Η Λίβερπουλ απ’ το πουθενά στον τελικό του Γιουρόπα. Η Ατλέτικο με μισό ρόστερ τελικό στο Τσου-Λου. Και η Λέστερ. Η ΛΕΣΤΕΡ!

Να το πω διαφορετικά; Ο Κλοπ μάγκας. Ο Σιμεόνε πιο μάγκας. Και ο (πατήρ υμών) Ρανιέραρος, ο μυρωδιάς, πρωταθλητής Αγγλίας! 

Και μέχρι κάποιος από τους τρεις να γίνει (που σίγουρα θα γίνει!) ταινία, πάρτε άλλες δέκα τυπάρες που έλαμψαν στην οθόνη δίνοντας οδηγίες.

Coach Carter

Όταν ένας τύπος πείθει μια ντουζίνα τσογλάνια να παίξουν οργανωμένο μπάσκετ, τότε είναι μεγάλος προπονητής. Όταν τα βάζει να βγάλουν και βαθμούς στο σχολείο, τότε είναι μεγάλος μάγκας! Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο κόουτς Κάρτερ τα ‘χει και τα δύο. Και κάτι παραπάνω: είναι κι ο Σάμιουελ Τζάκσον!

Glory Road

Nτον Χάσκινς, προπονητής κολεγιακού πρωταθλήματος μπάσκετ (καταπληκτικός ο Τζος Λούκας). Ο πρώτος άνθρωπος που τόλμησε να βάλει έγχρωμους παίκτες στην ομάδα του. Πόσους; Επτά! Το 1966!! Στο Τέξας!!! Η πόλη γιουχάιζε, οι αντίπαλοι γελούσαν, ο ρατσισμός χόρευε και γλεντούσε. Τελικά η ομάδα του Χάσκινς (spoiler alert!) τους άλλαξε τα βάρδουλα!

   

The Damned United

Πριν τον (τεράστιο) Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, πριν τον Ματ Μπάσμπι και τους θρυλικούς “Μπέμπηδες”, υπήρξε στο νησί ένα άλλος κόουτς. Μια προπονητική ιδιοφυία, ένα πρωτάθλημα με την Ντέρμπι Κάουντι (!), και η ηλίθια ανάγκη του να κοουτσάρει τη Λιντς. Ο Τομ Χούπερ φέρνει στο φως ατόφια την Αγγλία των ’70s, κι ο Μάικλ Σιν ερμηνεύει απολαυστικά ένα μύθο. Ίσως, ΤΟΝ μύθο! Λέιντις εντ Τζέντλεμεν, ο Μπράιαν Κλαφ!
 

 

The Color of Money

Είναι ο Τομ Κρουζ που παίζει τον εαυτό του: εξυπνάκιας, ενοχλητικός, ποζεράς. Είναι κι ο πολύς Πολ Νιούμαν, που βλέπει σ’ αυτό τον (ταλαντούχο) ποζερά κάτι απ’ τα νιάτα του (The Hustler, 1961). Ένας νεαρός με θράσος και ταλέντο, ένας βετεράνος με εμπειρία και κότσια, ένα πρωτάθλημα μπιλιάρδου με κάμποσα χρήματα, κι ο Σκορτσέζε να σκηνοθετεί όλα τούτα με τη συνήθη απροσεξία του αλλά και μια αριστουργηματικά βρόμικη ζωντάνια!

 

Without Limits

O αδικοχαμένος Στιβ Πρίφοντεϊν ήταν η μεγάλη ελπίδα της Αμερικής για ένα ολυμπιακό μετάλλιο στο δρόμο αντοχής, και πολύ μεγάλη τυπάρα. Αυτός που υπήρξε ακόμη μεγαλύτερη τυπάρα όμως, ήταν ο προπονητής του. Ο απίθανος Μπιλ Μπάουερμαν (που στον ελεύθερο χρόνο του ίδρυσε και τη Nike!) είναι ο βασικός λόγος που μπαίνει στη λίστα το Without Limits αντί του Prefontein: ο Μπάουερμαν – Ντόναλντ Σάντερλαντ δεν πιάνεται!

Any Given Sunday

Υπερβολικά σκληρή, προβλέψιμη, χωρίς μέτρο και κλασικά – Όλιβερ Στόουν- θεαματική. Γιατί είναι στη λίστα; Γιατί όταν κοουτσάρει ο Πατσίνο, οι υπόλοιποι πρέπει να το βουλώνουν! Και για να ‘χουμε καλό ρώτημα, εσύ ρε Κάμερον Ντίαζ, πού έχεις παίξει μπάλα και μιλάς;

Moneyball

O Μπραντ Πιτ συναντά έναν από τους καλύτερούς του ρόλους, κι ο Μπένετ Μίλερ μας (ξανα)συστήνει τις σκηνοθετικές του ιδιαιτερότητες. Ελάχιστο μπέιζμπολ, χαμηλών τόνων δράση, πολλή ανάλυση, στατιστική, πίνακες… Σας θυμίζει τίποτα; Λοιπόν, είναι η ταινία που ΠΡΕΠΕΙ να δει όποιος αγαπάει το football manager. Κι αν δεν είσαι απ’ αυτούς (και μπράβο σου!), δες το για τον Πιτ. Το ‘χει!

Karate Kid

Μην τα πολυλογώ και σε κουράζω. Ο Ντάνιελ-Σαν κέρδισε το κορίτσι αλλά τις έφαγε απ’ τον αλητάμπουρα τον πρώην της. Τότε μπήκε στο παιχνίδι ο γείτονας, και τον έβαλε να βάφει φράχτες και να πλένει το αυτοκίνητο! Μια ταινία που εξελίχθηκε σε καλτ-μύθο του ’80 κι άναψε το πυροτέχνημα του Ραλφ Μάτσιο, αλλά και που μας γνώρισε τον καλύτερο “δάσκαλο” καράτε όλων των αιώνων. Τον (άξιο υποψήφιο για Όσκαρ) Πατ Μορίτα, ή αλλιώς… τον κύριο Μιγιάγκι!

 

McFarland, USA

Tζιμ Γουάιτ είναι προπονητής. Κι όταν απολύεται και μετακομίζει στο ΜακΦάρλαντ, βλέπει πως κάποιοι μαθητές εκεί ίσως μπορούν να φτιάξουν μια πολύ καλή ομάδα ανώμαλου δρόμου. Αποφασίζει να τους βοηθήσει, μόνο που… ε, να, ο τύπος είναι προπονητής ποδοσφαίρου! Κλασικό στόρι, κλασικά γυρισμένο, αλλά ο Κέβιν Κόστνερ… πολύ στυλ αδερφέ μου!

Hoosiers

Η καλύτερη μπασκετική ταινία όλων των εποχών, έχει τρία πολύ βαριά χαρτιά: τον “αλκοολικό” βοηθό (υποψήφιο για Όσκαρ) Ντένις Χόπερ, την καλύτερη ανάλυση χαρακτήρων αθλητικής ταινίας, και τον κόουτς Τζιν Χάκμαν! Ή αλλιώς τον κόουτς Ντέιλ, που αυτοεξορίστηκε και αποδοκιμάστηκε, για να οδηγήσει τελικά ένα χωριό στην κορυφή. Να δεις, τι μου θυμίζει;