Ήταν πριν από λίγες εβδομάδες όταν βρεθήκαμε ένα κλασικό βράδυ Δευτέρας με τα παιδιά στο Key bar στην Πραξιτέλους. Ανάμεσα στην παρέα και ο Βασίλης. Και τότε είναι που μου πέταξε ο Κ. «είδες το concept του βιβλίου που ετοιμάζει;». Η αλήθεια είναι πως δεν το είχα δει – μάλλον για να είμαι πιο συγκεκριμένος δεν ήξερα καν ότι ο Βασίλης έγραφε βιβλίο. Και κάπως έτσι ξεκίνησε μια κουβέντα για το «Control Zed».

Για τον ήρωα του Τόμας Τζάμπλερ, έναν καλό άνθρωπο, που σε πολλά μπορεί να θυμίζει μέχρι και εσένα. Για τις ενοχές και τις συγγνώμες, για τα φαντάσματα του μυαλού και τις ανθρώπινες σχέσεις. Για τη μουσική, καθώς το κάθε κεφάλαιο του βιβλίου έχει για τίτλο του και ένα γνωστό τραγούδι. Και φυσικά για το τι οδήγησε τον προγραμματιστή Βασίλη Καμπούρη να ασχοληθεί με τη λογοτεχνία.

Θυμάσαι πότε ήταν η πρώτη σου απόπειρα για να γράψεις και τι θέμα είχε;

Α! Τώρα πάμε αρκετά πίσω στον χρόνο, πριν 12 χρονιά περίπου όταν ξεκίνησα να γράφω για χαρακτήρες και ιστορίες στο DnD (Dungeon and Dragons). Τα τελευταία 5 με 6 χρονιά, κρατούσα διαφορές σημειώσεις για ιστορίες, οι περισσότερες αφορούσαν ηλεκτρονικά παιχνίδια και κάπως έτσι ξεκίνησα να γράφω και να ολοκληρώνω τις ιστορίες.

 

Τι σε ενέπνευσε να γράψεις το «Control Zed»;

Πολλοί θα περίμεναν να πω ότι συνέβη κάτι δραματικό στη ζωή μου και έτσι εμπνεύστηκα αλλά, όχι. Ξεκίνησε παίζοντας ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι το «Heavy Rain», παρατήρησα κάποια κοινά στοιχεία με ιστορίες που γράφω. Και έτσι σκέφτηκα να το προσπαθήσω και να ολοκληρώσω μια απ’ αυτές. Ενώ πήγα να το κάνω άκουγα διάφορα αγαπημένα μου μουσικά κομμάτια τα όποια επηρέαζαν πολύ αυτά που σκεφτόμουν και τα συνδύαζα με το τι ζούσε ο χαρακτήρας του βιβλίου.  Έτσι δημιουργήθηκε το «Control Zed».

 

Τι ρόλο παίζει η μουσική στην καθημερινότητα και τι στο «Control Zed»;

Είναι ένα υπέροχο μέσο συναισθημάτων. Κάθε ώρα και στιγμή μπορεί να έχει την δικιά της μουσική επένδυση.  Στο «Control Zed» κάθε κεφάλαιο φέρει το όνομα κάποιου κομματιού. Είναι η καθημερινότητα του Thomas Jumpler, του πρωταγωνιστή του βιβλίου, που εκτυλίσσετε κάπως μέσα από τα τραγούδια.

 

Πόσο συχνά έχεις… ενοχές και γιατί αισθάνθηκες έτσι τελευταία φορά;

Πλέον όχι τόσο, παλιότερα αρκετά, μάλλον μεγάλωσα και προσέχω περισσότερο. Η τελευταία φορά που ένιωσα ενοχές ήταν όταν συνειδητοποίησα ότι τόσα χρόνια είχα συνηθίσει να φωνάζω και να μην είμαι και τόσο κοντά στον άνθρωπο που με μεγάλωσε, την μητέρα μου. Είναι περίεργο πόσο τους παραμελούμε ώρες-ώρες, και καλό είναι να μην χάσουμε άλλο χρόνο.

 

Πόσο σημαντική είναι η «συγγνώμη»;

Προφανώς δεν λεμέ για την καθημερινή «συγγνώμη» που θα πεις στον διπλανό σου επειδή έγινε κάτι κατά λάθος. Αλλά για μια συνειδητή πράξη που θα αποφέρει ένα αποτέλεσμα.  Θα έλεγα, όσο και ασήμαντη.

https://www.youtube.com/watch?v=GqeAsmNLja0

 

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συγγραφείς;

Οι Oscar Wilde, Franz Kafka, Chuck Palahniuk, George Orwell και Charles Bukowski.

 

Ποιο είναι το τελευταίο βιβλίο που έχεις διαβάσει; Όταν διαβάζεις ακούς μουσική;

Είναιτο «Dress your family in corduroy and denim» του David Sedaris. Ακούω συνέχεια μουσική, οπότε ναι και όταν διαβάζω. Άπλα όταν διαβάζω συνήθως διαλέγω κομμάτια με όσο δυνατόν λιγότερους στοίχους – και τις περισσότερες φορές instrumental.  

 

Πως σου αρέσει να χαλαρώνεις;

Προσωπικά μου αρέσει ένα καλό ποτό με καλούς φίλους, οπουδήποτε. Κάπου ελπίζοντας ότι δεν θα μιλήσουμε για δουλειά.

 

Σου αρέσει η Αθήνα;

Μου αρέσει παρά πολύ η Αθήνα. Και σχεδόν έχω ριζώσει εδώ όπως μου λένε. Αν ξεκινήσω να μιλώ για την Αθήνα ενδέχεται να γίνω γραφικός. Αλλά θα πω τα δυο σημαντικότερα. Το αττικό φώς και οι παρέες που θα βρω κάνοντας μια βόλτα στο κέντρο.

 

Ποια είναι η πόλη των ονείρων σου για να ζεις (και γιατί);

Δύσκολο να στο απαντήσω αυτό. Άσε δε που φοβάμαι ότι θα σε μπερδέψει πολύ η απάντηση μου. Αναλόγως την περίοδο που θα βρίσκομαι στην ζωή μου.  Οπότε στην φάση που βρίσκομαι τώρα θα μου άρεσε πολύ το Λος Άντζελες, και η απάντηση στο γιατί, είναι ότι έχει τα πάντα. Τώρα σε μια άλλη ηλικία και με άλλες προτεραιότητες θα έλεγα ένα τελείως διαφορετικό μέρος και αυτό είναι το Σάλτσμπουργκ στην Αυστρία. Ένα πράγμα, ηρεμία. Άλλο άκρο ξέρω απ το προηγούμενο.

Η παρουσίαση του βιβλίου «Control Zed» θα γίνει τη Πέμπτη 27 Μαρτίου στον πολυχώρο Frown (Αγ. Ελεούσης 14 & Πρωτογένους, Μοναστηράκι, Αθήνα)