Αν υπάρχει ένας λόγος που δικαιολογεί την ύπαρξη του genre της επιστημονικής φαντασίας, αυτός είναι η υποτιθέμενη απόσταση ανάμεσα στην πλοκή –πείτε την και σενάριο- και την πεζή καθημερινότητα. Ουδείς πήγε ποτέ να δει ταινία sci-fi με σκοπό να αναγνωρίσει πρόσωπα και πράγματα του κοντινού περιβάλλοντος του –μια κομεντί θα εξυπηρετούσε καλύτερα τον στόχο του. Ατυχώς όμως, για τους φίλους της φανταστικού, η πρόοδος της τεχνολογίας συντελείται πλέον με τέτοιους ρυθμούς που οι δημιουργοί μετά βίας την προφταίνουν. Κάνουν αυτοί ένα βήμα προς τα μπρος, έρχεται ο Α ή ο Β τεχνολογικός κολοσσός και κάνει το προϊόν της φαντασίας τους πραγματικότητα. Ιδού 10 απτά παραδείγματα του προβλήματος:
 

Synthesisers φαγητού

Η ταινία: Η συσκευή Nutri-Matic επέτρεπε σους χρήστες της στο «The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy» (2005) να δημιουργούν αυτόματα το ποτό της αρεσκείας τους.

Η πραγματικότητα: Η NASA προσπαθεί να συνθέσει τρόφιμα με τη βοήθεια τρισδιάστατων εκτυπωτών για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες σε φαγητών των επανδρωμένων αποστολών στο διάσημα. Μέχρι στιγμής έχει καταφέρει να «τυπώσει» μία πίτσα.

 

 

Ιπτάμενα αυτοκίνητα

Η ταινία: Στο «Blade Runner (1982), το περιπολικό του Ρικ Ντέκαρντ –τον υποδύονταν ο Χάρισον Φορντ- απογειωνόταν κάθετα και πετούσε.

Η πραγματικότητα: Η αμερικανική εταιρεία  Terrafugia δημιούργησε το πρωτότυπο του πρώτου ιπτάμενου αυτοκινήτου, το οποίο ονόμασε The Transition. Το αυτοκίνητο είναι κατάλληλο τόσο για επίγειες όσο και για εναέριες μετακινήσεις, όμως η τιμή του, η οποία αναμένεται να ξεπερνάει τα 300.000 ευρώ χωρίς extras, είναι απαγορευτική για την ώρα.

 

 

Virtual Reality Sex

Η ταινία: Στο «The Zero Theorem» (2013) του Τέρι Γκίλιαμ ο κεντρικός ήρωας Κόεν Λεθ, μια ιδιοφυία των υπολογιστών, επιδίδεται σε ερωτοτροπίες μέσω αισθητήρων.  

Η πραγματικότητα: Ο Μπράιαν Σούστερ, ιδρυτής του δικτύου εφαρμογών εικονικής πραγματικότητας Utherverse, ανακοίνωσε ότι σε λίγο καιρό θα έχουμε τα δυνατότητα να συμμετέχουμε στην απολύτως αληθοφανή και ικανοποιητική παραίσθηση ενός πορνό.

 

 

Μηχανική αιώρηση

Η ταινία: Στο «Back to the Future 2» (1989) είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε τον νεαρό Μάρτι Μακφλάι να ξεγλιστρά με τα σανίδα του, hoverboard, η οποία του επέτρεπε να κινείται αστραπιαία αιωρούμενος πάνω από τα εμπόδια.

Η πραγματικότητα: Η καλιφορνέζικη εταιρεία Arx Pax διαθέτει hoverboards έναντι του ποσού των 10.000 δολαρίων έκαστο. Το δεύτερο εμπόδιο για την εμπορική επιτυχία του εγχειρήματος –το πρώτο είναι η τιμή- είναι το γεγονός ότι η αιώρηση δεν διαρκεί πάνω από 15 λεπτά και η επιφάνεια πάνω στην οποία κινείται κανείς, δεν πρέπει να είναι από χαλκό ή από αλουμίνιο.

 

 

Εξωσκελετικά σώματα

Η ταινία: Στο «Starship Troopers» (1959) ο στρατός είχε στη διάθεσή του έναν αριθμό τεράστιων εξωσκελετικών μεταλλικών σωμάτων τα οποία έριχνε στη μάχη όποτε έκρινε αναγκαίο.

Η πραγματικότητα: Αν και υπάρχει μια προφανής διαφορά τάξης μεγέθους, εντούτοις είναι αξιοσημείωτο ότι η κινεζική εταιρεία Dexta Robotics κατασκεύασε μια εξωσκελετική εφαρμογή, η οποία, φορεμένη στο χέρι, επιτρέπει στον χρήστη της να ελέγχει ρομποτικά διάφορες συσκευές.  

 

https://www.youtube.com/watch?v=jPE00A6b9TY

 

Να γίνεται κανείς αόρατος

Η ταινία: Στο «Forbidden Planet» (1956) το πλήρωμα ενός διαστημόπλοιου ξεμπουκάρει σε έναν άγνωστο πλανήτη και δέχεται επίθεση από ένα τέρας το οποίο έχει την ικανότητα να γίνεται αόρατο.

Η πραγματικότητα: Οι επιστήμονες του Rochester University ανακοίνωσαν στην αρχή της χρονιάς ότι ανέπτυξαν μια συσκευή που εξοστρακίζει τις ακτίνες του φωτός τις οποίες διοχετεύει περιμετρικά του αντικείμενου που θέλει να κρύψει. Το αποτέλεσμα είναι μια θολή, παραμορφωμένη εικόνα του εν λόγω αντικείμενου από όποια γωνιά και αν το εξετάσει κανείς.

 

https://www.youtube.com/watch?v=lRhplg43Q6w

 

Ακτίνες έλξης

Η ταινία: Στο εφιαλτικό «District 9» (2009) του σκηνοθέτη Νιλ Μπλόμκαμπ το μητρικό σκάφος χρησιμοποιεί ακτίνες έλξης για να κινηθεί ανάμεσα στους βράχους.  

Η πραγματικότητα: Τον Οκτώβριο ερευνητές του τμήματος Φυσικών Επιστημών του Australian National University ανακοίνωσαν ότι κατασκεύασαν μια συσκευή εκπομπής ακτίνων έλξης που έχει τη δυνατότητα να απωθεί και να έλκει μικρά αντικείμενα.

 

 

Παγκόσμιος μεταφραστής

Η ταινία: Στο «Farscape» (1999), ο αστροναύτης Τζον Κρίτστον υποβάλλεται σε μια ένεση με βακτήρια τα οποία του επιτρέπουν να καταλαβαίνει όλες τις ομιλούμενες γλώσσες και να προσλαμβάνει πληροφορίες χωρίς τη μεσολάβηση μεταφραστή.

Η πραγματικότητα: Η Microsoft ανακοίνωσε φέτος ότι ανέπτυξε ένα σύστημα ονόματι Skype Translator το οποίο μπορεί να μεταφράζει –διερμηνεύει είναι ο σωστός όρος- συζητήσεις σε πραγματικό χρόνο.

 

 

Εμφυτεύματα μεταλλαγμένων οργάνων

Η ταινία: Στο «Dune» (1984) τα μέλη της οικογένειας Χαρκόνεν αποκτούν πρίζες που ρυθμίζουν τη λειτουργία της καρδιάς τους ώστε να μπορούν να τεθούν εκτός μάχης με μια απλή πίεση του διακόπτη.

Η πραγματικότητα: Ο Κέβιν Γουάργουικ, καθηγητής κυβερνητικής στο University of Reading εμφύτευσε στο μπράτσο του ένα τσιπάκι το οποίο του επιτρέπει  να ανοιγοκλείνει πόρτες και να αναβοσβήνει φώτα.

 

https://www.youtube.com/watch?v=CnaN8W4356c

 

Στοχευμένη διαφήμιση

Η ταινία: Στο «They Live» (1998) ο Τζον Κάρπεντερ βάζει την ηρωίδα του, Νάντα, να βρίσκεται παντού και πάντα αντιμέτωπη με διαφημίσεις οι οποίες απευθύνονται σε αυτήν προσωπικά.

Η πραγματικότητα: Η στοχευμένη διαφήμιση είναι καθεστώς στις ημέρες μας. Και, με τη βοήθεια της τεχνολογίας αναγνώρισης προσώπων, εκείνοι που την κατευθύνουν έχουν πλέον τη δυνατότητα να γνωρίζουν το φύλο και την ηλικία μας.