Το πάθος, το μίσος και η αγάπη. Αυτά τα τρία συναισθήματα “ξερνάει” ο Oscar Wild μέσα από τη φυλακή. Γράφει το “De Profundis”, που στα Λατινικά σημαίνει “εκ βαθέων” και δημιουργεί ένα αριστούργημα, ένα βιβλίο σταθμό στην Παγκόσμια Λογοτεχνία. Ο Wild, έγραφε καθημερινά από μια σελίδα, την αυτοκριτική μιας ζωής που τον έστειλε για 2 χρόνια στη φυλακή. Δεν έχει στο μυαλό του ότι μια μέρα θα δημιουργηθεί το βιβλίο αυτό.

Ξυπνά από τον λήθαργο που τον βύθισε το πάθος αγνοώντας τη λογική και ξεσπαθώνει. Κατηγορεί μια τον εαυτό του και μια τον εραστή του λόρδο Alfred Douglas, για το κατάντημα του. Καταθέτει γυμνή την ψυχή του, χωρίς να παραθέτει απλά τα γεγονότα. Προσπαθεί να ανασυντάξει τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμηση του.

Ο άνθρωπος που πέρασε από την κόλαση αναζητώντας τον παράδεισο, μιλάει για την Τέχνη, τη ζωή, τον Χριστό.

“Από το μαγαζί του ξυλουργού της Ναζαρέτ, ξεπήδησε μια προσωπικότητα απείρως μεγαλύτερη, από όσες γέννησε ποτέ ο μύθος”

Η μακροσκελής επιστολή που άρχισε να γράφεται το 1897 και εκδόθηκε μετά τον θάνατο του μυθιστοριογράφου, ποιητή και δραματουργού, είναι γεμάτη πόνο και απογοήτευση. Μια φτιασιδωμένη με πάθη αγάπη, που μοιάζει να μην υπήρξε ποτέ. Βουτήχτηκε στη λάσπη, μούλιασε στον πόνο.

“Πίσω από τη θλίψη υπάρχει πάντα μια ψυχή και το να ειρωνεύεσαι μια ψυχή που πονάει, είναι κάτι φοβερό. Όσοι το κάνουν αυτό, η ζωή τους είναι στερημένη από ομορφιά”

Η απόλυτη καταστροφή του ήρωα, η κατεδάφιση των ονείρων και τον προσδοκιών. Η πίστη στον έρωτα και η ματαίωση. Ο θυμός, η πίκρα και η αγάπη που δεν κερδίζει πάντα όπως στα παραμύθια.

“Όπου υπάρχει θλίψη ο τόπος είναι ιερός”

Ο Ιρλανδός συγγραφέας που σπούδασε Ελληνική και Λατινική φιλολογία, αγγίζει ευαίσθητα δεδομένα της εποχής. Η ομοφυλοφιλία, εκείνη την περίοδο στην Αγγλία, θεωρούνταν ποινικό αδίκημα. Αυτό δεν τον εμπόδισε να ρισκάρει τα πάντα, να γυρίσουν όλα εναντίον του και να καταδικαστεί τελικά, ανάμεσα στις φωνές του πλήθους που φώναζαν “Ντροπή”.

Το De Profundis είναι ένα πραγματικά σπουδαίο βιβλίο, ενός από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών. Αξίζει μια θέση στη βιβλιοθήκη σου, μόνο και μόνο για να σε βάλει σε σκέψεις, με τα εξής λόγια:

“Οι περισσότεροι άνθρωποι, είναι άλλοι άνθρωποι. Οι σκέψεις τους είναι οι απόψεις κάποιου άλλου, η ζωή τους μια μίμηση, τα πάθη τους ένα ρητό”