Ο καιρός ανοίγει κι εγώ δεν μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη εισαγωγή. Ένιγουέι ο καιρός ανοίγει και αυτό σημαίνει ότι σιγά αρχίζουν τα πάρτιζζζ και τα πιώματα και τα κομενάκια και τα φασώματα. Αλλά ας επικεντρωθούμε στα πάρτιζ. 

Έχεις πάει σε πολλά, θα πας σε πολλά περισσότερα. Σε κάθε πάρτι συναντάς τους ίδιους ακριβώς τύπους που απλά κάθε φορά έχουν ντυθεί ένα διαφορετικό σώμα. Αυτούς τους τύπους τους ξέρουμε, τους παρουσιάζουμε και τους αναλύουμε. 

Τσάκω. 

Ο πιο άξιος θαυμασμού τύπος που έχει συναντήσει στη ζωή σου, εκείνος που θέλεις να του σφίξεις το χέρι και να του πεις ένα μεγάλο μπράβο. Είναι αυτός ο θεούλης που δεν χρειάζεται να έρθει με φίλους στο πάρτυ, γιατί πολύ απλά ΘΑ ΒΡΕΙ ΕΚΕΙ! Χώνεται παντού χωρίς να γίνεται ενοχλητικός, συμμετέχει σε συζητήσεις, τον συμπαθούν και πριν φύγει κανονίζει να βγει με την παρέα που βρήκε στο πάρτι. Γιατί μπορεί. Ο Κολλητός μπορεί να σε γνωρίζει για 40 δευτερόλεπτα, αλλά αυτό δεν θα τον αποτρέψει από το να σου συμπεριφερθεί σαν να σε γνωρίζει 20 χρόνια και να βάλει #bestfriends στο ποστάρισμα.

Ο Μπεκρής είναι αυτός που αν το “έλα-μαλάκα-εγώ-δεν-ξαναπίνω” ήταν άθλημα, θα είχε κατακτήσει κάθε πιθανό ρεκόρ. Είναι ο τύπος που από τη στιγμή που σκέφτηκες να κάνεις πάρτυ ήξερε ότι θα γίνει λιώμα, αλλά εκείνος πεισματικά αρνούταν το μελλούμενο. Λίγο πριν μεθύσει θα του χτυπήσεις στοργικά την πλατούλα και θα του πεις “μαν, πλιζ, μην ξεφτιλιστείς ΚΑΙ σήμερα, κράτησε μία φορά την αξιοπρέπειά σου” εκείνος θα απαντήσει θιγμένα και τελικά όλοι θα καταλάβουν πως είχες δίκιο. Εκτός από εκείνον που θα τα ρίξει όλα στην κούραση και όχι στο κοκτέιλ 46 ποτών που έφτιαξε μόνος του. Ο αλκοολικός που δεν το παραδέχεται. Αν δεν έχεις έναν τέτοιο σε κάθε πάρτι, σου έχω άσχημα νέα…

Ο κύριος Γκάτζετ, ο άνθρωπος Microsoft, αυτός που έχει τον Steve Jobs αφίσα πάνω από το κρεβάτι του και νιώθει την υποχρέωση να τον κάνει περήφανο σε κάθε ευκαιρία. Σκάει στο πάρτι με σελφοκόνταρο και dslr στα χέρια, δεν ενδιαφέρεται ούτε λίγο να πιει ή να περάσει καλά, ζει μόνο για τις φωτογραφίες που θα ανεβάσει στα social media. Στο ακραίο σενάριο που θα τον ακούσεις να μιλάει, θα είναι για τις ταινίες της Marvel και το πόσο σκατά ήταν το Suicide Squad ενώ κάθε τόσο φωνάζει σε όλους να μαζευτούν για να βγάλουν μια φωτογραφία όλοι μαζί. Τρώει άπειρο μπινελίκι από όσους είχαν στρώσει γήπεδο για να ψήσουν κάποιο κομενάκι και του αξίζει και με το παραπάνω. Είναι ο ίδιος που θα πρήξει τον καημένο που βάζει τη μουσική για να του πει το πρόγραμμα και την έκδοση και “όχι εγώ ξέρω ένα καλύτερο”.

Ο Μπήχτης είναι εκείνος ο συμπαθητικός τύπος που κάθε φορά κερδίζει τον θαυμασμό μας. Δεν είναι απαραίτητα όμορφος, απλά έχει τον τρόπο του που πετυχαίνει πάντα. Σε κάθε πάρτι έρχεται με έναν και μοναδικό σκοπό. Να βρει γκόμενα (ή γκόμενο, σ’ αυτά δεν χωρούν οπαδικά). Και συνήθως το καταφέρνει ο γύπας. Κανείς δεν ξέρει γιατί αλλά ο Μπήχτης έχει μια εξαιρετική ικανότητα να βρίσκει σύντροφο στα πάρτι και επειδή είναι και γαμώ τα παιδιά, δεν την πέφτει ποτέ σε μεθυσμένο υποψήφιο θύμα για φόρτωμα. Ρισπέκτ.

Ο Νηφάλιος είναι εκείνος που του αξίζει μια μεγάλη αγκαλιά συμπαράστασης γιατί χάρη σε αυτόν δεν υπάρχουν θύματα στο πάρτι. Βάζει το καλό της ομάδας πάνω από το δικό του και δεν πίνει μέχρι να ξεράσει από τα αυτιά (όπως κάνουν οι υπόλοιποι) αλλά καταφέρνει να αυτοσυγκρατηθεί για να μπορέσει να πάρει τον ρόλο του γιατρού στον πόλεμο. Αυτός είναι που θα ρίξει φάπες σε όποιον λιποθυμήσει, αυτός είναι που θα βοηθήσει στο ξέρασμα όποιου δεν την παλεύει και είναι εκείνος που σε ένα σπίτι με πτώματα θα βοηθήσει και στο μάζεμα. Όποιος κι αν είσαι, σε ευχαριστούμε που υπάρχεις. Ρισπέκτ.

Ο Ύπνος είναι άξιος θαυμασμού αν όχι λατρείας. Τον αγαπάμε ρε φίλε. Ρε δεν πα να παίζεις μέταλ, ρε ό,τι και να βάλεις αυτός θα κοιμηθεί. Πηδιούνται δίπλα του; Κλάιν, θα κάνει ένα “σσσσσ” και θα συνεχίσει να ροχαλίζει. Δεν είναι ότι δεν περνάει καλά στα πάρτι, δεν είναι ότι δεν συμπαθεί αυτούς που περνούν καλά, απλά εκείνος περνάει καλύτερα στην αγκαλιά του Μορφέα και δεν νιώθει άσχημα γι’αυτό. Ο Ύπνος θα σηκωθεί με χαζό χαμόγελο όταν όλοι θα την κάνουν σιγά σιγά και θα πει “κοιμήθηκα λίγο”, θα βάλει τη ζακετούλα του και θα πάει στο σπίτι του να συνεχίσει αυτό που άφησε στη μέση.

Ο Παίχτης είναι μακράν ο πιο εκνευριστικός τύπος που μπορείς να συναντήσεις σε ένα πάρτι. Θυμάσαι την τελευταία φορά που πήγες σε παρτάκι και υπήρχε ένας αντιπαθητικός τύπος που φώναζε “ΕΛΑΤΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ” και δεν του έδινε κανένας σημασία; Αυτός είναι. Που δεν πτοήθηκε δευτερόλεπτο και αφού κατάλαβε ότι κανείς δεν του δίνει σημασία, άρχισε να πρήζει μία μία τις παρέες μέχρι να καταφέρει τον σκοπό του και μόλις κάποιος του έλεγε “ίσως” ούρλιαζε “ΕΛΑ ΜΑΛΑΚΕΣ ΤΕΛΕΙΩΝΕΤΕ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΙΠΕ ΘΑ ΠΑΙΞΕΙ”. Φυσικά δεν τον κατάφερε και γι’ αυτό φταίνε δύο πράγματα. Πρώτον ότι κανείς δεν θέλει να παίξει σε ένα πάρτι, και δεύτερον ΟΤΙ Ο ΠΑΙΧΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΤΙΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΜΑΛΑΚΑΣ.