Το λοιπόν. Το ελληνικό χιπ χοπ και οι γειτονιές πάντα βάδιζαν παρέα.

Βύρωνας, Νέα Ιωνία, Πειραιάς, Πέραμα και πολλές ακόμα, “γέννησαν” ρίμες μέσα απ’ τους δρόμους και τις πλατείες τους, κι έπειτα αυτές χώθηκαν πάνω σε αρρωστημένα μπιτ και κάπως έτσι έμειναν στην ιστορία του χιπ χοπ.

Βέβαια, μπορεί να μην γνωρίζουμε με ακρίβεια ποια γειτονιά το “έφερε” πρώτη στην Ελλάδα, ωστόσο, για το μόνο που μπορούμε να ‘μαστε σίγουροι είναι ότι για να γραφτούν τρου ρίμες, το στοιχείο της γειτονιάς είναι απαραίτητο.

Τώρα τσέκαρε κάποια κομμάτια απ’ αυτά που μαζέψαμε, κι επειδή στάνταρ έχουμε ξεχάσει αρκετά περιμένουμε να τα ρίξεις στα σχόλια. wink

Κανών – Αμπελόκηποι

Με το που κυκλοφόρησε ο δίσκος “Βίος και Αλητεία” του Κωστή, κατά (ραπερο)κόσμο “Κανών”, οφείλω να σου εξομολογηθώ ότι με κάνα δυο κομμάτια κόλλησα ιδιαίτερα. Ε, ναι, μέσα σ’ αυτά ήταν φυσικά και οι “Αμπελόκηποι”. Ωστόσο, το σκάλωμα ήρθε λίγο αργότερα όταν “έσκασε” και η κλιπάρα. Προσφυγικά, Λεωφόρος Αλεξάνδρας, Πανόρμου και όλη η ιστορία των Αμπελοκήπων μέσα σε τρία λεπτά και κάτι δευτερόλεπτα.

“Είμαι απ’ το δρόμο, έκτος νόμου, από Ερυθρό, Αλεξάνδρας, Πανόρμου, μεγάλωσα εδώ / είναι η έδρα, το σπίτι, το μέρος που ζω / Αμπελόκηποι City, εκπροσωπώ!”


Rationalistas – Δεν έμαθες ν’ ακούς

Ντροπή μου που άκουσα για πρώτη φορά Rationalistas πριν από μερικούς μήνες. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω. Ντροπή μου και μόνο. Τώρα δυνάμωσε τα ηχεία σου, άναψε κάνα πρόχειρο καπνογόνο και άκου.

“Μη βιαστείς να σκεφτείς πως όλα είναι αλλιώτικα / ακόμα χτυπάει το μπάσο δυνατά Αιγαλιώτικα / ακόμα οι δικοί μου τη βγάζουνε σε πλατείες / και μοιράζουν φάπες σε φασίστες και αστυνομίες”


Αρτέμης Ευθύμης – Δικά μας παιδιά

Αν η γειτονιά σου δεν βρίσκεται κάπου ανάμεσα στις ρίμες του Αρτέμη και του Ευθύμη, τότε ΠΡΕΠΕΙ να αλλάξεις γρήγορα γειτονιά. Φίλε, οι τύποι ξεκινάνε από Κηφισιά και καταλήγουν στην Ορεστιάδα. Τι να λέμε τώρα;
 
Παρένθεση: Χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία των “δικών μας παιδιών” κανείς δεν λέει να μάθει ΟΛΑ τα μέρη απ’ έξω. ΚΑΝΕΙΣ. (Άσε ρε που τα ξέρεις, παλιοψεύτη…). 

“Και από Σάμο μεριά και Μυτιλήνη μεριά / και από Λήμνο μεριά έχει δικά μας παιδιά / και από Κύπρο μεριά κι από Ρόδο μεριά / Κω, Ηράκλειο, Χανιά έχει δικά μας παιδιά”


Razastarr – Βύρωνας (συμμ. FFC)

Oι φορές που έχουμε αναγκαστεί να στύψουμε το μυαλό μας, όταν μας πέφτει κάθε τόσο ένα κομμάτι των Razastarr στα χέρια, είναι ειλικρινά πάρα πολλές ρε συ. Αλλά μην φλυαρώ άλλο. Πάρε άλλο ένα κομμάτι “διαμαντάκι” των τύπων, αυτή τη φορά αφιερωμένο στη γειτονιά τους. Μια γειτονιά που όπως λένε οι φήμες (όχι εγώ!) το “έφερε” πρώτη στην Ελλάδα!

“Βύρωνας, Τζαμάικα είναι δύο λεπτά / είναι πως θα το δεις τελικά…”


Χατζηφραγκέτα – Πάμε Πετράλωνα

Ο Βαγγελάκης είναι αλώβητος μέσα στον καπιταλισμό, φέρνει λυρικό κατακλυσμό και οι Χατζηφραγκέτα ελέγχουν τη φάση από πάντα. Κάθε ρίμα είναι κι ατάκα, και το “Πάμε Πετράλωνα” είναι ξεκάθαρα ο ύμνος των Πετραλώνων!

“Πάμε Πετράλωνα να γίνουν τα ανάλογα / τρίφυλλα, τετράφυλλα ξανά στου ντε λα φου”


Στίχοιμα – Εδώ Αθήνα

Όπως φάνηκε και στις “Μηχανές” των Στίχοιμα (έναν κατά τη γνώμη μου εκ των κορυφαίων δίσκων του ελληνικού χιπ χοπ), και ο X-plicit, όπως και ο Τάκης, στην Αθήνα δεν έχουν φίλους, αλλά μόνο γνωστούς… Γι’ αυτό κάθισε και έγραψε, που λες, μερικές ρίμες ταμάμ για την πρωτεύουσα. Έπειτα ήρθαν και κούμπωσαν και οι μπιτάρες της Μαρινάρας και… “βουαλά”!

“Εδώ Αθήνα δρόμοι με γούβες πόλη με κλούβες / άλλο η θεωρία εδώ και άλλο η διμοιρία, / η πόλη μου η ζωή μου η δουλειά μου Αθήνα city, / Αθήνα γαμιέται το σπίτι κάθε ασφαλίτη.”


Ζήνων X Skive – Κάτω γειτονιά

Την αγάπη μας για τους Βόρειους στην έχουμε δείξει. Ε, τσάκω τώρα κι ένα κομμάτι απ’ τον Ζήνωνα που ΔΕΝ αναφέρεται σε γειτονιές, αλλά ΚΥΡΙΩΣ στα παιδιά των κάτω γειτονιών. Από την κούνια μέχρι την κάσα αλητειααααααα.

“Κάποιοι μου είπανε να κόψω πάρε δώσε / με τα παιδιά από την κάτω γειτονιά / λένε πως μπλέκονται συνέχεια σε μανούρες / και πως θα έχω άγρια ξεμπερδέματα.”


Βήτα Πεις – Αυτό είναι για τους φίλους

Δεν είναι ανάγκη να ‘σαι απ’ το Γαλάτσι για να ταυτιστείς με τους στίχους του Φορτσάτου και του Hatemost. Ακόμα κι αν δεν έχεις καταγωγή και ρίζες απ’ το Γαλάτσι, τσέκαρε και ταυτίσου!

“Μα όπως και να ‘χει δε σταμάτησε η δράση δεν αλλάζει! Γιατί; Γιατί ειμ ‘ απ’ το Γαλάτσι! Ειμ’ απ’ το μέρος εκείνων των εκλεκτών και λίγων από που κρατάω μην ξεχάσω είναι καθήκον!”


Μαζωνάκης & Goin Through – Θέλω να γυρίσω στα παλιά

Περίμενες να λείπει ο Μαζώ απ’ τη λίστα; Βρε ουστ. Ακόμα και καθόλου να μην το ‘χεις με το είδος και να ‘σαι τέρμα “λαϊκό παιδί”, ΔΕΝ παίζει να μην έχεις κολλήσει με αυτήν την κομματάρα. Μάθε τους μπαλίτσα ρε Μαζώ…

“Μα ποτέ μου δεν ξεχνώ / την παλιά τη γειτονιά μου, / γιατί στο παγκάκι της πλατείας / έχω χαράξει τα όνειρά μου.”