Με μια Africa Twin στην Νορβηγία: Μέρα έβδομη

Το μαρτύριο μου πλησιάζει προς το τέλος του καθώς το υπέροχο ταξίδι του Γιώργου Πυρπασόπουλου με την Africa Twin, οδεύει κι εκείνο προς την ολοκλήρωσή του. Η μέρα που θα σου περιγράψω (λέμε τώρα) σήμερα είναι η έβδομη και προτελευταία για τον Γιώργο στη Νορβηγία και η αλήθεια είναι ότι δεν φάνηκε και πολύ χαρούμενος στο τηλέφωνο γι’ αυτό.

Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του. Να έχεις ταξιδέψει αμέτρητα χιλιόμετρα με την αγαπημένη σου μηχανή, να έχεις ζήσει εμπειρίες που άλλοι (π.χ. ΕΓΩ καλή ώρα) δεν έχουν την ευκαιρία ούτε να τις σκεφτούν και να πλησιάζει η ώρα του γυρισμού στην ζεστασιά (κυριολεκτικά, με αυτές τις θερμοκρασίες) της Ελλάδας.

“Ρε συ να σου πω κάτι; Πήγαμε σε ένα χωριό που λέγεται Birtavarre, αλλά αυτό πράγμα δεν έμοιαζε καθόλου με χωριό. Δεν είναι όπως τα δικά μας τα χωριά που το βλέπεις από μακριά και καταλαβαίνεις τι είναι. Εδώ περνάς τον δρόμο, βλέπεις καμιά δεκαριά σπιτάκια στη σειρά και αυτό είναι χωριό.”

Κάτι άλλο Γιώργο μου που να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον σχετικά με το ταξίδι, έχουμε;

“Η Alta λέει, ο σημερινός προορισμός, έχει μερικές από τις παλαιότερες τοιχογραφίες του κόσμου, που μάλιστα διατηρούνται και σε πολύ καλή κατάσταση αν και κάποιες από αυτές χρονολογούνται ακόμα και γύρω στο 1500 προ Χριστού! Φοβερό; Η περιοχή είναι ό,τι καλύτερο μπορούσαμε να έχουμε για εξερεύνηση. Αυτό κάναμε κι εμείς”.

Τι ακριβώς έκαναν; Πήραν τα βουνά και τα λαγκάδια.

Κάποια στιγμή έπρεπε να χαρούν και off road εμπειρίες τα παιδιά και η Honda δεν μπορούσε να τους αφήσει παραπονεμένους. Αν και τα ελαστικά των Africa Twin ήταν προσανατολισμένα κυρίως για άσφαλτο, τελικά ανταπεξήλθαν και με το παραπάνω. Οι off road διαδρομές που έκαναν οι 40 αναβάτες ήταν κάτι που θα τους μείνει αξέχαστο.

Γιατί στην Νορβηγία παίζουν πολλοί χωματόδρομοι, οι οποίοι όμως είναι πολύ καλά συντηρημένοι και στρωμένοι με αποτέλεσμα να είναι εύκολα προσβάσιμοι ακόμη και για κάποιον που δεν έχει μεγάλη οδηγικό παρελθόν σε χωμάτινες και εκτός δρόμου συνθήκες. Κάποιοι από τους 40 αναβάτες δεν είχαν περάσει παλαιότερα τόσο χρόνο σε off road φάση και δυσκολεύτηκαν στην αρχή να προσαρμοστούν, ωστόσο μετά το αρχικό μίνι σοκ, όλα κύλησαν εξαιρετικά και δεν υπήρξε η παραμικρή καθυστέρηση. Ο δικός μας, δεν αντιμετώπισε κανένα πρόβλημα στο χώμα, αφού έχει φάει τα off road με το κουτάλι στην Ελλάδα.

Το μεσημεράκι ήταν σχετικά χαλαρό για την παρέα των αναβατών. Μεσημεριανό στο Birtavarre ένα από τα κλασσικά Νορβηγικά χωριά (που μας περιέγραψε ο Γιώργος νωρίτερα) και μια μικρή ξεκούραση μέχρι τη συνέχιση του ταξιδιού.

Ένα ταξίδι που περιλάμβανε γύρω στα 400 χιλιόμετρα με εναλλαγή χώματος και ασφάλτου και πανέμορφα τοπία για άλλη μία μέρα, αφού έβλεπαν για αρκετή ώρα τα φιορδ από ψηλά…

Όσο διαβάζεις αυτό το κείμενο, ο Γιώργος Πυρπασόπουλος και οι υπόλοιποι αναβάτες θα φτάνουν στο Nordkapp, το βορειότερο άκρο της Ευρώπης για να ολοκληρώσουν την αποστολή τους, μια αποστολή που δεν θα ήθελαν ποτέ να τελειώσει, και με το δίκιο τους. Εμείς απλα περιμένουμε τον Γιώργο να γυρίσει να τα πούμε από κοντά.