimi Hendrix” Κάπου στα 1996 βρήκε μια συλλογή με τον ίδιο τίτλο και bonus ακυκλοφόρητο υλικό, μα ποτέ δεν μάθαμε τι είχε στη γκλάβα του ο Jimi για εκείνον τον δίσκο.

The Beatles – “Get Back”

https://www.youtube.com/watch?v=BuQHt61c0l0

Είμαστε στο σωτήριο έτος, 1969 και οι Beatles είναι η μεγαλύτερη μπάντα του σύμπαντος. Tα φιλαράκια μας ετοιμάζονταν, να κυκλοφορήσουν τον δίσκο που τελικά δεν κυκλοφόρησε ποτέ. “Get Back” ο περί ου ο λόγος, αλλά διαφωνίες επί διαφωνιών σε θέματα παραγωγής, δεν επέτρεψαν να εμφανιστεί στα ράφια των δισκοπωλείων. Να είναι καλά αυτός ο δαίμων του διαδικτυακού σωλήνα (YouTube, βρε παιδί μου) που άκουσε το αυτάκι μας ετεροχρονισμένα, τι σκαρώνανε τα αγαπημένα μας “Σκαθάρια”.

Pink Floyd – “Household Objects”

Οι Pink Floyd το 1973, κυκλοφόρησαν το “Dark Side of the Moon“. Ναι τι; Χρειάζετε να γράψουμε κάτι άλλο, για έναν από τους σπουδαιότερους δίσκους του γαλαξία; Ό,τι και να συμβεί, θα βρίσκεται πάντοτε στη λίστα με τους 10 καλύτερους, όλων των αιώνων και εις τους αιώνας αμήν! Άλλοι στη θέση τους, θα το κλείνανε το μαγαζάκι και θα λέγανε: “Ας γράψει και κανένας άλλος τίποτα παιδιά, εμείς τα φώτα μας σας τα δώσαμε και αλλάξαμε και τα δικά σας“. Έλα όμως, που εκεί που τελειώνει η έμπνευση, ξεκινάνε οι Pink Floyd. Έτσι λοιπόν αποφασίζουν τα παιδιά να φτιάξουν ένα δίσκο, χωρίς καθόλου μουσικά όργανα, δίνοντας του το όνομα “Household Objects“. Έπεσε πολλή δουλειά για εβδομάδες ολάκερες, αλλά όπως δήλωσε ο Alan Parsons που είχε αναλάβει τη μίξη, στο τέλος έμεινε ενάμιση λεπτό μουσικής. Θα τους κρατάγαμε μούτρα, αλλά ένα χρόνο μετά βγάλανε σε κυκλοφορία το “Wish you were Here” και τι να τους πεις!

Rolling Stones – “American Tour 72”

Τώρα για τον Μικ Τζάγκερ, τον Κιθ Ρίτσαρντς και τα άλλα παιδιά, τι να πρωτοπούμε; Ότι είναι οι πατεράδες της ροκ. Πιο σαφές θα ήταν να γράψουμε, πως είναι οι ΜΠΑΜΠΑΔΕΣ όλων μας! Εκτός από τα προαναφερθέντα, ωστόσο μιλάμε για τα μεγαλύτερα ρεμαλοπαρτάλια που έβγαλε η πλάση. Στις περιοδείες τους, εκτός από τόνους ναρκωτικών, δεξαμενές αλκοόλ και σεξουαλικά όργια που θα κάνανε περήφανο τον Καλιγούλα, γεννάγανε και ροκ εντ ρολ ύμνους. Την ηχογράφηση αυτών, θέλησαν να κυκλοφορήσουν σε ένα Live δίσκο, υπό τον τίτλο “American Tour ’72“. Κάπου εκεί, μπλέχτηκαν εταιρείες και δικαιώματα και εμείς μείναμε με το YouΤube στο χέρι μπας και βρούμε κανένα τραγουδάκι, από τότε που οι Stones κόβανε κώλους.

David Bowie – “The Gοuster”

O David Bowie ήταν ο Ziggy Stardust και ο Ziggy Stardust ήταν ο David Bowie. H πιο εμβληματική περσόνα, που προσγειώθηκε στο μουσικό πλανήτη γη, είχε ήδη κατακτήσει τον κόσμο, το 1974. Όλοι υποκλίνονταν στο ταλέντο του, μα κανένας δεν μπορούσε να το τιθασεύσει. Έτσι λοιπόν ο φίλος μας ο David, μπήκε στο στούντιο με παραγωγό Τony Visconti, για να ηχογραφήσει τον διάδοχο του “Diamonds Dogs” που είχαν αποθεώσει άπαντες! Από τη μία λοιπόν το ατίθασο ταλέντο, που δεν μαζευόταν με τίποτα με αποτέλεσμα ο δίσκος να ηχεί σαν ατελείωτο τζαμάρισμα, από την άλλη τα βουνά με την κοκαΐνη, που έκαναν συγκρότημα και παραγωγός κατά δήλωση Visconti, το “The Gouster“, δεν κυκλοφόρησε ποτέ. Πάλι το YouΤube μας έσωσε και εκείνη η θεότητα που ανέβασε τα tapes των ηχογραφήσεων. Γιατί ρε David ξηγήθηκες έτσι, παράπονο το έχουμε!  

Κάπου εδώ, να βγάλουμε το καπελάκι μας στον κύριο Bruno MacDonald, που έγραψε τη βίβλο “The Greatest Albums You’ll Never Hear” και μας έδωκε μπόλικη έμπνευση.