Όχι, όχι, δεν χρειάζεται να νιώθεις άσχημα που δεν έχεις ιδέα από πολιτικά και έχεις γίνει ρεζίλι σε όλο το facebook. Και τι έγινε που σε κοροϊδεύουν οι φίλοι σου; Έχουμε τη λύση και σε αυτό σου το πρόβλημα.

Τώρα μπορείς να κάνεις ότι ξέρεις από πολιτική, χάρη στον απόλυτο οδηγό του Provocateur.

Τσέκαρε μερικούς τρόπους για να πείσεις τους τύπους που ξεμαλλιάζονται στα posts για τα κόμματα, την οικονομία και την κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης. 

Να τσεκάρεις ποιος έχει τα περισσότερα Like

Όταν μπαίνεις για ξεκατίνιασμα στο facebook, δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία αν συμφωνείς με αυτόν που έχει δίκιο. Σημασία έχει να συμφωνείς με αυτόν που έχει τα περισσότερα Like. Μην προσπαθήσεις να έχεις δική σου άποψη γιατί πραγματικά δεν υπάρχει κανένας λόγος. Απλά αντίγραψε την άποψη κάποιου άλλου και παίξε τον έξυπνο μέχρι να καταλάβουν ότι δεν έχεις ιδέα. Αν συμβεί αυτό, απλά τους μπλοκάρεις και πηγαίνεις στην επόμενη συζήτηση!

 

Να θυμάσαι ένα τσιτάτο του Μαρξ

Λίγος Μαρξ αρκεί για να σε θεωρήσουν όλοι γνώστη. Δεν είναι απαραίτητο να δείχνεις ότι υποστηρίζεις τον Μαρξ ή είσαι κομμουνιστής ή αριστερός. Τα τσιτάτα του Μαρξ έχουν πέραση σε κάθε πολιτική συζήτηση και τα χρησιμοποιούν όλοι ασχέτως πολιτικών προτιμήσεων. Ακόμη κι αν αυτό που θα πεις δεν έχει καμία σχέση με τον Μαρξ και το σκέφτηκες 4 λεπτά πριν που ήσουν στην τουαλέτα, η επίκληση σε αυτόν είναι αρκετή για να δώσει εγκυρότητα στην άποψή σου. Εκεί λοιπόν που θα συζητούν για το χρέος της Ελλάδας, πετάς από κάτω ένα “Όπως έλεγε και ο Μαρξ: Κάλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει” και τους γαμείς την ψυχολογία. Και τους παίρνεις και τα like που όλοι ξέρουμε ότι αυτό είναι το ζητούμενο σε μια πολιτική συζήτηση.

Να χρησιμοποιείς πολλές και δύσκολες λέξεις

Ένα βασικό όπλο για να πείσεις τον κόσμο ότι γνωρίζεις από πολιτική, είναι να βάλεις στο λεξιλόγιο σου λέξεις που όλοι ξέρουν ότι ποτέ δεν θα χρησιμοποιούσες στον προφορικό λόγο. Σκέψου ότι αυτή η λογική μοιάζει πολύ με όλα όσα έκανες στην έκθεση στις πανελλήνιες. Ξεκίνα προτάσεις με το “Σίγουρα ο κοινωνικός κομφορμισμός που μαστίζει τις μέρες μας…” σαν ξέρεις στα αλήθεια τι σημαίνει “κοινωνικός κομφορμισμός”. Ακόμη μπορείς να χρησιμοποιείς και ορολογία της εποχής για να φανείς πειστικός. Απλά πρόσεχε μην αναφέρεις λέξεις που δεν είναι στη μόδα, όπως “κομιστής” ή “σπρεντ”. Για το 2017 προτείνονται οι λέξεις: “αφήγημα”, “κόκκινες γραμμές” και “συναντίληψη”. Αλλά ό,τι και να λες, φρόντισε να μιλάς σαν τον Ζουράρι. 

Να θυμάσαι ένα πολιτικό κλισέ και να το επαναφέρεις

Όχι δεν εννοώ το “η χούντα έκανε δρόμους”. Μπορείς όμως να θυμάσαι τη δημιουργία της μεσαίας τάξης του Αντρέα ή να λες “αυτά που κάνουν σήμερα στην οικονομία, ο Μητσοτάκης τα ετοίμαζε από το ’91 αλλά δεν τον αφήσανε”. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει λόγος να τα κολλήσεις σε μια συγκεκριμένη κουβέντα γιατί αυτά τα δύο ειδικά, κολλάνε παντού. 

– Δεν κλείνει η αξιολόγηση;
– Ε, βέβαια! Αφού κατέστρεψαν τη μεσαία τάξη που είχε φτιάξει ο Αντρέας!
– Ναι αλλά πρέπει να γίνουν ιδιωτικοποιήσεις
– Αυτά φίλε ήθελε να τα κάνει ο Μητσοτάκης το ’91 αλλά δεν τον άφησαν!

Να έχεις στον νου σου τι παίζει στην επικαιρότητα

Πριν μπεις στη διαδικασία να σχολιάσεις, τσέκαρε τι παίζει στα ενημερωτικά sites. Επειδή προφανώς δεν ψήνεσαι να ανοίξεις τιβί, τα sites θα έχουν ό,τι ακριβώς χρειάζεσαι. Πολλά πολλά κλισέ. Τα τσιμπάς και τα χρησιμοποιείς όποτε είναι απαραίτητο. “Λευκός καπνός για τη συμφωνία”, “δεν υπάρχει περίπτωση εξόδου από το ευρώ για την ελλάδα” και άλλα τέτοια όμορφα που τα διαβάζεις κάθε μέρα. Μπορείς ακόμη να κλέβεις αυτούσια κομμάτια του ρεπορτάζ των δημοσιογράφων και να τα περνάς για άποψή σου. Έτσι κι αλλιώς, στο ίντερνετ είναι, δεν ανήκουν κάπου, ανήκουν σε όλους. Τι, οχι;