“Χριστούγεννα, δεν περιμένω όμως τίποτα πια, τον Άι Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά κι είν’ ένας πρώην Έλλην αριστερός, ένας θνητός”, μας σιγοτραγουδάει ο υπέροχος Φοίβος Δεληβοριάς και πόσο δίκιο έχει και πόσα χρόνια μας πήρε για να τον καταλάβουμε. Ε, λογικό, αφού όλοι στα μικράτα μας ό,τι ψέμα μας έλεγαν τις γιορτές το “τρώγαμε” αμάσητο και δεν λέγαμε και κουβέντα.

Μετρώντας αντίστροφα, λοιπόν, για τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, λέμε να κάνουμε ένα τίμιο θρόουμπακ και να θυμηθούμε παρέα τις φορές που μας είπαν παπάτζες κι εμείς τις πιστέψαμε.

Έχουμε και λέμε τώρα. 

Μούφα 1η: Όποιο παιδάκι πάει πιο νωρίς για τα κάλαντα θα πάρει περισσότερα

Όχι. Όχι. Και φυσικά… όχι! Κανένα παιδάκι δεν πήρε ευρώ (ή δραχμές) παραπάνω, όταν ξύπνησε απ’ τα χαράματα (και αυτομάτως ξύπνησε και όλη τη γειτονιά) για να πει τα κάλαντα. Ίσα ίσα δηλαδή, που στο κακόμοιρο δεν άνοιξε και κανείς, κι έτσι ξέμεινε μες στο κρύο να βαράει το κουδουνάκι του σαν κάτι μίζερους σταθμάρχες στο τρένο για Θεσσαλονίκη. Μάγκας, σένιος και φραγκάτος ξέρεις ποιος πιτσιρικάς ήτανε; Αυτός που τα ‘λεγε με μουσικό όργανο. Τελεία και παύλα. Αυτός έπαιρνε τα γκαφρά ό,τι ώρα κι αν έβγαινε για μεροκάματο. Στα ‘χω ξαναπεί και παλιότερα, μη λέμε τα ίδια πάλι…


Μούφα 2η: Ο πατέρας σου δεν πρόλαβε και φέτος να δει τον Άι Βασίλη. ΓΑΜΩΤΟ!

Άφηνες μελομακάρονα, κουραμπιέδες, κρασιά, τσίπουρα, ακόμα και χρυσαφικά έξω απ’ το σπίτι, ώστε να ψαρώσεις τον Άγιο Βασίλη και να έρθει και φέτος στο φτωχικό σου. Δεν ξέρω για ‘σας, αλλά εμείς έτσι κάναμε στο Ραπτέικο. Έλα όμως, που ο πατέρας σου ως δια μαγείας έλειπε κι έτσι δεν τον έβλεπε ποτέ τον Άι Βασίλη. Και ξέρεις γιατί; Επειδή πολύ απλά, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΟΥ. Υπάρχει μόνο Άγιος Βασίλης. Δεν το περιμένατε αυτό, έτσι δεν είναι;


Μούφα 3η: O Κέβιν απ’ το Μόνος στο σπίτι ήταν ένα καλόψυχο και αθώο παιδάκι

Ένας κωλοπαιδαράς ήτανε. Πιπέρι στο στόμα, αλλά το βγάλαμε από μέσα μας. Ζούσε τη ζωάρα του και την πρώτη σεζόν στη βίλα του, αλλά και τη δεύτερη στη λουξάτη ξενοδοχειάρα του. Έκλεβε σούπερ μάρκετ; Έκλεβε. Βασάνιζε κακόμοιρους ληστές; Τους άλλαζε τον αδόξαστο. Μιλούσε σε αγνώστους και έπαιρνε καραμέλες απ’ αυτούς; Εννοείται. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την κρίπι θεία με τα περιστέρια; Γενικά ρε παιδί, αθωότητα και Κέβιν Μακάλιστερ δεν πήγαν ποτέ μαζί. Άσχετα με το αν πιτσιρίκια τον είχαμε στο μυαλό μας σαν κάτι γλυκούλι.


Μούφα 4η: Το γράμμα που έγραψες απ’την Κυψέλη και μετά από λίγες μέρες έφτασε στο Ροβανιέμι

Έγραφες τα πάντα. Ό,τι μαλακία είχες κάνει σε σχολείο, φροντιστήριο, σπίτι και στα μικρά σου αδέλφια. Μπας και ο Άγιος Μπιλ σε συγχωρέσει και φέτος και σου φέρει τη δωράκλα. Το γράμμα ωστόσο δεν έκανε βήμα έξω από την πόρτα του σπιτιού σου και συν τοις άλλοις τα ρουφιάνευες όλα στους γονείς σου μικρέ κουτέ. Όμως σου δίνουμε ελαφρυντικό, καθώς όλοι μας την έχουμε πατήσει έτσι και όποιος ισχυριστεί τ’ αντίθετο, μάλλον θα ‘ναι Ροβανιεμιώτης και θα ξέρει καλύτερα από ‘μας.


Μούφα 5η: Τις γιορτές θα ξεκουράζεσαι και δεν θα χρειάζεται να ξυπνάς απ’τα χαράματα

Κάναμε χαρούλες γιατί τελείωσε το σχολείο και (καλά) θα κοιμόμασταν με τις ώρες, όμως πόσο έξω πέφταμε φίλη Προβοκατόρισσα και φίλε Προβοκάτορα; Τις γιορτές, που λες, ΠΑΝΤΑ μα ΠΑΝΤΑ κάτι γινόταν και ξυπνούσες απ’ το χάραμα. Μία για να πάτε να πάρετε δώρα και φαγητά για το τραπέζι, μία γιατί ο γείτονας γούσταρε να ακούει τσάμικα καπάκι μετά τον Αυτιά και τον Παπαδάκη και μία γιατί η μάνα σου έκανε γενική, σίγουρα κάτι θα βρισκόταν για να σου χαλάσει τη φασούλα που ονειρευόσουν όλη τη χρονιά.


Μούφα 6η: Ότι υπάρχει μέτρο σύγκρισης ανάμεσα στον κουραμπιέ και τα μελομακάρονα

Γιατί μεγαλώσαμε όλοι μ’ αυτό το ψευτοδίλημμα κουραμπιές ή μελομακάρονο; Θα μας απαντήσει ποτέ κανείς υπεύθυνα και τεκμηριωμένα; Θα σου απαντήσω εγώ λοιπόν. Το παίρνω πάνω μου. Δεν υπάρχει κανένα δίλημμα, γιατί το πρώτο είναι λίγο πιο γευστικό απ’ το στραγάλι και τις ταβανόπροκες και το δεύτερο είναι ο ύμνος των γλυκών. Αν ο κουραμπιές ήταν ποδοσφαιριστής θα ‘παιζε αλλαγή στην Σπόρτινγκ Χιχόν. Αν ήταν τραγουδιστής θα τραγουδούσε σε σκυλάδικο πάνω στην Εθνική Οδο κι αν ήταν ταινία θα ‘χε για πρωταγωνιστή τον Νίκολας Κέιτζ κι αν ήταν μιούζικαλ θα ‘χε τη σκηνοθεσία του Τόνι Σφήνου. Και νομίζω να γίνομαι κατανοητός. KΑΝΕΝΑΣ ΚΟΥΡΑΜΠΙΕΣ. Εδώ δεν χωράνε οπαδικά. 


Μούφα 7η: Θα ανάψεις το τζάκι κι έξω θα χιονίζει…

Μόνο στις ταινίες αυτά παιδιά. Ή αν το χωριό σου βρισκόταν στον Όλυμπο ή την Γκιώνα ξέρω ‘γω. Η πλειοψηφία των Χριστουγέννων περιλαμβάνει ψιλόβροχο, παγωνιά παντού, άντε και στο τσακίρ κέφι κάνα χιονόνερο. Συνήθως το χιόνι έπεφτε κάνα μήνα μετά, επομένως βολεύοσουν με το χιονόνερο και έφτιαχνες χιονάνθρωπο με τα υπολείμματα από τον κουραμπιέ. Έχει συμβεί σε όλους. 


Μούφα Bonus: Η ομάδα σου θα πάρει παιχταράδες τη χειμερινή περίοδο

Άντε να πέτυχαν κάνα δυο μεταγραφές και άντε να τις πίστευες μέχρι το γυμνάσιο. Όταν ωρίμαζες καταλάβαινες ότι όποιον και να πάρει η ομάδα σου μες στις γιορτές θα ‘ναι σίγουρα σαπάκι και απλά περίμενες να ‘ρθει το καλοκαίρι μπας και δεις καμιά χαρά. Αυτά.