Δεν θα στο παίξω ιστορία (και βεντέτα), ότι και καλά δεν γουστάρω τα Χριστούγεννα, τους κουραμπιέδες, τα μελομακάρονα, την στολισμένη Βανδή Αθήνα και τους καπιταλιστικούς Αγιοβασίληδες της κοακόλας.
Προσωπικά θεωρώ, ότι τα Χριστούγεννα είναι -ίσως- η καλύτερη περίοδος του χρόνου, αφού η πλειοψηφία των εθίμων που έχουμε συνδυάσει με το Christmas mood είναι αν μην τι άλλο σούπερ! Μπόμπα! Φίνα, λέμε! Ναι, οκ, μπορεί τα έθιμα να μην είναι από τη φύση τους ελληνικά και πατροπαράδοτα, όπως είναι το Πάσχα ξέρω ‘γω, όμως μία ή άλλη τα ‘χουμε συνηθίσει και τα ‘χουμε ενσωματώσει ομαλά στην καθημερινότητά μας.
Τέρμα η φλυαρία. Σήμερα θα μιλήσουμε γι’ αυτούς τους “ανθρώπους” (πάντα μέσα σε εισαγωγικά), οι οποίοι έχουν αποφασίσει να ζήσουν την Christmas φάση από τον Οκτώβρη και τον Νοέμβρη. Γι’ αυτούς που και εκτός κλίματος είναι, και μας κουράζουν πολύ (όπως θα ‘λεγε και ο Φουσέκης) και ΕΞΩ ΕΧΕΙ 30 ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΣΤΟΛΙΖΟΥΝ ΔΕΝΤΡΟ! ΚΑΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΦΟΡΑΝΕ ΣΚΟΥΦΙ ΜΕ ΒΕΡΜΟΥΔΑ!
Δεν λέω, δικαίωμά τους να το ζουν μήνεεες πριν, όπως επίσης, δικαίωμά μας να τους κράζουμε επετειακά μια φορά τον χρόνο.
To λοιπόν. Μιλάμε, ουσιαστικά, για τους τύπους-τύπισσες που περιμένουν με ανυπομονησία να μπει δειλά δειλά ο Οκτώβρης, ώστε να πάνε κάτω από χριστουγεννιάτικα τραγούδια στο YouTube και να σχολιάσουν “Merry Xmas! 2017 και σε ακούμε ακόμα Δεσποινααααρα ΘΕΑΡΑ” και αρνούνται πεισματικά να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει ακόμα κόσμος που ακούει καλοκαιρινά κομμάτια για παραλίες και αγάπες στην ακρογιαλιά. Βλέπεις, η θερμοκρασία είναι ξεκάθαρα με το μέρος τους, όχι με το δικό σου…
*Εκτός κι αν μένεις στο Νευροκόπι ή στα Γιάννενα ας πούμε, επομένως άκου ό,τι γουστάρεις. Έχεις το ελεύθερο.
Είναι σαν να έρχεται Καλοκαίρι σε τρεις μήνες κι εμείς να σκάμε από τον Μάρτη με μαγιό και δίχαλο. Να μην έχει λιώσει ακόμα το χιόνι στα όρη και στ’ άγρια βουνά κι εμείς να λικνιζόμαστε στη λύση είναι μία πάμε παραλία…
Ρε παιδί μου, είναι σαν να έρχεται Πάσχα κι εμείς 40 μέρες πριν να τρώμε σερί αρνί, με διαφορετικό συνοδευτικό. Αρνί με πατάτες, αρνί με μακαρόνια, αρνί με αρνί.
Όχι, αυτά είναι παράνομα, απεχθή και επονείδιστα πράματα και δεν τα κάνουμε. Όπως αντιθέτως κάνεις εσύ.
Το συμπέρασμα είναι ότι δεν χαίρεσαι πραγματικά τις γιορτές. Έχεις προλάβει να ζήσεις την μαγεία των Χριστουγέννων, πριν εκείνη να προλάβει να έρθει και επίσημα. Έχεις στολισμένο το δέντρο κάνα δίμηνο, οπότε το ‘χεις βαρεθεί σαν ντεκόρ στο σαλόνι σου. Έχεις φάει τόσα μελομακάρονα που τα ‘χει σιχαθεί η ψυχούλα σου και έχεις ακούσει τόσα ΤΖΙΝΓΚΛ ΜΠΕΛΣ στο πισί σου, που όταν έρχεται η ώρα να στα “πουν” πιτσιρίκια σε ΡΙΑΛ ΤΑΙΜ ξενερώνεις, γιατί τ’ ακούς σερί δύο γαμημένους μήνες.
Παρένθεση: Άσε που τις περισσότερες φορές αυτός που βάζει τα στολίδια και στην ουσία σενιάρει το δέντρο από τον Νοέμβρη, συνήθως είναι ο ίδιος τύπος ο οποίος φτάνει ΠΑΣΧΑ και ακόμα δεν λέει να το ξεστολίσει το ρημάδι. Και τελικά το ξεστολίζει πάντα ο χαμάλης. Ο δουλοπάροικος. Ο φτωχός. Ο παρακατιανός. Η Ασπασία Βαρδάτσικου του σπιτιού σου.
Επιπλέον, για να στολίσεις όλο το σπίτι, δεν νομίζω να χρειάζεσαι περισσότερο από ένα απόγευμα Κυριακής. Αφού θες τόσο λίγο, λοιπόν, τότε γιατί δεν το κάνεις μια βδομάδα πριν; Πού θα ‘χουν σφίξει τα κρύα, η τηλεόραση θα διαφημίζει το πρωτότυπο ρεβεγιόν του ‘Στην Υγειά μας’ με καλεσμένους τον Κώστα Μακεδόνα και τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και η μάνα του Κέβιν θα ουρλιάζει, επειδή ξέχασε τον κανακάρη της για 27η χρονιά στη Νέα Υόρκη.
Συνοψίζοντας, είναι λογικό να θέλουμε να έρθουν γρήγορα οι γιορτές. Από όποια πλευρά και να το δούμε, περνάμε καλά εκείνη την περίοδο. Δώρα, άδειες, καλό φαγητό, τραγούδια πιο χαρούμενα, πιο ζουζουνιάρικα, πιο φάνυ. Ωστόσο, είναι γραφικό να θες να τις φέρεις στο προσκήνιο, ενώ ΔΕΕΕΕΕΕΝ είναι η εποχή τους.
Και όπως έλεγε και ο σοφός λαός “Κάθε πράγμα στον καιρό του, και τα Χριστούγεννα ο Χομ Αλόουν.” (κακό αστείο, λιθοβολήστε με, με τα σχόλιά σας!)
