Σε καμιά των περιπτώσεων δεν ήσουν υποχρεωμένος να ξέρεις ότι κάθε είκοσι του Απρίλη πέφτει η “Weed Day“. Βλέπεις, δεν είχες (είχα) και στο χωριό σου (χωριό μου) Weed Day. Άσε δηλαδή, που με τόσες Αμερικάνικες παγκόσμιες ημέρες που σκάνε κάθε τόσο, είναι λογικό να χάσεις (χάσω) την μπάλα.

Ωστόσο, αν μπορείς, κάνε μου τη χάρη και συγκράτησε στο μυαλό σου τον μαγικό αριθμό “420“, καθώς αυτός είναι κι επίσημα τα τελευταία χρόνια ο κωδικός της Μαριχουάνας.

Οι θεωρίες για την προέλευση του κωδικού είναι περισσότερες και απ’ τις βουτιές του Ρονάλντο, άλλες στέκουν κι άλλες όχι, γι’ αυτό και δεν θα μπούμε στο τρυπάκι να τις αναλύσουμε μία μία. Απλά, θα δυναμώσουμε τα ηχεία μας και θα ακούσουμε παρέα μερικά απ’ τα αγαπημένα μας “μαστούρικα” τραγούδια. Από ρεμπέτικα και χιπ χοπ, μέχρι ρέγκε και έντεχνα. Μια playlist που αν μην τι άλλο πρέπει “να γυρίζει…”

Μαστούρας – Μάρκος Βαμβακάρης

Θες να ερωτευτείς; Βάλε το “Νόστιμο Μελαχρινό“. Θες να χωρίσεις; Βάλε την “Άτακτη“. Θες ακόμα και να την πιείς; Ε, βάλε τον “Μαστούρα”. Σε ό,τι φάση της ζωής σου κι αν είσαι, ο Μάρκος θα βρίσκεται πάντα δίπλα σου. Αυτό να το θυμάσαι. Όμως όταν μιλάει για το “χόρτο”, η ψυχούλα του δείχνει να πονάει ακόμα περισσότερο…

“Με πίκρες και με βάσανα με προίκισεν η φύση, κι όλα περνούν και χάνονται μόνο με το χασίσι.”


Εφουμέρναμε ένα βράδυ – Μάρκος Βαμβακάρης (διασκευή Doumani All-Stars)

Άλλο ένα κομμάτι του Μάρκου στο καπάκι, αλλά αυτήν την φορά όχι σε δική του εκτέλεση. Οι “Doumani All-Stars” έπαιξαν τίμια μπάλα και διασκεύασαν αριστοτεχνικά το “Εφουμέρναμε ένα βράδυ”. Χωρίς μουσικές υπερβολές, το έφεραν στο σήμερα και χωρίς να χρειαστεί να αλλοιώσουν το μεγαλείο του Μάρκου. Μπράβο στα παλικάρια.

“Εφουμέρναμ’ ένα βράδυ, αργιλέ, σπαχάνη, μαύρη, δίχως να’ χουμε στην πόρτα, τσιλιαδόρους όπως πρώτα.”


Τάκι Τσαν – Δεν είναι κακό

Ήθελες και χιπ χοπ; Πάρε λίγο Τάκη για να ισιώσεις. Ο Τάκαρος ρε συ (μαζί ή και χωρίς τους ΖΝ), τα ‘λεγε αρκετά χρόνια πριν γίνει μόδα στο χιπ χοπ η λέξη “χόρτο”, γι’ αυτό και οφείλουμε να του δώσουμε το ρισπέκτ μας.

“Δεν είναι κακό να πίνεις κάνα ρο που και που, μισό καπνό μισό νταφού”

  
Νεοκυματικό – Χατζηφραγκέτα
 

Αλήθεια, δεν θυμάμαι μουσική λίστα που να μην έχω βάλει τους Χατζηφραγκέτα μέσα (είμαι γκρούπι και δεν ντρέπομαι γι’ αυτό). Οι τύποι έχουν γράψει μπόλικα κομμάτια για την κάνναβη, ωστόσο το “Νεοκυματικό” θα βρίσκεται πάντα στην κορυφή. Σπάστο.

“Στρίψτο, στρίψτο, το τριαξονικό, έχει ανάγκη ο λαός να την ακούσει.”


Ανέστης Δελιάς – Σούρα και Μαστούρα

Ο Ανέστης ήταν ένας άγγελος πεταμένος στα σκουπίδια“. Έτσι είχε περιγράψει ο Βαμβακάρης τον Δελιά. Μια φράση που είναι εντελώς του δε πόιντ, αφού αν διαβάσεις λίγη από την ιστορία του Ανέστη, θα καταλάβεις, ότι όσο κολλημένος ήταν με το μπουζούκι, άλλο τόσο κολλημένος ήταν με το χασίς και με την ηρωίνη. Και αυτή ήταν που τον “έφαγε” στο τέλος.

“Του ντεκετζή ξηγήθηκα να τον ξαναπατήσει, κατά κακή μου σύμπτωση σώθηκε το χασίσι.”

 
Ζεϊμπέκικο Μπλουζ – Παύλος Σιδηρόπουλος
 

Δεν νομίζω ότι στα “Βlues του Πρίγκιπα” υπάρχει έστω ένα μέτριο κομμάτι. Ό,τι είδος μουσικής κι αν ακούς, αυτόν τον δίσκο οφείλεις να τον έχεις “ψηλά” και ψάχνοντας εκεί μέσα σίγουρα θα βρεις κι άλλα διαμαντάκια. Στην αρχή είπα να βάλω το “Χαρμάνης και Άφραγκος“, αλλά στη συνέχεια σκέφτηκα ότι το “Ζεϊμπέκικο Μπλουζ” θα σε καλμάρει για τα καλά.

“Μαστούρα και γλυκιά βραδιά, όχι μικρό μου τίποτα μη σε φοβίζει.”
 


Χασίσι ήπιε και ο Θεός – Μαριώ

Απ’ τις πιο παρανοϊκές εισαγωγές ρε φίλε…

-Και τι έλεγε Μαριώ μου ο Διάκος στον Παπά;

-Νάκο μου, άκου ν’ ακούσεις και τσιλιάρισε να δεις.

“Χασίσι ήπιε κι ο θεός και έκανε την πλάση, και το ‘δωσε στον άνθρωπο ντερβίση μου κι αυτός να μαστουριάσει”

Φάλτσος Χρησμός – Σωκράτης Μάλαμας

Είχαμε κάποιες υποψίες ότι η Πυθία δεν κάπνιζε ό,τι κι ό,τι, μέχρι που ήρθε και ο δάσκαλος Σωκράτης (σε στίχους του Θανάση Παπακωνσταντίνου) να μας το επιβεβαιώσει και να μας πει την αληθινή ιστορία της.

“Με τα πολλά αναγκάστηκε να ομολογήσει αντί για δάφνη έπαιρνε, λέει, χασίσι…”

https://www.youtube.com/watch?v=jBvefKRZ0pE
 
Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα – Στράτος Παγιουμτζής
 
Από την θρυλική “Τετράς του Πειραιά”, βάλαμε Βαμβακάρη, βάλαμε Δελιά, αλλά μας έλειπε ο Μπάτης και ο Παγιουμτζής για να την κλείσουμε ωραία, όμορφα και νοικοκυρεμένα. Επομένως, βάζουμε το πιο μαστούρικο κομμάτι, από μουσική και στίχους του Μπάτη και εκτέλεση του Παγιουμτζή. Και είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Δώσε πόνο Στράτο…

“Μας στέλνει μαύρο από την Πόλη, βρε και μαστούρια είμαστε όλοι, τουμπεκί απ’ την Περσία, ντε πίνει ο μάγκας με ησυχία.”
 
  
Της μαστούρας ο σκοπός (Όταν συμβεί στα πέριξ) – Σωτηρία Μπέλλου (πρώτη εκτέλεση Στράτος Παγιουμτζής)
 
Είναι χιλιοτραγουδισμένο, έχει παίξει σε όλα τα ρεμπετάδικα της χώρας, αλλά η εκτέλεση της Σωτηρίας Μπέλλου ίσως είναι η καλύτερη. Γνώμη μου πάντα.
Αν κι εδώ δεν χωράνε οπαδικά.
 
“Αυτοί χορεύουνε κι εγώ σφυρίζω, της μαστούρας το σκοπό…”
 
https://www.youtube.com/watch?v=pZExJ-gp2Sk


Bonus:

Locomondo – Πίνω μπάφους και παίζω pro

Το ιδανικό κλείσιμο… Οοοο Οοοο.

“Με φωνάζουνε τρελό γιατί πίνω μπάφους και παίζω pro, για όλα τα άλλα αδιαφορώ, πίνω μπάφους και παίζω pro…”