Όσο πάει και δένει το γλυκό. Όσο πάει και καταλαβαίνουν οι παίκτες της Εθνικής Μπάσκετ Ανδρών τι ακριβώς θέλει απ’ αυτούς ο προπονητής τους. Όσο πάει και περνάει το μήνυμα ο Φώτης Κατσικάρης ότι στην άμυνα γδέρνουμε και στην επίθεση τρέχουμε. Και γιατί όχι δηλαδή; Αυτούς τους παίκτες διαθέτεις, με αυτόν τον τρόπο θα παίξεις. Και έτσι εξηγούνται και οι τελικές επιλογές του κόουτς για την δωδεκάδα. 

Το ότι κράτησε δηλαδή τον Καϊμακόγλου, ο οποίος έχει βαρύνει κάπως με τα χρόνια αλλά μπορεί να δείρει τους πάντες. Ως εκ τούτου, μπορεί να προσφέρει μερικά λεπτά στη θέση σέντερ σε περίπτωση που φορτωθούν με φάουλ οι Κουφός και Μπουρούσης ή στην περίπτωση που τους τρελάνει στην τάπα ο Γκομπέρ και θέλει να τον τραβήξει εκτός ρακέτας. Σχολιάζω τώρα μια κατάσταση, μιας και μπροστά μας θα τους βρούμε τους Γάλλους και, κατά τη γνώμη μου, είναι μάλλον οι πιο επικίνδυνοι αντίπαλοι στο δρόμο προς την κορυφή. Καλοί και οι Σέρβοι, δεν λέω, αλλά τώρα έχουμε δύο σούπερ ψηλούς, δεν έχουμε έναν για να τον ξεπατώσουν στην τρεχάλα.Όσο για τους Ισπανούς, δίχως Μαρκ Γκασόλ, Ρούμπιο και Ναβάρο χάνουν πολύ, πάρα πολύ. Και μην αρχίσουμε τώρα τις μαλακίες για τους Ιταλούς και το ωμό κρέας τον Μπαρνιάνι… 

Ας μιλήσουμε όμως για τα δικά μας τα παιδιά. Καλά πάμε μέχρι στιγμής, το τραίνο έχει μπει στις ράγες. Ο Κουφός ξεμούδιασε και κατάλαβε τι θέλει ο κόουτς απ’ αυτόν, ο Μπουρούσης θέλει να αποδείξει ότι είναι καλύτερος από τον Κουφό, ο Αντετοκούμπο μπαίνει σιγά σιγά στο πνεύμα της ομάδας, ο Καλάθης κι ο Ζήσης είναι κάτι παραπάνω από έτοιμοι, ο Περπέρογλου αυτό που έχει το δίνει εκατό τοις εκατό. Έχουμε βέβαια και κάτι θεματάκια με τον Σλούκα (το άγχος του είναι πρωτοφανές), με τον Μάντζαρη (ανύπαρκτος επιθετικά), με τον Παπανικολάου (δεν ξέχασε το μπάσκετ, αλλά ξέχασε τον ρόλο του…), με τον Πρίντεζη (επιεικώς ασόβαρος ως τώρα), αλλά ελπίζουμε ότι θα τα λύσει ο έμπειρος, συναινετικός και πολύμηχανος Κατσικάρης.

Κι ο Σπανούλης, θα με ρωτήσετε. Ο Σπανούλης για την ώρα κάνει ροντάρισμα. Αυτό που κάνει δηλαδή όλη τη σαιζόν και στον Ολυμπιακό, για να είναι έτοιμος στα πραγματικά μεγάλα ματς. Δοκιμάζει γωνίες εφόδου, αποκρυπτογραφεί τις προτιμήσεις των συμπαικτών του, ζεσταίνει το χέρι του, μετράει τις δυνάμεις του και, εν γένει, ανεβάζει με το πάσο του στροφές. Πράγμα το οποίο γνωρίζει πολύ καλά και ο κόουτς, εξ ου και δεν τον ζορίζει, δεν τον πιέζει. Όταν έρθουν τα δύσκολα, πάμε στοίχημα ότι ο Σπανούλης θα είναι κάτι παραπάνω από εγκληματικός και δηλητηριώδης. Το θέλει το μετάλλιο, θέλει να το χρεωθεί προσωπικά και αυτή τη φορά θέλει κάτι καλύτερο από χάλκινο. Με λίγη τύχη, θα το καταφέρουν κι αυτός και οι συμπαίκτες του.