«Έχω ένα όνειρο ότι μία μέρα τα 4 μικρά παιδιά μου θα ζήσουν σε μια χώρα όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από το χαρακτήρα τους». Το ημερολόγιο έγραφε 28 Αυγούστου 1963, 250.000 άνθρωποι βρίσκονται στην Ουάσινγκτον και μια φράση γίνεται… σύνθημα στο στόμα εκατομμυρίων ανθρώπων. Ανθρώπων καταπιεσμένων, που ήθελαν να μπει ένα τέλος στον ρατσισμό. Και ο εμπνευστής του ήταν ο Martin Luther King Jr.
Γεννημένος στις 15 Ιανουαρίου 1929 στην Ατλάντα, ο King έζησε τις φυλετικές διακρίσεις σε όλους τους το μεγαλείο. Έζησε σε μια περίοδο που οι μαύροι δεν μπορούσαν να καθίσουν δίπλα στους λευκούς, να βρίσκονται στα ίδια μαγαζιά, να ζουν στις ίδιες γειτονιές. Ήταν πολύ έξυπνος και είχε δίψα για μάθηση. Εκείνος θέλει να γίνει γιατρός ή δικηγόρος, ωστόσο η οικογένειά του τον πιέζει να γίνει κληρικός.
Ο King μελετάει τη φιλοσοφία της πολιτικής ανυπακοής και της μη βίας και το 1955 αλλάζει η ζωή του. Η σύλληψη της Rosa Parks, επειδή δεν έδωσε τη θέση της σε έναν λευκό, τον οδηγεί να ιδρύσει την Ένωση για την Πρόοδο – μια ένωση κατά του ρατσισμού. Και τότε ο πόλεμος ξεκίνησε: συλλαμβάνεται, το σπίτι του δέχεται βομβιστική επίθεση, ωστόσο ο ίδιος δεν τα παρατάει και το 1956 η Ένωσή του πετυχαίνει την πρώτη της μεγάλη νίκη: κρίνεται αντισυνταγματικές οι φυλετικές διακρίσεις στα ΜΜΜ από το Ανώτατο Δικαστήριο.
Όσο περνάει ο καιρός η Ένωση όλο και μεγαλώνει και πληθαίνουν οι υποστηρικτές του King. Οργανώνει ειρηνικές διαμαρτυρίες, οι οποίες οδηγούν στη σύλληψή του αρκετές φορές. Ενώ το καλοκαίρι του 1967 οι διαμαρτυρίες τους αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση με τον στρατό, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 43 άτομα! Η αντίδραση των αρχών ήταν να τον συμπεριλάβει στη λίστα με τους πιο επικίνδυνους ανθρώπους των ΗΠΑ, ενώ ο Τύπος διέδιδε ότι ετοιμάζει ένοπλη εξέγερση!
Είχε αποκτήσει πολλούς εχθρούς. Και στις 4 Απριλίου 1968 συνέβη αυτό που φοβόντουσαν όλοι: ο King δολοφονείται στο μπαλκόνι του πανδοχείου που έμενε, ενώ ταξίδευε στο Μέμφις. Όμως τα λόγια του και τα έργα του δεν πέθανα ποτέ.
