Είναι το νησί που έχει φιλοξενήσει μερικούς από τους μεγαλύτερους dj στον κόσμο, ενώ το καλοκαίρι εμφανίζονται και κάποιοι Έλληνες τραγουδιστές της ελαφρο-ποπ σκηνής. Τζαζ όμως; Εντάξει, όλο και σε κάποιο από τα δεκάδες μπαρ της Χώρας θα ακούσεις, αλλά δύσκολα θα πετύχεις live.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο, λοιπόν, η Μύκονος, το νησί συνώνυμο της διασκέδασης, μπήκε σε ρυθμούς τζαζ και το αποτέλεσμα τη δικαίωσε. Λίγος κόσμος να περπατά στα φρεσκοασβεστωμένα σοκάκια που ετοιμάζονται να υποδεχθούν ορδές τουριστών και οι παραλίες σχεδόν άδειες να δείχνουν πιο όμορφες από κάθε άλλη εποχή του χρόνου.



Την Παρασκευή και το Σάββατο (6-7 Μαΐου) βρέθηκα κι εγώ στη Μύκονο για το πρώτο live jazz festival στο νησί και γνώρισα για λίγο μια άλλη πλευρά της κοσμοπολίτισσας του Αιγαίου. Πιο ανθρώπινη, περισσότερο ντόπια…

Βράδυ Παρασκευής και αφού έκανα μια βόλτα στα στενά της Χώρας ανηφόρισα για το Γρυπάρειο Πολιτιστικό Ίδρυμα, για να ακούσω για μια ακόμη φορά τον Κωστή Μαραβέγια. Δεν χρειάζεται να πούμε και πολλά βέβαια γι’αυτόν. Όσοι τον έχουν δει από κοντά ξέρουν το μπρίο και τη ζωντάνια του επί σκηνής. Ένας από τους καλύτερους Έλληνες μουσικούς της γενιάς του. Έχει όλο το πακετάκι: Γράφει μουσική και στίχους, ερμηνεύει και έχει ένα φοβερό touch με το κοινό, που όσο περνάνε τα χρόνια δυναμώνει ολοένα και περισσότερο.


Τραγούδησε επί ένα δίωρο σε ένα γεμάτο αμφιθέατρο με τον κόσμο να τον ακολουθεί ρυθμικά και με τον ίδιο να δείχνει ότι το ευχαριστιέται ιδιαίτερα. Μας παρουσίασε και ένα τραγούδι από τον νέο δίσκο που ετοιμάζει. Αυτές τις μέρες ετοιμάζει τις βαλίτσες του για τις Κάννες, αφού η ταινία στην οποία έκανε guest εμφάνιση με την ταλαντούχα μπάντα του μπήκε στο διαγωνιστικό κομμάτι του φεστιβάλ.

Κάπου στις μπροστινές θέσεις όμως καθόταν και η Ελεονώρα Ζουγανέλη (Μυκονιάτισσα στην καταγωγή) που ανέβηκε στη σκηνή και μας τραγούδησαν το «Δεν ζητάω πολλά». Εκεί και ο πατέρας της, Γιάννης Ζουγανέλης, να σιγοντάρει λίγο μετά τον Μαραβέγια και το σφύριγμα του να ακούγεται σε όλη την αίθουσα. Ένα πραγματικό πάρτι απ’ αυτά που ο Meraveyas Ilegal ξέρει να στήνει όπου εμφανίζεται.

Το Σάββατο τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικά. Τα στενά της Χώρας μπήκαν σε ρυθμούς βραζιλιάνικους με τα κρουστά των πολύχρωμων BATALA ATENAS να ξεσηκώνουν όσους βρέθηκαν στο πέρασμά τους από τους περίφημους Μύλους μέχρι την πλατεία Αγ. Μονής. Εκεί έγιναν ένα στη σκηνή με την Μιράντα Βερούλη και την μπάντα της, τους Desafinados, και μας ταξίδεψαν στα εξωτικά ηχοτοπία της Brazilian Jazz.

Με την εκρηκτική Κατερίνα Πολέμη να παίρνει τη σκυτάλη και να παρασέρνει τον κόσμο που βρέθηκε στην πλατεία και όσο πέρναγε η ώρα πύκνωνε περισσότερο!

Brazil, σάμπα και κρουστά με τον εξαιρετικό Πέτρο Κούρτη να δίνει τον παλμό. Ένα πραγματικά ξεσηκωτικό live από εκείνα που λείπουν στη Μύκονο.

Ψυχή του πρώτου αυτού φεστιβάλ στη Μύκονο, που ελπίζουμε να επαναληφθεί και του χρόνου (ενδεχομένως να ήταν καλύτερη μία διοργμέσα στην καρδιά του καλοκαιριού), ο σαξοφωνίστας Θωμάς Αλβέρτης της B Jazz αλλά και η αεικίνητη Αλέκα Δήμου, μια δραστήρια γυναίκα του νησιού που αγαπά ιδιαίτερα τη μουσική και τον πολιτισμό. Οι δυο τους κατάφεραν μέσα σε δύο βράδια φέρουν τζαζ πνοή στο Νησί των Ανέμων. 

Αρωγός στην όλη προσπάθεια, ο δήμος Μυκόνου αλλά και η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου.