Μπορεί να ήταν η πρώτη φορά που επισκέφτηκα το Παρίσι, γρήγορα όμως κατάλαβα πως θα ακολουθήσει και δεύτερη. Σίγουρα και τρίτη. Περπατούσα στους πολυσύχναστους δρόμους του Λε Μαραί προσπαθώντας να χωνέψω εικόνες, ανθρώπους, κτίρια και ιστορία. Σκεφτόμουν πως αυτή η πόλη μάλλον δεν μοιάζει με καμιά άλλη πόλη στον κόσμο, αν και είμαι σίγουρος ότι την έχω ξαναδεί. Την έχω δει σ’ ένα βιβλίο ιστορίας, στους στίχους ενός καταραμένου ποιητή, σε μια σκηνή του “La Haine” ή σε κάποια μελωδία της Πιάφ. 


Το Παρίσι έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό την ευρωπαϊκή και παγκόσμια ιστορία γεννώντας ανθρώπους, ιδέες και κινήματα  που έχουν βάλει το λιθαράκι τους στην απρόβλεπτη πορεία αυτού του κόσμου. Πρόκειται για μια μοναδική πόλη όπου η ομορφιά, η ιστορία και οι τέχνες ενώνονται με τρόπο μοναδικό. Λίγες ευρωπαϊκές πόλεις μπορούν να συγκριθούν με το Παρίσι όσον αφορά την ιστορική και πολιτισμική επιρροή προς τον δυτικό κόσμο.

Οι πρώτοι έποικοι του Παρισιού λέγεται ότι ήταν κέλτικα φύλα που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή από το 250 π.Χ, καθώς βρήκαν στις εύφορες όχθες του Σηκουάνα ένα ιδανικό καταφύγιο. Ακολουθεί η περίοδος της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, μέχρι να πέσει στα χέρια των Φράγκων και του βασιλιά Κλόβις Α όπου έκανε το Παρίσι, πρωτεύουσα του νέου ενωμένου του βασιλείου. Μεσαίωνας, εκατονταετής πόλεμος, αναγέννηση, διαφωτισμός, γαλλική επανάσταση, τα χρόνια του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και η πρώτη Γαλλική δημοκρατία.

Κάθε γωνιά της πόλης κρύβει ένα μνημείο, ένα ιστορικό γεγονός: Η Μονμάρτη, η Βαστίλλη, το Hotel De Ville, η αψίδα του θριάμβου, ο πύργος του Άιφελ, η πλατεία Κονκόρντ και η Παναγία των Παρισίων έχουν να σου διηγηθούν συναρπαστικές ιστορίες για μεσαιωνικά βασίλεια, μάχες, πολιορκίες, συμμαχίες, δολοπλοκίες και ανατρεπτικούς αγώνες.

Πέρα από την ιστορία του, το Παρίσι θα το ερωτευτείς κυρίως για την ομορφιά του:

“Ooh, I fell in love/ Mmm, I was a fool/ Yes, Paris can be so beautifully cruel/ Paris can be a gay coquette who wants to love and then forget/ Stranger beware, there’s love in the air”

Πανέμορφα κτίρια, πλακόστρωτοι δρόμοι και ο Σηκουάνας, ο “ιερός ποταμός”, να χωρίζει την πόλη στα δύο. Πλανόδιοι πωλούν βιβλία και αφίσες στο πεζοδρόμιο κατά μήκος των όχθεών του, παρέες αράζουν με μπύρες και κιθάρες στα παγκάκια και στο βάθος οι νοσταλγικές νότες ενός ακορντεόν.

Αν το επισκεφθείς πρώτη φορά, σου προτείνω να κάνεις βαρκάδα στον Σηκουάνα καθώς θα απολαύσεις την πόλη από μια άλλη πλευρά. Εμείς πήραμε το Bateau Mouche, αλλά θα βρεις αρκετές βάρκες σε διάφορα σημεία του ποταμού για να διαλέξεις (Άν κλείσεις από το ίντερνετ θα γλιτώσεις και την ουρά στο ταμείο). Στο Λε Μαραί (Les Marais) και συγκεκριμένα στη Rue des Rosiers θα βρεις το πιο νόστιμο φαλάφελ της πόλης, στο Robert et Louise καλό κρέας και στο “Les Philosophes” μπορείς να απολαύσεις διάφορες ποικιλίες γλυκόπιοτων κρασιών. Αξίζει να χαθείς στα στενάκια γύρω από το “Κέντρο Ζορζ Πομπιντού”, να βολτάρεις στο Σεν-Ζερμαίν και να φας παγωτό στο Ιλ ντε λα Σιτέ ή στο Σεν Λουί, τα γειτονικά νησάκια στη μέση του Σηκουάνα.

Υπολόγισε μισή μέρα για να επισκεφτείς τη Μονμάρτη όπου θα απολαύσεις την καλύτερη θέα, από το υψηλότερο μέρος της πόλης, τους ξακουστούς ανεμόμυλους που στέκουν εκεί από το 1622 και φυσικά την απίστευτης ομορφιάς Βασιλική της Ιερής Καρδιάς (Sacré-Coeur Basilica). Η γειτονιά πολύ γραφική, ξακουστή για την ιστορία της και τους πλανόδιους καλλιτέχνες της, αλλά αρκετά τουριστική.

Άμα σε βγάλει ο δρόμος (που δεν θα σε βγάλει, εκτός αν είσαι emo και έχουμε 2003) πέρασε από το κοιμητήριο Περ Λασαίζ του Παρισιού και ψάξε τον τάφο του Τζιμ Μόρισον. Είναι το λιγότερο που μπορείς να κάνεις για τον άνθρωπο που θυσιάστηκε για σένα! 

Ή άλλος ήταν αυτός;

Αν σου αρέσουν τα μουσεία έχεις να διαλέξεις μόνο ανάμεσα σε καμιά εκατοσταριά, μεγαλύτερα ή μικρότερα και για όλα τα γούστα.

Μπορεί να είναι μια ακριβή πόλη, αλλά σίγουρα θα βρεις πράγματα να απολαύσεις ακόμα και με περιορισμένο μπάτζετ. Το σίγουρο είναι πως ότι και να κάνεις θα γεμίσεις όμορφες εικόνες. Και αν δεν πιστεύεις εμένα, τσέκαρε φώτος απ’το ίνσταγκραμ: