Αν κάτσεις και σκεφτείς τ’ αγαπημένα σου λογοτεχνικά είδη, μπορεί να βρεις μες στην καρδούλα σου αστυνομικά μυστήρια ή ρομαντικά δράματα, περιπέτειες ή κοινωνικές ηθογραφίες, θεωρίες συνωμοσίας, επιστημονική φαντασία, ή όλα αυτά μαζί. Ξέρεις τι δεν θα σκεφτείς ωστόσο, ενώ σίγουρα υπάρχει εκεί μέσα; Ναι, αυτό, παραμύθια!

Πρώτα στα ‘λεγε η γιαγιά σου, μετά στα διάβαζαν οι γονείς σου, ύστερα έμαθες να τα διαβάζεις μόνος σου. Κι έπειτα τα ξεπέρασες, μεγάλωσες, μα στην πραγματικότητα… Μπούρδες! Τα παραμύθια δεν τα ξεπερνάς ποτέ, γιατί δεν έχουν ηλικία. Κι απόδειξη γι’ αυτό, 10 κύριοι που μαζεύτηκαν εδώ από κάτω.

Αίσωπος

Ο πρώτος διάσημος παραμυθάς της ανθρωπότητας, ήταν δικό μας παιδί κι έγινε για τους παραμυθάδες ο,τι είναι για τους ποιητές ο Σοφοκλής κι ο Ευριπίδης. Με παραβολές γεμάτες αλεπούδες, λιοντάρια, λύκους, κοράκια και ψεύτες βοσκούς, ο Αίσωπος ψυχαγώγησε βασιλιάδες, δίδαξε σοφούς, έβαλε το νου των ανθρώπων να δουλέψει. Διότι κύριοι, όταν εμείς φτιάχναμε παραμύθια, εκείνοι μόνο αλήθειες λέγανε!

Ιωάννης Βοκάκιος

Με θάρρος, θράσος και πονηρό χαμόγελο, ο Βοκάκιος κράτησε τη διδαχή και την ψυχαγωγία του Αισώπου, πρόσθεσε ευτράπελη σεξουαλική καθημερινότητα κι ερωτικά μπερδέματα, κι άφησε τους πρωταγωνιστές του να γελούν στη μούρη του “Μαύρου Θανάτου”. 100 παραμύθια, 10 αφηγητές, 1 Δεκαήμερο, κυρίες και κύριοι…

Τζόφρι Τσόσερ

Μια γενιά μετά το Βοκάκιο, ο Τζόφρι Τσόσερ ήρθε να πατήσει πάνω στο μοτίβο και το πονηρό χαμόγελο του “Δεκαήμερου”, να του δώσει κίνηση και να διηγηθεί τα παραμύθια του Κατέρμπουρι. Ε, και ταυτόχρονα, να βάλει την “προφορική γλώσσα” στην αγγλική λογοτεχνία για να γίνει έτσι ένας απ’ τους σημαντικότερους αναμορφωτές των γραμμάτων της Γηραιάς Αλβιώνας…

Σαρλ Περώ

Ο πρώτος επίσημος “παραμυθάς” της Αναγέννησης, κι ο τύπος που έκανε πραγματική λογοτεχνική μόδα τα παραμύθια. Ο Περώ υπογράφει κλασικά διαμάντια όπως ο “Παπουτσωμένος Γάτος”, “Η Κοκκινοσκουφίτσα”, η “Ωραία Κοιμωμένη” ή ο (προσωπικός αγαπημένος μου) “Κυανοπόγωνος”, και δικαίως θεωρείται σήμερα πατέρας του σύγχρονου παραμυθιού.

Αδελφοί Γκριμ

Κι αφού ο Περώ έκανε την αρχή, ήρθαν δυο αδέρφια να δημιουργήσουν παραμύθια, να συλλέξουν παραδοσιακά παραμύθια, να κάνουν το παραμύθι ξεχωριστό λογοτεχνικό είδος, τόσο χάρη στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα της δουλειάς τους (211 ολόκληρες ιστορίες!). Με Χάνσελ και Γκρέτελ, με 7 Κατσικάκια, με Ραπουνζέλ, με Γενναίο Ραφτάκο, και φυσικά με γκολτζή τη “Χιονάτη”, η ομάδα είναι ανίκητη και το δικαίωμα τον Γκριμ στο θρόνο του σύγχρονου παραμυθιού αδιαπραγμάτευτο. Ή τέλος πάντων, ίσως το διαπραγματεύεται ΜΟΝΟ ο παρακάτω κύριος…

Χανς Κρίστιαν Άντερσεν

Το πρώτο (ανάδελφο!) όνομα που σου ‘ρχεται στο νου όταν ακούς να μιλάνε για παραμύθια! Ο Χανς, με χαρακτηριστικό γλυκόπικρο τρόπο, πήρε τη μαγιά του μεσαιωνικού-ρομαντικού παραμυθιού, της πρόσθεσε λογοτεχνικό ρεαλισμό και κοινωνικό υπόβαθρο, και δημιούργησε μελαγχολικά αριστουργήματα όπως το “Ασχημόπαπο”, το “Μολυβένιο Στρατιώτη”, την “Τοσοδούλα”, το “Κοριτσάκι με τα Σπίρτα”, τη “Βασίλισσα του Χιονιού” και τη “Μικρή Γοργόνα”. Σπουδαία κι ενήλικα, όχι με τον ανατριχιαστικό τρόμο των Γκριμ, αλλά με παιδική φαντασία βουτηγμένη στον πραγματικό κόσμο!

Ρόαλντ Νταλ

Οι πιο παλαβιάρικες ιστορίες, οι πιο χαρακτηριστικά συμπαθητικοί ήρωες, η Ματίλντα μας, ο Τζίμης μας, ο Τσάρλι μας κι ο ταλαντούχος κύριος Φοξ! Κι όλα αυτά, τα χρωστάμε σ’ έναν περίεργο Γάλλο που έπαιρνε πολύ στα σοβαρά τις ιστορίες για παιδάκια. Τα παιδιά σου μεγάλωσαν κι ακόμα σε διαβάζουν, Ρόαλντ!

Σταν Λι

Είναι το κόμικ τρόπος να διηγηθείς παραμύθια; Φυσικά και είναι! Γιατί, πώς αλλιώς θα ονόμαζες εσύ τις ιστορίες ενός παιδιού που γίνεται αράχνη, ενός πλούσιου που φτιάχνει μια σιδερένια στολή και βοηθάει τον κόσμο, ή ενός γιατρού που γίνεται μάγος; Ναι, ο κύριος Λι ήταν ένας σπουδαίος παραμυθάς, που απλώς είχε την τύχη να δει τα παραμύθια του να παίρνουν ζωή με σχέδια, χρώματα και συννεφάκια. Κόκκινη κλωστή δεμένη, Σταν…

Ντον Ρόσα

Στην πραγματικότητα, ο πρώτος μεγάλος παραμυθάς των παπιών ήταν ο θείος Καρλ (Μπαρκς), όμως τα μεγάλα παραμύθια τα ‘γραψε ο σπουδαίος “ανηψιός”. Ο Ντον ενηλικίωσε το σχέδιο και το κείμενο στα συννεφάκια του Ντόναλντ και του θείου Σκρουτζ, κι ύστερα τους έστειλε στη Σκωτία να βρουν ναΐτες, στην Τουρκία να κυνηγήσουνε τους “θησαυρούς του Κροίσου”, στον Ειρηνικό για να κερδίσουν το “νησί στην άκρη του χρόνου”. Βίος και Πολιτεία οι ήρωές σου, Ντον (αν με εννοείς)…

Ευγένιος Τριβιζάς

Δεν είναι ότι θέλησα να κλείσω με τον Ευγένιο τον κύκλο που άνοιξα με τον Αίσωπο. Ούτε είναι που, όσα καλοκαίρια μου δεν τα πέρασα στη Λιμνούπολη, τα πέρασα στο Νησί των Πυροτεχνημάτων. Είναι που για μένα, για σένα, για όλο τον κόσμο, ο Τριβιζάς (πρέπει να) είναι ο τελευταίος μεγάλος παραμυθάς της γης! Ο άνθρωπος που έφερε “Πειρατές στην Καμινάδα” σου, ο ταξιδευτής που σε πήγε (τρία!) ταξίδια στη Φρουτοπία της επανάστασης, ο ιστορικός που κατέγραψε τους διωγμούς της “Τελευταίας Μαύρης Γάτας”, ο ποιητής που τραγούδησε την ηρωική ιστορία του “Ταύρου που Έπαιζε Πίπιζα”. Να ‘στε καλά κύριε καθηγητά. Να ‘σαι καλά, μεγάλε παραμυθά. Να ‘σαι καλά ρε φίλε…