Ο Δεκέμβρης μπήκε δυνατά, τα τρίγωνα βαράνε δυνατά κι εγώ σου τραγουδώ, για σένα μόνο ζω, φέρε μου το δώρο να τρελαθώ.

Ένας γηπεδικός και γρήγορος πρόλογος με μόνο μας σκοπό να σου περιγράψουμε τη φάση που νιώθαμε πιτσιρίκια, όταν περιμέναμε τον Άι Βασίλη να μας φέρει τη δωράκλα μας. Έλα όμως που δεν χαιρόμασταν όλα τα παιδιά το ίδιο. Κάποια πιτσιρίκια, που λες, αντί να του πουν ευχαριστώ και να “σκάσουν” ένα χαμόγελο, έριξαν μπόλικο κλάμα και έβγαλαν την παναγία (μεγάλη η χάρη της) στον Άι Βασίλη (πατέρα τους συνήθως) μέχρι να πάρουν το δώρο τους. 

Τσέκαρε κάποιες photos που μαζέψαμε από κάποια ξένα σάιτ και νιώσε και πάλι παιδί.