O Iβάν Σαββίδης έπινε τον καφέ του τον μερακλίδικο, λίγα σουσάμια απ’ το σαλονικιώτικο κουλούρι που έτρωγε είχαν απλωθεί πάνω στο γραφείο του. Το βλέμμα του έπεσε στο άδειο τραπεζάκι δίπλα στο παράθυρο που έβλεπε στον ηλιόλουστο Θερμαϊκό, το τραπεζάκι που είχε αγοράσει για να τοποθετήσει τα τρόπαια που θα κέρδιζε η αγαπημένη του ομάδα. Ένας μελαγχολικός αναστεναγμός ξέφυγε απ’ το στέρνο του για να απλωθεί στον χώρο.

Η έμπειρη γραμματέας του το αντιλήφθηκε κι έσπευσε στο γραφείο για να τον βοηθήσει να νιώσει καλύτερα. Το μάτι της έπεσε στο έπιπλο βιτρίνα με τις φωτογραφίες, ζήλευε λίγο είναι η αλήθεια όλες εκείνες τις γυναίκες που πόζαραν δίπλα στον Ιβάν αλλά πάνω απ’ όλα ήταν επαγγελματίας και περιορίστηκε να τον ρωτήσει αν θέλει κάτι. Εκείνος μην μπορώντας να ξεκολλήσει το βλέμμα του από το άδειο τραπεζάκι της είπε ότι θέλει πρωτάθλημα και κύπελλο στον Πύργο τον λευκό.

Μην στεναχωριέστε κύριε Ιβάν” του είπε “γιατί όποιος χάνει το πρωτάθλημα κερδίζει στην αγάπη” προκαλώντας ένα αμυδρό χαμόγελο να κάνει την εμφάνιση του στο πρόσωπο του ισχυρού άνδρα του ΠΑΟΚ.

1.

2.

3. 

4.

5. 

6.

7. 

8.

9.

10.

11.

12.

13.