Νάτη και η Μεγαλοβδομάδα! Ξεκίνησε στο γραφείο, καθόλου δεν την καταλάβαμε. Μόνο το άδειο ψυγείο έμεινε να θυμίζει το εμπάργκο της μάνα μου, που κάθε φορά που χτυπά το κουδούνι πετάει γλάστρες στους ντελιβεράδες, που φέρνουν σουβλάκια χωρίς κρεμμύδι. Μου έχει πει πολλές φορές πόσο καλό κάνει το κρεμμύδι στην υγεία, αλλά αυτό καταντά υπερβολή.

Επ ευκαιρία, τα έχουν πάρει και κάτι φίλοι vegan πριν τους vegan, για τα κατσίκια και τα αρνιά που θα στροφάρουν ανά την Ελλάδα και δεν μπορείς να σταθείς πουθενά. Και ενώ ο μπαμπάς βάφει αυγά για να κρατήσει μια κάποια ισορροπία, η γιαγιά φουρνίζει νευρικά τσουρέκια που θα φάει μόνο όποιος στοχεύει στον παράδεισο.

Αν είσαι στην ίδια φάση και όλα αυτά σου προκαλούν αμηχανία, καλώς ήρθες στην παρέα μας. Προς ανακούφιση όλων μας, βρήκαμε αλλόκοτα σκηνικά που συμβαίνουν στον κόσμο όλον, για να παρηγορηθούμε.

Αν δηλαδή νομίζεις ότι οι στάμνες που ρίχνει η Άντζελα με τον Τόλη στην Κέρκυρα ή ο παπάς που παθαίνει αμόκ με το γεγονός της Ανάστασης, πετώντας δάφνες σαν την Μαντόνα στα πρώτα της νιάτα είναι κάτι το φοβερό, γελάστηκες. Άντε λίγο ο σαϊτοπόλεμος να μοιάζει ικανοποιητικά ανώμαλος, όταν ακρωτηριάζονται από μικρά παιδιά μέχρι μεγάλοι άνθρωποι, γιατί ΈΤΣΙ ΛΕΕΙ ΤΟ ΕΘΙΜΟ.

Ε λοιπόν μάθε ότι στην Τσεχία ακούνε για κόκκινα αυγά και γελάνε. Εκεί, τη Μεγάλη Δευτέρα καληώρα, για αρχή τα αγόρια μπουγελώνουν τα κορίτσια. Φάση τελευταία μέρα πριν κλείσουν τα σχολεία για διακοπές, πετάνε νερομπάλονα και γλιστράνε στα νερά που ρίξανε. Τι πλάκα-τι πλάκα! Και αν νομίζεις ότι διατηρούν αυτήν την ανεμελιά για πολύ, κάνεις λάθος. Για κάποιον προσωπικό τους λόγο, αρχίζουν και μαστιγώνουν τα κορίτσια με χειροποίητα, υπέροχα από ιτιά μαστίγια. Στα άκρα τους είναι στολισμένα με κορδέλες για την τσαχπινιά και όσο αυτοί κοπανάνε εσείς παραγγέλνετε. Έχει και άλλο! Σύμφωνα με τον μύθο έτσι διατηρείται η ομορφιά και η υγεία, μέχρι του χρόνου που θα τις “ξαναμαζέψουν”. Για το Πάσχα λέμε πάντα…

Στη Γαλλία, αξίζει να πας αυτές τις άγιες μέρες αν γουστάρεις χοληστερίνη και φρέσκα αυγουλάκια, από δεν ξέρω και εγώ πόσες κότες. Πάνω από 4.500 αυγά, για μια ομελέτα στην πόλη Χοξ, τα κάνουν όλα ώπα. Άπαξ και το παράθυρο σου βλέπει στην κεντρική πλατεία, κάνεις να το ανοίξεις 3 μέρες από τις μυρωδιές. Χίλια άτομα σου λέει τρώνε, επίσης δεν ξέρω για πόσες μέρες από αυτήν την ομελέτα. Εντάξει σιγά, ομελέτα χωρίς χωριάτικη είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ γαλλάκια.

Εντάξει, στη Γερμανία ζούνε το yolo τους. Εκεί που παζαρεύουν να χωρέσουν συμφωνίες και ευρώ, καταλήγοντας ότι για το ξεχείλισμα φταίνε οι συντάξεις, τους πιάνει ίστρος και θέλουν να χωρέσουν ακόμη και τα Χριστούγεννα στο Πάσχα. Παίρνουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο (ξεστόλιστο εύχομαι) και το καίνε πασχαλιάτικα. Έτσι, συμβολίζεται η νίκη της άνοιξης έναντι του χειμώνα. Εντάξει παιδιά, εδώ φοράνε κάλτσα με σανδάλι. Υπάρχει ολοφάνερο πάθος για συνδυασμό και συνεργασία…

Ίσως το αγαπημένο μου! Η Βρετανία, δεν βγάζει μόνο το αστεράκι της από τον ευρωπαϊκό κύκλο της αγαπημένης ηπείρου, αλλά και ρομαντικούς ένστολους. Επειδή εδώ κατεβαίνεις σε πορεία κορίτσι πράμα και σε φωνάζουν οι ματάδες “σερβιέτα”, νομίζεις ότι έτσι είναι παντού; Ταξίδεψε αν σου κοτάει Πάσχα στο ισχυρό κρατίδιο και θα καμαρώσεις τους νεοδιορισμένους αστυνομικούς, να καλούν τους άνδρες στο Δημαρχείο της πόλης. Όχι για εξακρίβωση, αλλά για να σφυρίξουν ρυθμικά με τη σφυρίχτρα τους. Τι δεν καταλαβαίνεις; Επιλέγουν δυο από αυτούς και τους βάζουν να παρελαύνουν σε όλη την πόλη μοιράζοντας  πορτοκάλια στις κυρίες, με αντάλλαγμα ένα φιλί. ΓΥΠΑΕΤΟΙ ΟΙ ΒΕΡΟΛΙΝΕΖΟΙ!

Στο Ελ Σαλβαδόρ και στις Φιλιππίνες, επίσης δεν την παλεύουν καθόλου. Οι πρώτοι, μεταμφιέζονται σε διαβόλους, τους “talcigüines”, τρέχουν στο δρόμο και μαστιγώνουν όποιον βρουν στο πέρασμα τους. Σαν την Τσεχία, μόνο που εδώ δεν είναι σεξιστές. Είναι απλά ηλίθιοι. Στις Φιλιππίνες παρόμοια νοσηρότητα, με μαστιγώματα και bonus σταύρωση. Παιδιά συγγνώμη, για να αγαπιόμαστε υποτίθεται σταυρώθηκε ο θεάνθρωπος, τι βίτσια είναι αυτά που βγάζετε;

Καλά, για το κάψιμο του Ιούδα δεν λέμε πολλά αν και παίζει παντού. Δηλαδή για να καταλάβω κάτι, τσουρουφλίζουμε αυτόν που βάση των όσων μας έχουν διδάξει, ήρθε στη γη για αυτόν ακριβώς τον λόγο; ‘Επρεπε να το κάνεις κάποιος, για να εκπληρωθούν οι γραφές και έτυχε να είναι αυτός. Εμείς γιατί τον καίμε, δεν έχω καταλάβει;! Ο Θεός δεν θα έπρεπε να το συγχωρέσει, αν για τον λόγο αυτόν τον έστειλε; Έκανε τη βρώμικη δουλειά και τώρα τον πετάμε; Επίσης, ποια είναι η ελεύθερη βούληση που μας λιβανίζουν, αν όλα προφητεύτηκαν στις γραφές; Συγγνώμη για το ξέσπασμα, στη μάνα μου πήγαινε…

Αυτά ήταν λίγα από τα πολλά περίεργα, που μοναδικά έχει εφεύρει ο άνθρωπος για να ξορκίζει τον θάνατο. Αυτή η αιώνια ψευδαίσθηση, που θα μας ματαιώνει πάντα. Βέβαια, για να μη νομίζεις ότι σαν λαός δεν τους βάζουμε και εδώ κάτω, στην Κορώνη γίνονται πραγματάκια. Για αρχή, νηστεύουν μέχρι να μπορούν να φάνε τα πάντα από την πείνα. Ε, μετά σπάνε τη λύσσα τους με ένα ποτήρι ξύδι, που προφανώς δεν μπορούν να πιούν ξεροσφύρι και μάντεψε. Βάζουν στο διαιτολόγιο τους, τις αράχνες. Αν υπάρχει θεός δηλαδή… Τρώνε αράχνες με ξύδι και ζουν το survivor τους, για το τίποτα.

Αυτά ήταν τα νέα από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Και του χρόνου με συνέπεια στην παράνοια παιδιά. Καλή όρεξη σε πιστούς και άπιστους!