Υπάρχουν στιγμές στη ζωή των ανθρώπων, που εγκλωβίζονται μια για πάντα σε ήχους και στίχους, ικανούς για το μεγαλύτερο κακό. Θαρρείς και μόλις τους ακούσεις, εποχές ολόκληρες ανασταίνονται μπροστά σου, με φίλους και εραστές να ζωντανεύουν και να πεθαίνουν την ίδια ακριβώς στιγμή. Αυτό συμβαίνει και με τον Μίλτο Πασχαλίδη.

Είναι ταυτόχρονα ο κακός δαίμονας και ο λυτρωτής των αναμνήσεων. Είναι αυτός που θα ανάψεις τσιγάρο ενώ δεν καπνίζεις, θα μεθύσεις ενώ δεν πίνεις, θα ερωτευτείς ενώ είπες πως δεν θα το ξανακάνεις…