Στο σινεμά υπάρχουν ρεαλιστικά σενάρια, φανταστικά σενάρια και ΠΟΛΥ φανταστικά σενάρια. Υπάρχουν όμως και σενάρια τρελά και παλαβά! Μ’ αυτά τα τελευταία θ’ ασχοληθούμε σήμερα.

Και για την ακρίβεια, με την πιθανότητα να είναι όντως τρελά και παλαβά. Δηλαδή να μην είναι μια απίθανη ιστορία που συμβαίνει μία στο εκατομμύριο, αλλά να είναι μια ιστορία που συνέβη μόνο στο θολωμένο μυαλό του πρωταγωνιστή. Γιατί ο πρωταγωνιστής είναι του γιατρού και για τα σίδερα!

Τιτανικός

Ναι, ναι, το ξέρω ότι σ’ άρεσε πολύ το love story, όμως υπάρχει (δυστυχώς ή ΕΥΤΥΧΩΣ) και η εξής θεωρία: η Ρόουζ είναι θεοπάλαβη κι ο Τζακ υπάρχει μόνο στο κεφάλι της. Και η θεωρία έχει όντως βάση, γιατί 1ον, ο Τζακ δεν υπάρχει στον κατάλογο επιβατών (ξέρω, ξέρω, κέρδισε το εισιτήριο στα χαρτιά, ναι), 2ον ΚΑΝΕΙΣ άλλος δεν ασχολείται μαζί του, και 3ον της μιλάει πρώτη φορά όταν εκείνη σκέφτεται να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Οπότε, είναι πιθανό ο Ντικάπριο να είναι απλώς το ένστικτο επιβίωσης της (αιώνιας αγαπημένης μου) Κέιτ Γουίνσλετ, που εκείνη το ερωτεύτηκε και τελικά το άφησε να πνιγεί στον παγωμένο Ατλαντικό…

Α, και 4ον ΔΕΝ ΠΕΤΑΣ μωρή σχίζα!

Χάρι Πότερ

Κοίτα, ντάξει, δεν αποκλείεται να υπάρχει όντως ένα κάστρο – σχολείο μάγων κάπου στην Αγγλία, το Λονδίνο να γεμίζει συχνά – πυκνά κουκουβάγιες, και άμα κουτουλήσεις στον τοίχο της πλατφόρμας 9 στο Κινγκς Κρος να περνάς στο 9 και 3/4 (δεν έχω πάει, δεν το ‘χω κάνει, δεν ξέρω). Αλλά ας το παραδεχτούμε: ΔΕΝ ακούγεται και πολύ ΛΟΓΙΚΟ. Ή τέλος πάντων (επειδή εδώ είμεθα ποτερικοί και θα υπερασπιστούμε την τρέλα μας), δεν ακούγεται περισσότερο λογικό απ’ το να τα έχει φανταστεί όλα αυτά ο Χάρι, κλεισμένος στο δωματιάκι του κάτω απ’ τη σκάλα. Λίγο το μπούλινγκ απ’ το σόι του, λίγο που του τη λέγανε τα άλλα παιδιά για το “σημάδι”, ε πολύ θέλει; (Μην ακούς Χάρι μου, φυσικά και κάνεις μαγικά!).

Πόκεμον

Θυμάσαι το πρώτο επεισόδιο του άνιμε; Θυμάσαι που ο Πίκατσου έκανε εκείνο το επικό ηλεκτροσόκ στα Σπίροου, χτυπώντας καταλάθος και τον Ας; Λοιπόν, κάποιοι υποστηρίζουν ότι από τότε (και για 700+ επεισόδια) ο Ας είναι σε κόμμα κι όλα συμβαίνουν στα οράματά του. Εξ ου και κανείς δεν μεγαλώνει εκεί μέσα, εξ ου και ο Πίκατσου έγινε τόσο “οβερπάουερ” (που λένε στο χωριό μου), ενώ και τα ηλεκτροσόκ που έτρωγε ο Ας απ’ το Πόκεμόν του κάθε τόσο, ήταν ηλεκτροσόκ… απινιδωτή! Δεν υιοθετώ, αλλά δεν ξέρεις και ποτέ…

https://www.youtube.com/watch?v=WNqE0DNoDQg
 

Ράγκρατς

Στενάχωρο όσο δεν παίρνει. Η Ανγκέλικα (η μικρή εκνευριστική ξανθούλα) είναι ΤΟ ΜΟΝΟ πραγματικό παιδί στη σειρά. Είναι διπολική και σχιζοφρενής, διότι η μαμά της πέθανε από όβερντόουζ και το μωρό γεννήθηκε με προβληματάκια. Κι έτσι, ζώντας σε μια θλιβερή ζωή άρχισε να δημιουργεί κόσμο, παιδιά, μωρά, ενήλικες, τους οποίους φυσικά αντιμετώπιζε με υφάκι γιατί… στο δικό μου το μυαλό ο,τι θέλω θα σας κάνω!

Μάτριξ

Φυσικά και γίνεται να είναι ο κόσμος μας ένα ψέμα και οι μηχανές να μας κάνουν μπαταρίες, δεν λέω. Αλλά απ’ την άλλη, ας δούμε λίγο τα γεγονότα: Ένας χακεράς ψάχνει μια θεωρία συνωμοσίας στο διαδίκτυο, μια ομάδα τύποι του αποκαλύπτουν την “αλήθεια” της συνωμοσίας, του δίνουν χάπι και μπουκάρουν μέσα στο Μάτριξ. Αν σου πω ότι όλοι τους είναι ναρκομανείς και παλαβοί, θα σου φανεί παράξενο; Δεν λέω ότι έτσι είναι, αλλά ξέρεις…

Η πιο Κουφή Μέρα του Φέρι Μπούλερ

Μια απ’ τις πιο επικές στιγμές των 80s, έχει έναν απίθανο, άπαιχτο τύπο που έζησε μια παντελώς “κουφή” μέρα, παρέα με ένα περίεργο τυπάκι, τη Σλόαν (heart), κι έναν ήσυχο, φοβισμένο (συμπαθητικό) φλωράκο, τον Κάμερον. Απ’ την άλλη μεριά βέβαια, θα μπορούσαν όλα να είναι και μια παλαβή φαντασίωση του Κάμερον, για να βγει απ’ τη μίζερη μαθητική ζωή του μέσα από έναν “δεύτερο εαυτό”, τον Φέρι. Σου θυμίζει κάτι; Ναι ρε φίλε, ναι. Η “Κουφή μέρα του Φέρι” θα μπορούσε να ‘ναι ένα άπαιχτο εφηβικό “Fight Club”. Και γουστάρω κάργα τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές…

Γκριζ

Θυμάσαι στο ΥΠΕΡΟΧΟ (εγώ δεν ντρέπομαι καθόλου να το πω!) μιούζικαλ της πρώτης εποχής του Τραβόλτα, που στην αρχή η -τιμή και δόξα- Ολίβια Νιούτον Τζον κάνει γλύκες με τον Τζόνι στην παραλία; Ε, κοίτα, κάποιοι λένε ότι η Σάντι (η Ολίβια ντε!) δεν ήξερε καλό κολύμπι και… πνίγηκε εκεί στον ωκεανό. Και είτε πέθανε (ντροπή σας ρε ασέβαστοι!), είτε κοιμόταν στην εντατική, άρχισε να βλέπει ότι από “καλό κορίτσι” έγινε η “γκομενάρα με τα πέτσινα” που μας μεγάλωσε! “Καληνύχτα Σάντι, αυτό το δερμάτινο μην το αλλάξεις ποτέ. Καληνύχτα…” (Μπαρδόν).