Μην κοροϊδευόμαστε. Όλοι έχουμε υπάρξει μικροί κάγκουρες και μικρά κωλοπαιδάκια στην παραλία, γι’ αυτό πρώτα θα κράξουμε την πάρτη μας κι έπειτα τα σημερινά πιτσιρίκια. Τίμια πράματα.

Mιλάμε για εκείνα τα χρόνια που ήσουν ένας θαγκ κάγκουρας χωρίς φραγμούς και είχες δικαιωματικά (και αξιοκρατικά) όλο τον έλεγχο της παραλίας. Αν για παράδειγμα ερχόταν ζευγαράκι και άραζε διπλανή ξαπλώστρα για “γούτσου-γούτσου”, εσύ τι έκανες; Πήγαινες ΑΚΡΙΒΩΣ δίπλα τους και άνοιγες λάκκο για να τους θάψεις. Αγνές εποχές. Αγνός αυθορμητισμός. ΠΟΣΗ ΣΚΑΤΟΨΥΧΙΑ ΘΕΜΟΥ;

Μην φλυαρούμε άλλο. Πάμε να κάνουμε τον απολογισμό μας;

Οι τεράστιοι λάκκοι που ανοίγαμε ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ

Ειλικρινά, ποτέ δεν κατάλαβα που χρησιμεύουν όλοι αυτοί οι τεράστιοι λάκκοι που ανοίγαμε στα μικράτα μας. Εκτός κι αν είχαμε όνειρο να δουλέψουμε στις ‘Τελεταί Μπούκουρας‘, οπότε πάω πάσο. Τόσο σκάψιμο και τόσες εργατοώρες για να καταφέρουμε να βγάλουμε λίγο νεράκι. Αυτό. Λες και μας πήρε τηλέφωνο ένα πρωί ο Δήμαρχος και μας είπε “Μικρέ Νικολάκη, ο δήμος μας στερεύει από νερό, σκάβε γρήγορα. Τι σε πληρώνω;“. Επίσης, το κουβαδάκι και το φτυαράκι, υποψιάζομαι ότι δημιουργήθηκαν για να φτιάχνουμε κάνα πυργάκι (όχι την Φιλιώ) και όχι για να σκάβουμε με το χέρι σαν πρωτόγονοι για νερό και να κοιτάζουμε δεξιά και αριστερά αν μας βλέπουνε οι δικοί μας για να μας καμαρώσουνε. Μικρέ ποζεράκο.

Βαθμός καγκουριάς: 8/10

Τα anytime αλλάγματα μπροστά σε ανυποψίαστους περαστικούς

Να ξεκαθαρίσουμε ότι άλλο ηλικιακό target group είχαμε όταν πηγαίναμε νήπιο ξέρω ‘γω και άλλο όταν αρχίσαμε να κατεβάζουμε τα πρώτα μας μπινελίκια απ’ το πατάρι. Επομένως, από τη στιγμή που μπαίναμε στην “προεφηβεία”, το λογικό θα ‘τανε να βάζαμε και κάποια όρια. Αλλά εμείς εκεί, να το ζούμε στ’ άκρα. Και ένα απ’ αυτά τα άκρα, ήταν το να τα πετάμε όλα έξω και όπου βρούμε. Δεν φταίμε τόσο εμείς, βέβαια, γιατί δεν υπήρχε κάποιος να μας μάθει τις ‘αλλαξιέρες’.

Ελα, μικρός είσαι ακόμα, άλλαξε μπαμ μπαμ να μπούμε στο αμάξι να φύγουμε.” Και αλλάζαμε.

Βαθμός καγκουριάς: 9/10

To κατέβασμα του μαγιό και για να κατουρήσεις στα ρηχά

Τα ‘χουμε ξαναπεί για το κατούρημα στα ρηχά, μην επαναλαμβανόμαστε. Όμως τώρα θα μιλήσουμε για το αλήτικο κατούρημα. Που κατέβαζες μαγιό, έμπαινες μέχρι τα γόνατα και… ξαλάφρωμα. Δεν το έκανε η πλειοψηφία, ωστόσο, αλλά υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν και κάποιοι πιο underground μπόμπιρες που δεν μασάνε από κανόνες.

Φακ δε πολίς κολ δε στρέτς φρομ δεν άντεργκραουντ.

Βαθμός καγκουριάς: +οο

Όταν κάναμε χάλια τ’ αμάξι με άμμο

Είχες ταξιτζή. Τον πατέρα σου. Είχες βοηθό ταξιτζή. Την μάνα σου. Σε πήγαιναν και σε έφερναν ρε κακομαθημένο και χατήρι δεν σου χαλούσαν κι εσύ για ανταπόδοση τι έκανες; Μπούκαρες με τις λασπουριές που ‘χες μαζέψει απ’ τους λάκκους που έσκαβες μες στο αμάξι και επιπλέον γέμιζες και πετραδάκια το χαλάκι. Και ναι, όσο και να τιναζόσουν έξω από τ’ αμάξι, είχες άμμο και πετραδάκια ακόμα και μες στα ρουθούνια. Τι; Ψέματα λέμε;

Βαθμός καγκουριάς: 8/10

Ο Χουλιγκανισμός με τα δολοφονικά πετραδάκια

Θυμάσαι το κλασικό κόλπο που κάναμε (και κάνουμε) για να δούμε το βότσαλο ν’ αναπηδάει στο νερό; Το θυμάσαι. Τώρα θυμάσαι το κλασικό κόλπο που έκανες εκεί κοντά στο δημοτικό, όχι με βότσαλα όμως, αλλά με κάτι βράχους λες και πήγαινες για κολύμπι στην αερογέφυρα του Πανθεσσαλικού; Μην κάνεις πώς δεν θυμάσαι…

Βαθμός καγκουριάς: 7/10

Οι φορές που έσκασες με νεροπίστολα μεγαλύτερα απ’ το μπόι σου

Υπάρχουν δύο είδη νεροπίστολων. Αυτά που είναι για να παίξεις μπουγέλο και να διασκεδάσεις κι εκείνα που έχουν μέγεθος πιεστικού και ποσότητα πιεστικού και είναι για να σκοτώσεις. Εμείς μιλάμε για τα δεύτερα, οπότε ας το παραδεχτούμε. Δεν τα παίρναμε για τη χαρά του παιχνιδιού, αλλά για να το παίξουμε “μαγκάκια” και “ιστορία”.

Ηρέμησε λίγο ρε Ράμπο του Σχοινιά. Ρε Τόνυ Μοντάνα απ’ το Αλεποχώρι. Ρε… (δεν μου ‘ρχεται άλλη παρομοίωση, βρες μου εσύ).

Βαθμός καγκουριάς: 9/10

Τα μαγιό με τα τράιμπαλ και τις φωτιές

Όσο και να θες να τα ξεχάσεις θα ‘ρχομαστε εμείς να στα θυμίζουμε. Τα φορούσαν και οι “μεγάλοι” αυτά, ωστόσο, τα κακόγουστα μαγιό με τράιμπαλ και φωτιές ήταν το σημείο αναφοράς σου, αφού στα μάτια σου φαίνονταν ισάξια του τρίπτυχου “ναρκωτικά, γυναίκες και λεφτά”. Γούσταρες. Αλλά μάλλον γούσταρες μόνο εσύ…

Βαθμός καγκουριάς: 8/10