Η ώρα ήταν 10.30. Η ταράτσα του γαλλικού ινστιτούτου φώναζε “ζήτω το καλοκαίρι”, κι εγώ πήγαινα (αγουροξυπνημένος και συγκλονιστικά απροετοίμαστος!) να πάρω συνέντευξη απ’ τη μεγαλύτερη Ευρωπαία ντίβα. Τη Δαλιδά.

Ή τέλος πάντων, ντάξει, μπορεί να μην είχα μπροστά μου την ίδια τη Δαλιδά (Θεός σχωρέστη), είχα όμως το next best thing. Τη Lisa Azuelos και τη Sveva Alviti. Σκηνοθέτη και πρωταγωνίστρια δηλαδή, της ταινίας “Ciao Amore… Dalida” που έρχεται αυτή την Πέμπτη στους κινηματογράφους από τη Rosebud.21.

“Mιλάτε Αγγλικά;” με ρώτησαν όταν έκατσα.

“Το συζητάτε;” απάντησα κι άρχισα να σκαλίζω στο μυαλό μου την αργκό του Γκάι Ρίτσι και τα τραγούδια του Γαρδέλη. Ένα είναι βέβαιο. Αν αυτή η συνέντευξη πήγε καλά, δεν φέρω καμία ευθύνη εγώ. Για όλα φταίνε εκείνες. Ένα ζεστό χαμόγελο κι ένας κινούμενος έρωτας, η Λίζα και η Σβέβα. Και οι δυο μαζί: η Δαλιδά.

     

Να ξεκινήσουμε με το κλισέ: Πόσο πιστή είναι η ταινία στην αλήθεια;

Lisa: Απόλυτα. Είχαμε μαζί μας τον αδερφό της Δαλιδά (Ορλάντο) και μπορούσαμε μ’ αυτό τον τρόπο να είμαστε σίγουροι για τα γεγονότα. Φυσικά υπήρχαν πράγματα που δεν θα μπορούσε κανείς να ξέρει – οι στιγμές που ήταν μόνη, ή με τους εραστές της – κι εκεί βάλαμε τη φαντασία μας να καλύψει τα κενά. Δεν είναι ντοκιμαντέρ, είναι ταινία. Αλλά για μένα είναι αληθινή 100%.

Να φανταστώ πως άκουγες Δαλιδά, μικρή;

Lisa: Όχι.

Όπα! Και τότε γιατί τη Δαλιδά;

Lisa: Ο παραγωγός μου το πρότεινε. Ύστερα γνώρισα τον Ορλάντο, διάβασα την ιστορία και έμεινα άφωνη. Είπα: “Απίστευτη ιστορία. Μ’ αυτή μπορώ να φτιάξω μια πολύ όμορφη ταινία”.

Ρισκάρω να υποθέσω πως τώρα είσαι φαν της Δαλιδά…

Lisa: Ναι. Και όχι μόνο αυτό. Τώρα, εξαιτίας της, είμαι πιο ήρεμη στην καθημερινότητά μου. 

Δηλαδή;

Lisa: Δηλαδή δουλεύοντας τη ζωή της, γνώρισα τι σημαίνει φώτα, χρήματα, αναγνώριση αλλά με θλίψη και δυστυχία μέσα σ’ όλα αυτά. Κοιτάζω τώρα τη δική μου ζωή και λέω: “Μια χαρά είμαστε!”.

Μια που το συζητάμε, τι ζωή κι αυτή; Πολλή αυτοκτονία! Ένας εραστής, αυτοκτονεί. Ο πρώτος σύζυγος, αυτοκτονεί. Ύστερα αυτοκτονεί κι άλλος σύζυγος! Δύο απόπειρες η ίδια. Τελικά ήταν Femme Fatale ή μια πολύ άτυχη γυναίκα;

Lisa: Τίποτα απ’ τα δύο. Μερικές φορές επιλέγεις να ερωτεύεσαι ανθρώπους που έχουν τα ίδια προβλήματα μ’ εσένα. Στην αρχή νομίζεις πως είναι έρωτας, αλλά τελικά είναι το πρόβλημα που σε τραβάει. Όπως ένας αλκοολικός που ανακαλύπτει πως οι δεσμοί του είναι μονίμως αλκοολικοί! Η Δαλιδά είχε κατάθλιψη, αυτοκτονικές τάσεις, και διάλεγε – υποσυνείδητα – άντρες με την ίδια ψυχολογική διάθεση. Έτσι δουλεύει η ζωή για όλους μας.

Ένα ιδιοφυές στοιχείο: πολλά τραγούδια! Όλες οι μεγάλες επιτυχίες της βρίσκονται στο φιλμ, και μάλιστα κουμπώνουν πάνω στα γεγονότα. Είχες σκεφτεί τη σειρά όταν έγραφες το σενάριο; 

Lisa: Για το 80% των τραγουδιών τα είχα στο μυαλό μου πριν ακόμα γράψω το σενάριο. Tο υπόλοιπο 20% απλά ταίριαξε με ορισμένες σκηνές. 

Ήταν μια μεγάλη σταρ της Γαλλίας και μοιραία κάποιοι θα συγκρίνουν το Ciao Amore… Dalida με το La Vie Εn Rose (για τη ζωή της Εντίθ Πιάφ). Σας φοβίζει η σύγκριση με την ταινία και την Κοτιγιάρ; 

Lisa: Δεν με απασχολεί. Όταν κάνω μια ταινία το μόνο που με νοιάζει είναι η ιστορία μου και το κοινό που θα πάει να τη δει. Όλα τα άλλα δεν είναι δική μου δουλειά.

Sveva: Για μένα και μόνο η σύγκριση με μια τόσο σπουδαία ηθοποιό είναι θετική, δεν είναι;

 

Σίγουρα. Όμως εξίσου σίγουρα ήσουν μια αποστομωτική Δαλιδά. Ήταν μόλις ο πρώτος μεγάλος ρόλος σου, ήταν πολύ απαιτητικός ρόλος, πώς τα έβγαλες πέρα;

Sveva: Ήταν δύσκολο. Είδα πολλά ντοκιμαντέρ, βίντεο, με βοήθησε πολύ ο Ορλάντο και η Λίζα. Βλέπεις, δεν έπρεπε να “μιμηθώ” τη Δαλιδά. Υπήρχε ο φόβος να βγει καρικατούρα. Επιπλέον, όταν με διάλεξαν δεν ήξερα καθόλου γαλλικά. Έκατσα και έμαθα τη γλώσσα μέσα σε 6 μήνες! Τώρα μιλάω καλύτερα γαλλικά απ’ ο,τι αγγλικά. 

Πέρασες οντισιόν ή υπήρξε… απευθείας ανάθεση; 

Sveva: Πέρασα κανονικά οντισιόν με άλλα 200 κορίτσια. Ζητούσαν Ιταλίδα ηθοποιό κι έπρεπε να τραγουδήσω playback το Je Suis Malade. Είναι πολύ έντονο τραγούδι. Όταν σταμάτησε η μουσική, είπα στη Λίζα: “Είμαι η Δαλιδά”. Kαι μου απάντησε: “To ξέρω”.

Να κλείσουμε με μια ερώτηση λίγο προβοκατόρικη: Σβέβα, σε δέκα χρόνια από τώρα θέλεις να ‘χεις γίνει Bond Girl ή μούσα του Woody Allen;

SvevaΔεν γίνεται και τα δύο; (Γελάει). Να σου πω την αλήθεια δεν έχει σημασία. Σε κάθε ταινία θέλω να μ’ αρέσει ο χαρακτήρας και να μου ταιριάζει το σενάριο. Το αν θα είναι “ρόλος καριέρας” δεν με ενδιαφέρει και τόσο. 

Lisa: Πάντως, αν ρωτούσες εμένα, θα προτιμούσα να ήμουν βοηθός του Γούντι Άλεν σε μια μόνο ταινία, κι ας μην ξαναγύριζα τίποτα μόνη μου. Να μείνω 2 μήνες δίπλα σ’ αυτό τον τύπος κι ας μην έκανα δικό μου φιλμ ποτέ ξανά. 

(Βοηθός του Γούντι κι ας μην ξανα… φιλμάρω ποτέ! Πώς να μην την αγαπήσεις ύστερα απ’ αυτό;)

Το ”Ciao Amore… Dalida” κάνει πρεμιέρα την Πέμπτη 30 Μαρτίου στους κινηματογράφους.