Ήταν οικονομική μετανάστρια στην Αμερική. Έφυγε μαζί με ένα παιδί από την Γουινέα. Δούλευε σε ένα μεγάλο, πολυτελές ξενοδοχείο. Το όνομα της, δύσκολο να το προφέρουν οι αγγλόφωνοι. Ναφισάτου Ντιαλό! «Εϊ, καμαριέρα»! Η ερωτική επαφή! Βιασμός λέει η μετανάστρια. «Συναίνεσε» λέει ο πλούσιος, διάσημος, μορφωμένος, καλοπαντρεμένος, καλοζωισμένος, ισχυρός της γης απέναντι στις κατηγορίες της, επικεφαλής –τότε- του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρες Καν!

Ο λόγος της ή ο λόγος του θα ζυγιάζονταν και θα μετρούσαν; Ο πλούσιος υπεράνω υποψίας πολίτης και σύζυγος που πληρώνει τη φτωχή και έτσι αυτή συναινεί συγχωρείται σε σχέση με τον βιαστή καθαυτό, αλλοίμονο! Η γυναίκα, η μετανάστρια, που δε μιλά τη ξένη γλώσσα, που στρώνει τα κρεβάτια, που αγωνίζεται να χορτάσει ένα παιδί, είναι εύκολο και σ αυτή την ιστορία και παντού να συνθλιβεί! Η ζωή της εξετάζεται εξονυχιστικά από σπουδαίους δικηγόρους, μεγάλες φίρμες. Όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, «τα ‘θελε», είχε εξώγαμο παιδί, ήταν ελαφριά, ήθελε να εκβιάσει η φτωχή τον πλούσιο και υπεράνω κάθε υποψίας, πόσο νόμιμη ήταν, έβλεπε κανέναν ερωτικά όσο ήταν στην Αμερική, πόσο την έστησε στον κακόμοιρο υπεράνω αυτή η διαβολική μετανάστρια, η πωρωμένη πτωχή, άλλωστε δεν τους ξέρουμε αυτούς τους φτωχούς; Αν άξιζαν θα ‘τανε πλούσιοι! Της προσφέρουν λεφτά για να αποσύρει κατηγορίες. Τα παίρνει και χάνεται απ τους προβολείς… Ήταν 2011…  

Θυμάμαι τους Έλληνες δημοσιογράφους εδώ και τα τηλεοπτικά παράθυρα. Η ωραία newscaster, με το φρύδι σηκωμένο, την άψογη και σικ εμφάνιση, τα σινιέ ταγιέρ και τα πανάκριβα κοσμήματα και στυλό, καταδικάζει την Ντιαλό! Άλλωστε ο υπεράνω υποψίας κ. Στρος Καν είναι παντρεμένος με μια δημοσιογράφο – σύμβολο του σινιέ και της παντογνωσίας, υπέρκομψη και η ίδια και μάλιστα κατευθείαν απ’ την πηγή της μόδας, το ίδιο το Παρίσι. Και αυτή η δημοσιογράφος, βέβαια, ασχολείται με όλους όσοι έχουν εξουσία! Μιλά με πρόεδρους και πρωθυπουργούς! Δεν ασχολείται με τον βιασμό ή όχι μιας μετανάστριας! Αλλοίμονο!

Θυμάμαι ακόμα σπουδαίο εκπομπάρχη και δημοσιογράφο πολύ σικ ως άνδρα, με το πάνελ γύρω του να ειρωνεύεται, εντελώς φαλλοκρατικά βέβαια, την ατυχή μετανάστρια, όπου τις ήξεραν όλοι αυτού του τύπου τις γυναίκες! Και γελάκια. Θυμάμαι τα μεσημεριανά, τότε, παντοδύναμα πάνελ να λειτουργούν ως χορός τραγωδίας, όπου οι κομψοί καλοπληρωμένοι κορυφαίοι, έδιναν το τόνο για να ουρλιάξουν μήνιν οι πιο ταπεινοί της δημοσιογραφίας, ως χορωδίες επανάληψης στους υψηλούς τόνους των πρωταγωνιστών της δύναμης. Στην Ελλάδα είχε βγει η ετυμηγορία, ο καημένος, ο υπεράνω κάθε υποψίας, ήταν αθώος! Άντρας είναι! Απάτησε! Πλήρωσε για σεξ μια όχι επαγγελτικά αλλά όποια βρήκε μπροστά του εύκαιρη και εκείνη τα ‘θελε! Να ζητήσει ένα συγγνώμη στην υπέρκομψη γυναίκα του και δεν μπορούμε να ασχολούμαστε με τέτοια! Άλλωστε τι σχέση έχουν αυτά τα ροζ, οι βιασμοί, οι παρενοχλήσεις, οι πληρωμένες επαφές, με την υψηλή τέχνη της πολιτικής, της ανάλυσης, της θεωρίας της διπλωματίας, της ατόφιας εξουσίας; Ε; Καμία…

 

 

2015… Τα χρόνια κύλησαν. Οι δικοί μας ισχυροί και καλύτεροι απ’ όλους τους άλλους συνέχισαν αταλάντευτοι στις θέσεις τους, βλοσυροί και δυνατοί, ως θεοί μια Ολύμπιας τηλεθέασης, υψωμένοι πάνω από ταπεινούς, πληβείους και είλωτες της επιβίωσης. Και ο Στρος Καν συνέχισε να είναι υπεράνω υποψίας, μόνο που τα σκάνδαλα συνεχίζονται πέρα απ’ το ροζ πια, στο απόλυτο κενό αέρος που δεν έχει αποχρώσεις.

Στην αρχαία Ρώμη, λέει, η απόλυτη δύναμη σε όλο τον κόσμο τρέλαινε όσους είχαν εξουσία. Εκεί οι γυναίκες που βιάζονταν έπρεπε βάση ηθών να αυτοκτονήσει για να βγάλει την οικογένεια της απ’ τη δύσκολη θέση, στο σύγχρονο κόσμο όμως δε σέβονται! Επιμένουν και ενοχλούν τους ισχυρούς και τους υπεράνω κυρίους. Και τότε ναι, σε εκείνη της αρχαία Ρώμη της απόλυτης εξουσίας σε όλο τον κόσμο, οι αυτοκράτορες είχαν δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω σε όλους και δύναμη να ικανοποιήσουν κάθε τους όρεξη και παράνοια. Ο Τίτος Λίβιος,  αναφέρει πως: «Όταν το κρασί, η νύχτα και η ανάμειξη ανδρών και γυναικών, νέων και ηλικιωμένων, τους ερέθιζε, τότε κάθε αίσθημα αιδούς έσβηνε και άρχιζαν οι ακολασίες (corruptelae) κάθε είδους. Ο καθένας έβρισκε την ηδονή εκεί όπου μπορούσε να ικανοποιήσει τις φαντασιώσεις του». Χωρίς τη συναίνεση των πτωχών βέβαια!

Ο Στρος Καν λοιπόν κατηγορείται και για άλλο σκάνδαλο και δικάζεται. Φαίνεται πως πριν την «κακιά μετανάστρια» αλλά και μετά, ο ισχυρός άντρας «έβρισκε την ηδονή εκεί όπου μπορούσε να ικανοποιήσει τις φαντασιώσεις του» που λέει και ο Τίτος Λίβιος, συμμετέχοντας σε όργια σε όλο τον κόσμο στα οποία μάλιστα συμμετείχαν πολιτικοί, αρχηγοί της αστυνομίας και βιομήχανοι που απολάμβαναν τις υπηρεσίες ακριβών call girls. Τα όργια φτάνουν κάποτε στη δικαιοσύνη και ο υπεράνω υποψίας δικάζεται κατηγορούμενος για μαστροπεία και για τον εξαναγκασμό ατόμων που βρίσκονταν σε χαμηλότερη θέση από τον ίδιο να φέρνουν πόρνες σε σεξουαλικά πάρτι. Η αστυνομική έρευνα και μετά η δικαστική διαδικασία θα ρίξουν φως σε μια υπόθεση ενός παραλλήλου, μυστικού, για μυημένους κόσμο ρωμαϊκών σχεδόν οργίων και σεξουαλικών πάρτι, με τη συμμετοχή μεγαλοδικηγόρων, αξιοσέβαστων δικαστών, άτεγκτων αξιωματικών της αστυνομίας, σοβαροφανών δημοσιογράφων και προβεβλημένων μουσικών.

Οι δικοί μας εδώ, οι έχοντες την ιδιοκτησία, θαρρείς, του δημόσιου λόγου σιωπούν. Εκεί που στα χέρια τον σήκωναν τον Στρος Καν πριν από χρόνια, τώρα δε μπορούν να ασχοληθούν με τέτοια, δευτερεύοντα ζητήματα. Αναλύουν όλοι μαζί ντυσίματα, χρώματα και γραβάτες, που είναι πιο επιπέδου άλλωστε! Στην Γαλλία όμως, συζητούν για τη σεξουαλική ηθική και για το αν πρέπει να παραμένει ιδιωτική η σεξουαλική ζωή των δημοσίων προσώπων. Ο 65χρονος πια, Ντομινίκ Στρος-Καν, γνωρίζοντας τον νόμο, πως στην χώρα του η πορνεία δεν είναι παράνομη αλλά οι μαστροποί είναι, αναγνωρίζει ότι ήταν παρών σε σεξουαλικά πάρτι, αλλά αρνείται τις κατηγορίες που του αποδίδονται και ισχυρίζεται ότι δεν γνώριζε ότι οι γυμνές κύριες που έκαναν σεξ μαζί του καθώς και με όλους τους άλλους, ήταν πόρνες, αλλά κάποιες που τον λιμπίζονταν ως άνδρα!

Άλλωστε και πριν χρόνια, εκείνη η μετανάστρια στην Αμερική, έτσι δεν είχε κάνει; Τον είδε και ίσα που τον βίασε δηλαδή, έτσι λιμπιστικός που είναι! Δικηγόροι και υπερασπιστές του, διατρανώνουν σύμφωνα με τους New York Times πως είναι «θύμα ενός πολιτικά υποκινούμενου κυνηγιού μαγισσών και υποστηρίζουν ότι τα σεξουαλικά πάρτι απηχούν μια μακρά παράδοση ελευθεριότητας, σύμφωνα με την οποία το συναινετικό σεξ μεταξύ πολλών πίσω από κλειστές πόρτες είναι ζήτημα γούστου και προσωπικής ηθικής». Και νάτος πάλι λοιπόν, ο Τίτος Λίβιος, να δένει με αόρατο ομφάλιο λώρο την αυτοκρατορική Ρώμη με τις συνήθειες τις ερωτικές της σύγχρονης Ευρώπης των ισχυρών.

 

 

Ο Ντομινικ Στρος-Καν παραιτήθηκε από τη θέση του επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου το 2011, μετά το σκάνδαλο με την καμαριέρα που λέγαμε και παρότι κατέπεσαν οι κατηγορίες. Από τότε ως σύμβουλος, δούλευε με ξένες κυβερνήσεις και μεγάλες εταιρείες στην Ευρώπη, αλλά και σε Ρωσία, Αφρική, Λατινική Αμερική. Οι εισαγγελικές και διωκτικές αρχές της Γαλλίας, υποστηρίζουν πως σε όλα τα μέρη που επισκεπτόταν, προκειμένου να κερδίσουν την εύνοια του και να τον έχουν ευχαριστημένο, οι επιχειρηματίες διοργάνωνα σεξουαλικά όργια.

Ο Ντιντιέ Σπεκ, δημοσιογράφος που έχει ασχοληθεί με την υπόθεση μιας και έχει γράψει και βιβλίο για όλη αυτή τη δικαστική υπόθεση λέει στους New York Times πως «ηθικά, ο Ντομινίκ Στρος Καν, θα υποστεί πλήγμα αλλά έπειτα από μερικές εβδομάδες δίκης, ο κόσμος θα καταλάβει ότι τα στοιχεία σε βάρος του είναι λιγοστά. Θα εγερθούν ερωτήματα για το αν η υπόθεση ήταν πολιτικά υποκινούμενη. Οι Γάλλοι δεν έχουν εμμονές με τις σεξουαλικές παρεκβάσεις των πολιτικών τους». Οι Γάλλοι δεν έχουν εμμονές με τις σεξουαλικές παρεκβάσεις, αλλά όπως οι λαοί όλου του κόσμου δυσφορούν με την υποκρισία, την εκμετάλλευση, τις παρεκτροπές!

Τον ίδιο καιρό στο Μπρονξ οι δημοσιογράφοι ανακαλύπτουν ξανά την Ναφισάτου Ντιαλό. Οι φήμες τόσο καιρό έλεγαν πως δέχτηκε  1,5 εκατομμύριο ευρώ για να αποσύρει τις κατηγορίες και να μη μιλήσει ποτέ ξανά για αυτήν. Χάθηκε για λίγο, να ξεχαστεί όλη η περιπέτεια και να μη την δείχνουν στο δρόμο. Τώρα, έχει και πάλι στην παλιά της γειτονιά ένα εστιατόριο. Ταχτοποιημένο, νοικοκυρίστικο, με συνταγές από την αφρικανική, την αφροαμερικανική και την ισπανική κουζίνα. Έχει κόκκινα καθίσματα και λευκά τραπεζομάντηλα. Το μαγαζί είναι ανοιχτό από τις πέντε τα ξημερώματα μέχρι τις τρεις το επόμενο ξημέρωμα. Φοράει μαντήλια στα μαλλιά, γελάει, καλοσπουδάζει το παιδί της. «Η ίδια και η κόρη της είναι καλά», λέει ο πρώην δικηγόρος της Ντάγκλας Ουίγκντορ, για τον οποίο φημολογείται πως πήρε το 1/3 του ποσού, που ίσως πήρε η Ντιαλό για να μη ξαναμιλήσει ποτέ και συνεχίζει τονίζοντας πως «έχει ίσως περισσότερα χρήματα απ΄ ότι είχε ποτέ στη ζωή της, ωστόσο ξέρω με βεβαιότητα ότι θα προτιμούσε να παραμείνει καμαριέρα στο ξενοδοχείο αυτό και, να μην είχε συμβεί τίποτε απ΄ όλα αυτά…» αναφέρει το ΑΠΕ.

Μέχρι να αποφασίσει το δικαστήριο, μέχρι να ζυγίσει τα δίκια στην ζυγαριά της η θεότητα με τα δεμένα μάτια, μέχρι να εξεταστούν οι νομοί όλοι, ο πλανήτης θα συνεχίσει να μαθαίνει λεπτομέρειες για έναν άνδρα ισχύος και δύναμης. Εκείνος θα περιμένει… Αλλά όπως έλεγε εκείνος ο σπουδαίος συμπατριώτης του ο Αλμπερ Καμύ, «θα σου πω ένα μυστικό φίλε μου… Μην περιμένεις την Ημέρα της Κρίσης. Έρχεται κάθε μέρα…».