Εδώ και δύο χρόνια τα ρεπορτάζ που θέλουν τους νέους να εγκαταλείπουν τα αστικά κέντρα (την Αθήνα δηλαδή) και να επιστρέφουν στους τόπους καταγωγής τους, έγιναν μόδα. Η επιστροφή δεν είναι απαραίτητα και ομολογία αποτυχίας, αφού σε μια χώρα που η ανεργία των νέων καλπάζει (55,1%), που να βρεις την ευκαιρία για να δημιουργήσεις;

Τρία νέα παιδιά στην Αροανία Καλαβρύτων μας δείχνουν πως η επιστροφή στην επαρχία μπορεί να αποτελέσει μια νέα αρχή για μια επιτυχημένη επιχείρηση.

Ο Βασίλης Φωτόπουλος και η αρραβωνιαστικιά του Μαρία, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον και ένα μέρος φιλόξενο για να φτιάξουν τη δική τους οικογένεια, εδώ και λίγους μήνες πήραν τη μεγάλη απόφαση να δοκιμάσουν την τύχη τους σε ένα όμορφο χωριό κοντά στα Καλάβρυτα.

Έχοντας εργαστεί για πολλά χρόνια στον χώρο της εστίασης, αλλά επηρεασμένοι κι αυτοί από την οικονομική κρίση, ήταν έτοιμοι να φύγουν για το εξωτερικό και συγκεκριμένα για την Αγγλία. Όμως, όταν έμαθαν ότι το καφενείο στο διπλανό χωριό από αυτό του Βασίλη έμεινε χωρίς ιδιοκτήτες, λίγο ο φόβος για το άγνωστο και λίγο η αβεβαιότητα για τα δεδομένα του εξωτερικού, αποφάσισαν να αναλάβουν τα ηνία του παραδοσιακού καφεστιατορίου «Σοποτό» και να δώσουν ζωή στους λιγοστούς μόνιμους κατοίκους, αλλά και χρώμα σε αυτόν τον γραφικό οικισμό.

«Οι κάτοικοι εδώ μας καλοδέχτηκαν κι εμείς με τη σειρά μας έχουμε διάθεση να τους κακομάθουμε», λέει στο newpost η Μαρία. «Πήραμε την απόφαση με τον Βασίλη να ασχοληθούμε με το συγκεκριμένο μαγαζί και να κάνουμε εδώ οικογένεια», συνεχίζει.

Πώς είναι όμως δύο νέοι να εγκαταλείπουν τις ανέσεις της πόλης και τους γρήγορους ρυθμούς ζωής και να  αποφασίσουν να ζήσουν σε ένα μικρό χωριό; Όπως τονίζουν, η αποκέντρωση μέχρι στιγμής δεν τους έχει απασχολήσει, αφού όλη μέρα ασχολούνται με το καινούριο τους μαγαζί, το οποίο προσπαθούν να ανανεώσουν, να διακοσμήσουν με το δικό τους στυλ και να εφοδιάσουν με κάθε λογής  προϊόντα.

Με όρεξη και πολύ μεράκι κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν «ζεστό» χώρο, όπου οι ντόπιοι και οι περαστικοί μπορούν να απολαύσουν όλες τις ημέρες του χρόνου από καφέ και ποτό, μέχρι μεζεδάκια και καλό μαγειρευτό φαγητό.

Αυτό που θέλησαν όμως, και κατάφεραν, ήταν να διατηρήσουν τον παραδοσιακό χαρακτήρα του καφενείου, αλλά ταυτόχρονα να του προσδώσουν μια πιο νεανική διάθεση. Αυτό φαίνεται και στο μενού τους. Εδώ θα βρει κανείς τα κλασικά πιάτα της ώρας, μαγειρευτά φαγητά (από βραστό κρέας μέχρι και πατσά), νόστιμα μεζεδάκια, αλλά και πιο μοντέρνα πιάτα, όπως για παράδειγμα μπριζόλα με δενδρολίβανο και μέλι ή χειροποίητα και πρωτότυπα (για το χωριό) γλυκά. Όλα αυτά φυσικά συνοδευόμενα από καλό τοπικό κρασί ή τσίπουρο.

Τρία νέα παιδιά δείχνουν ότι η επιστροφή στην επαρχία μπορεί να αποτελέσει μια νέα αρχή για μια επιτυχημένη επιχείρηση!

Μάλιστα, ο Βασίλης και η Μαρία στην προσπάθειά τους να μαζέψουν κόσμο και να κάνουν γνωστό το καφενείο και στα γύρω χωριά διοργανώνουν τα σαββατοκύριακα και μουσικές βραδιές, ενώ τα σχέδια τους για το καλοκαίρι κρύβουν αρκετές εκπλήξεις για τον υπαίθριο χώρο του μαγαζιού.

Αλλά το νεαρό αυτό ζευγάρι, δεν είναι οι μόνοι που προσπαθούν να χτίσουν τη ζωή τους εδώ. Τα τελευταία χρόνια, ο Σπύρος Κουρής αφήνοντας τη ζωή του στην Πάτρα, επέλεξε την Αροανία Καλαβρύτων για να ζήσει και να βάλει κι αυτός το δικό του λιθαράκι στο να φέρει αέρα ανανέωσης στον τόπο.

Ο Σπύρος λειτουργεί τον παραδοσιακό ξενώνα του χωριού σε ένα γραφικό οίκημα και φιλοξενεί τους επισκέπτες που έρχονται εδώ για μικρές ή μεγάλες αποδράσεις. Ο ξενώνας είναι ανοιχτός όλες τις εποχές του χρόνου και διαθέτει πέντε πλήρως επιπλωμένα δωμάτια, αίθουσα πρωινού/καφετέρια  και έναν όμορφο περιβάλλοντα χώρο.

Για περισσότερες πληροφορίες/κρατήσεις μπορείτε να επικοινωνήσετε στα τηλέφωνα 6977904159 & 6951136450, με e-mail στο xenonas.sopoto@gmail.com ή να επισκεφθείτε τον ιστότοπο http://www.xenonas-sopoto.gr.

Όχι, δεν είναι υποκριτικό να υποστηρίξει κανείς πως ακόμη και τα πιο άσχημα γεγονότα μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για κάτι νέο, πιο υγιές, πιο στέρεο. Οι νέοι πρέπει να βρίσκονται στην αιχμή των εξελίξεων και να φτιάχνουν τη ζωή τους με τα ίδια τους τα χέρια. Δεν έχουν ανάγκη τη βοήθεια κανενός εκτός του ίδιου του οράματός τους!