Έχουμε και λέμε. Τα μεσημέρια της Κυριακής τα ‘χω συνδυάσει με καλό junk food, με μπόλικη μπαλίτσα (από Β’ Εθνική μέχρι όποια άλλη κατηγορία μπορείς να φανταστείς), ενώ όταν έχει ημίχρονο συνηθίζω να κάνω ζάπινγκ και να πέφτω πάνω στον αγαπημένο μου Μένιο. Ένας είναι ο Μένιος, λέμε… Ο άνθρωπος που προσφέρει καθημερινό δημοσιογραφικό έργο μέσω των κολλαγόνων του και των ατελείωτων κουτσομπολιών (βγαλμένα από εποχές 90s).

Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό προσφέρει κι άλλο έργο, δίνοντας περισσότερο χώρο και χρόνο και σε διαφημίσεις του λατρεμένου μας μαυραγορίτη χρυσοχόου Ριχάρδου.

Ε για να μην στα πολυλογώ λοιπόν, ένα βαρετό μεσημέρι Κυριακής που χάζευα σαν ζόμπι στην τιβί, αναρωτήθηκα “πώς θα ‘ταν τα Ενεχυροδανειστήρια Ριχάρδος αν υπήρχαν τον 5ο αιώνα π.Χ;“. Μπήκα, που λες, τσακ μπαμ μια χρονομηχανή, ταξίδεψα στο παρελθόν και ανακάλυψα τα χαμένα Ενεχυροδανειστήρια του παρελθόντος.

Για τσέκαρε.

1. 

2. 

3.

4. 

5. 

6.

7. 

8.