Ντάξει, πάνω που λες πως κάτι πάει μπροστά σ’ αυτό τον κόσμο, τρως τη φάπα σου και φαααααααπ, άντε πάλι απ’ την αρχή. 

Το περιστατικό συνέβη στο Νιουφάουντλαντ του Καναδά. Μια μέρα, η Αμάντα Μίτσελ δέχτηκε ένα τηλέφωνο απ’ τη διεύθυνση του σχολείου της κόρης της. Ο διευθυντής την πληροφόρησε πως η κόρη της, η Χάνα παραφέρθηκε, έκανε απουσίες, έχασε μαθήματα, είπε ψέματα σε καθηγητές και τραμπούκισε μια φίλη της. Σίγουρα όλα αυτά είναι άσχημα να τ’ ακούς για το παιδί σου, όμως στ’ αλήθεια, ποιος δεν έκανε τις χαζομάρες του στο σχολείο; Η Αμάντα άφησε λίγα λεπτά να περάσουν, κι έπειτα το πήρε απόφαση. Ήξερε ακριβώς τι έπρεπε να κάνει.

Πιστεύω πως το πρόβλημα αυτής της γενιάς είναι η χαλαρότητα στις τιμωρίες“. Όταν λοιπόν η Χάνα γύρισε στο σπίτι της εκείνη την ημέρα, δεν αντίκρισε μια μάνα έτοιμη να της φωνάξει, ούτε μια μάνα διαθέσιμη να το συζητήσει. Αντίκρισε αυτό:

Η Αμάντα της πήρε τα πολύχρωμα σεντόνια απ’ το κρεβάτι, όλα τα αντικείμενα του δωματίου αλλά και τα πόστερ στους τοίχους. Με άλλα λόγια, το δωμάτιο της μικρής έμοιαζε πια τόσο πολύ με… κελί!

Στη συνέχεια, η “ιδιοφυής” μητέρα άδειασε τις ντουλάπες της Χάνα και της άφησε μόνο τέσσερα μπλουζάκια με στάμπα κατά του μπούλινγκ. “Καλωσόρισες στη μητρική φυλακή, κοριτσάκι. Θα φοράς τα ίδια ρούχα κάθε μέρα”.

Στη συνέχεια, το σωφρονιστικό πρόγραμμα της Αμάντα απαιτούσε απ’ την κόρη της να έχει καλή συμπεριφορά αλλά και να γράφει κάθε μέρα 50 φορές: “Δεν θα λέω ψέματα. Θα είμαι ευγενική με όλους. Θα έχω καλή συμπεριφορά στο σχολείο. Κάνω τις επιλογές μου και είμαι υπεύθυνη για τις πράξεις μου”. Τότε, σταδιακά θα κέρδιζε η μικρή πίσω τα πράγματά της.

Και σαν να μην έφταναν αυτά, η Αμάντα ανέβασε και στο Facebook τα σχέδιά της. Λες και δεν ήταν αρκετή η “κράτηση” της Χάνα, έπρεπε να διασύρει την κόρη της και στο διαδίκτυο. “Σκληρή; Δεν νομίζω. Αν μεγαλώνει παραβαίνοντας νόμους, τότε θα καταλήξει στη φυλακή κι αυτό δεν το θέλω για το παιδί μου. Οι τιμωρίες είναι κακές και πρέπει να χρησιμοποιούμε μόνο θετικές μεθόδους επιβράβευσης; ΟΧΙ σ’ αυτό το σπίτι!” έγραψε η μάνα στο ποστάρισμά της.

Εμείς μια λέξη μόνο θα πούμε γι’ αυτή την τύπισσα: Πρόνοια! Το κράτος του Καναδά πρέπει να επιληφθεί του θέματος, γιατί εδώ τα πράγματα έχουν ξεφύγει. Και πάλι καλά να λέμε που η Αμάντα φρόντισε να δημοσιοποιήσει το “πείραμά” της και ξέρουμε όλοι πόσο απαράδεκτη μάνα είναι. Σκέψου πόσοι γονείς στον κόσμο κάνουν αντίστοιχα καψώνια στα παιδιά τους και δεν τα μαθαίνουμε ποτέ. Και δεν υπάρχουν πια δικαιολογίες, διάολε, κοντεύει να τελειώσει το 1/5 του 21ου αιώνα…