Οι Πανελλήνιες τελείωσαν αφήνοντας πίσω τους πρωινά κουδούνια, πρόχειρα διαγωνίσματα και δεκάδες ώρες φροντιστηρίων, για παιδιά που δεν θυσίασαν μόνο το χρόνο τους αλλά και αρκετά χρήματα, για μια θέση σε κάποιο Πανεπιστήμιο ή ΤΕΙ της χώρας. Οι βαθμοί βγήκαν και οι βάσεις έδειξαν τη νέα πορεία που θα ακολουθήσουν οι μαθητές, που γίνονται πλέον φοιτητές, σχεδιάζοντας μια ζωή διαφορετική, γεμάτη νέα ξεκινήματα και προκλήσεις.

Μέσα σε αυτό το κλίμα αισιοδοξίας που έχουμε χρέος να συντηρούμε, ώστε να δημιουργούμε διαρκώς όνειρα και νέες προοπτικές, δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι ζούμε σε μια Ελλάδα που προσπαθεί να αντέξει τον εαυτό της και τους γύρω της. Τα πράγματα διακρίνονται από μια αντικειμενική δυσκολία, που πολλές φορές απελπίζει αλλά όχι για πολύ και όχι όλους. Άλλωστε, ο ρόλος των νέων ανθρώπων είναι τόσο συγκεκριμένος και απαιτητικός, που μοιάζει με προεπιλεγμένος μονόδρομος. Οι νέοι, μπορούν να υπερβαίνουν τις αντικειμενικές δυσκολίες, σκαρώνοντας και δημιουργώντας ευκαιρίες.

Τι γίνεται όμως με όλα εκείνα τα παιδιά, που εκτός από τις σχολικές εξετάσεις, δίνουν καθημερινά και αυτές της επιβίωσης; Τα παιδιά που μεγαλώνουν με στόχο να αφιερωθούν στην επιστήμη και που όχι μόνο οι οικονομικές αλλά και οι κοινωνικές δυσκολίες, τους βάζουν εμπόδια στον δρόμο αυτό; Ποια τα συναισθήματα των γονιών τους, που δεν σταματούν να παλεύουν για να στηρίζουν κάθε τους προσπάθεια, με προσωπικό κόστος; Ποια είναι τέλος πάντων η οδός που μπορούν να ακολουθήσουν, όταν αδυνατούν να τα βοηθήσουν πλέον οικονομικά, ώστε να συνεχίσουν τις σπουδές τους;

Πριν αρκετά χρόνια, όταν ακόμη αναρωτιόμουν αν είμαι αρκετά έτοιμη για τα Πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, ώστε να πανηγυρίσω ανέμελη την επιτυχία μου, ανακάλυψα ότι στο σπίτι που μπορώ να διακρίνω από το παράθυρο μου, ζούσε ένα αγόρι που είχαμε πολλά κοινά χαρακτηριστικά. Βασικά, είχαμε την ίδια ηλικία και την περίοδο εκείνη που καλοκαίριαζε, μπορούσα να ακούσω από τα ανοιχτά τζάμια, ότι είχαμε και τα ίδια μουσικά γούστα. Ενώ λοιπόν εγώ αμπελοφιλοσοφούσα για τη φοιτητική ζωή και για τα λεωφορεία που θα έπρεπε να πάρω ώστε να τη φτάσω, εκείνος αγωνιούσε για το αν θα μπορέσει να γίνει ο δικηγόρος που ονειρεύτηκε βράδια ολόκληρα, πάνω από βιβλία αρχαίων και λατινικών. Βιβλία που ξεσκόνισε χιλιάδες φορές και που τελικά του χάρισαν έναν αστρονομικό μέσο όρο, που κρεμάστηκε στο σχολείο του για να μας κομπλάρει όλους.

Αυτό ο τύπος λοιπόν, δεν μπορούσε να μεταφερθεί στη Θεσσαλονίκη που τον περίμενε η νέα του ζωή. Η οικογένεια του ξεφυσούσε και θαρρείς πως η καμινάδα έβγαζε όλους τους αναστεναγμού τους. Για φαντάσου… Να θες να σπουδάσεις και να μην μπορείς για τα άτιμα τα χαρτονομίσματα.

Έφυγε ο Κώστας μια μέρα του Φθινοπώρου, λίγο πριν γκρεμιστεί το σπίτι από τα αχ και τα βαχ, των προβληματισμών του. Ανακάλυψε μια υποτροφία και θα ήταν τρελό αν δεν του την έδιναν. Σήμερα, τον βλέπω να επιστρέφει δικηγόρος πια. Τον φωνάζω χαρτογιακά, γελάει και δεν μπορώ να ξεχάσω το βλέμμα του καθώς έφευγε τότε. Τόση ανακούφιση και ελπίδα. Μια Υποτροφία έσωσε εκείνη ακριβώς τη στιγμή, την παρτίδα της ζωής του…

Έχουμε ακούσει για τέτοιες ιστορίες αρκετές φορές, δεν λέμε κάτι καινούργιο. Τις έχουμε δει να συμβαίνουν δίπλα μας, κάποιοι τις ζουν την ώρα αυτή που εσύ διαβάζεις και εγώ γράφω. Σε κάθε τέτοιο καθημερινό χαστούκι που ο ήχος του φτάνει στα αφτιά μας, συνειδητοποιώ ότι η θέληση από μόνη της δεν αρκεί…

Είμαστε ό,τι θελήσουμε να είμαστε, όμως για να γίνουμε πολλές φορές χρειαζόμαστε βοήθεια. Αυτό η Cosmote το ξέρει καλά και για αυτόν τον λόγο εδώ και χρόνια έχει θεσπίσει το Πρόγραμμα Υποτροφιών, δίνοντας ουσιαστικό παρών σε μια δύσκολη εποχή. Με 40 υποτροφίες ύψους 15.000 ευρώ η καθεμία για πρωτοετείς φοιτητές όλων των σχολών, αλλά και 1 υποτροφία “Ζαχαρίας Πιπερίδης” ύψους 20.000 ευρώ για πρωτοετείς φοιτητές στα τμήματα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Πολυτεχνικών Σχολών της Ελλάδας, απαντά έμπρακτα στις αγωνίες των παιδιών που ψάχνουν τρόπο να κατακτήσουν τη γνώση.

Η αλήθεια είναι, ότι πρέπει να βιαστείς ώστε να μπεις στο www.cosmote-scholarships.gr  και να υποβάλεις την αίτηση σου, μιας και η προθεσμία είναι μέχρι και τις 2 Οκτώβρη.

Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο, εκτός από το να χειροκροτήσουμε μια τέτοια προσπάθεια, που βοηθά τους νέους να βρουν το πιο σταθερό τους βήμα, σε μια τόσο μεταβατική περίοδο για αυτούς. Οι υποτροφίες στην Ελλάδα και συνεπώς οι ευκαιρίες που προσφέρουν, πολλές φορές δεν φτάνουν στα αφτιά μας, με αποτέλεσμα να χάνονται.

Η συγκεκριμένη έφτασε και σε περιμένει να ανοίξεις τα φτερά σου, στο αύριο. Δεν έχεις δικαιολογία όπως καταλαβαίνεις… Ακόμα να συμπληρώσεις την αίτηση;