Αγαπάει τον ουρανό του Λονδίνου. Οι περισσότεροι θα παραξενευτούν, αλλά αυτό είναι το σύνηθες σε ότι έχει να κάνει με αυτόν τον καλλιτέχνη. Εξάλλου, ο ίδιος αναφερόταν στο πόσο τον βοηθάει ο λονδρέζικος ουρανός στη φωτογραφία, αλλά και στη σκηνοθεσία. Τα σύννεφα στο Λονδίνο συνήθως βρίσκονται ψηλά, με αποτέλεσμα η φωτεινότητα να είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι θα ήταν σε άλλα συννεφιασμένα τοπία. Υπό αυτή την έννοια, το Λονδίνο έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στα μάτια φωτογράφων και σκηνοθετών.

O Allen άργησε να ανακαλύψει το Λονδίνο. Η πρώτη ταινία που έκανε εκεί, το «Match Point», προβλήθηκε το 2005. Το σεναριακά ασυνήθιστο ντεμπούτο του στο Λονδίνο αντίκρισε μεγάλη επιτυχία (δικαίως για μένα) σε μια εποχή που όλοι πίστευαν ότι ο Allen είχε χάσει τον… παλμό της νέας εποχής. Ένα χρόνο αργότερα ήρθε το «Scoop», μια μαύρη κωμωδία που ενσαρκώνει το αγγλικό χιούμορ σε μεγάλο βαθμό. Το «Cassandra’s Dream» ακολούθησε το 2007, κάνοντας τον Allen να ξαναγυρίσει σε ένα πιο σκοτεινό σενάριο (όχι ισάξιο του Match Point κατά τη γνώμη μου) και τελείωσε το πέρασμά του από Λονδίνο (για τώρα τουλάχιστον) με το «You Will Meet A Tall Dark Stranger», το 2010.

Παρόλο που το «Match Point» ήταν να γυριστεί στα Hamptons και στη Νέα Υόρκη, μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής με το BBC έκανε τον Allen να μεταφέρει την ιστορία στο Λονδίνο, χρησιμοποιώντας αγγλικό cast, με εξαίρεση την Scarlett Johansson, η οποία αντικατέστησε την Kate Winslet λίγες μέρες πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Από το αποτέλεσμα, όμως, φαίνεται ότι το Λονδίνο αποτέλεσε καλό εργαστήριο για τα πειράματα του Allen.

Μέσα από τις ταινίες του μπορείς να διακρίνεις διάφορα χαρακτηριστικά και αλήθειες για την πόλη. Όλες του οι ταινίες μπλέκουν μια σειρά από πρόσωπα, διαφορετικών ιδιοτήτων και γνωρισμάτων, αντανακλώντας τις συνήθειες, τα όνειρα και τις φιλοδοξίες των Λονδρέζων. Απόψεις, τέχνες και ήθη που εκφράζει το Λονδίνο σαν πόλη εμπεριέχονται και αυτά στις ταινίες του Allen, κάνοντας πολλούς να αναρωτηθούν πως πρόλαβε σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (τουλάχιστον για το «Match Point») να αιχμαλωτίσει τον παλμό της πόλης. Προσωπικά πιστεύω πως το Λονδίνο δεν ήταν κάτι ξένο για εκείνον. Όντας ένα πολυπολιτισμικό και οικονομικό (μεταξύ άλλων) κέντρο του πλανήτη, ο Allen απλά βρέθηκε σε μια Νέα Υόρκη με χαμηλότερα κτίρια, πιο “επίσημη” προφορά, παραδοσιακά ήθη και αρχές και μια βασιλική οικογένεια. Οι διαφορές μεταξύ αυτών των δύο πόλεων μπορούν να φανούν στο διαφορετικό τόνο που έχουν οι ταινίες του στη Νέα Υόρκη και στο Λονδίνο, ο οποίος δημιουργείται, για παράδειγμα, μέσω της μουσικής.

Σε όλες τις ταινίες του Allen στο Λονδίνο, οι πρωταγωνιστές έχουν ένα βασικό στόχο: την επιτυχία. Αυτόν τον στόχο είναι έτοιμοι να τον κυνηγήσουν και να τον πετύχουν, ακόμα και αν στη πορεία χρειαστεί να πουν ψέματα (Scoop), να κλέψουν (You Will Meet A Tall Dark Stranger), ακόμα και να σκοτώσουν (Match Point, Cassandra’s Dream). Η εμμονή με την επιτυχία, υλική, χρηματική ή όπως αυτή ορίζεται στον εκάστοτε χαρακτήρα, είναι κάτι που αντιλαμβάνεσαι και στο Λονδίνο. Οι εμφανείς διαφορές και ανισότητες ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις, αλλά και ο ρυθμός με τον οποίο κινείται και παράγει πλούτο η πόλη παραπέμπει σε μια winner take all νοοτροπία. Ο μεγάλος ρόλος που παίζει ο χρηματοτραπεζικός και επενδυτικός τομέας στο Λονδίνο φαίνεται κυρίως στο «Match Point» και το «Cassandra’s Dream», όπου οι Jonathan Rhys Meyers και Ewan McGregor προσπαθούν να βρουν την επιτυχία τους σε ουρανοξήστες του City και σε επενδύσεις σε ξενοδοχεία, αντίστοιχα. Παρόλο που μόνο ο ένας απ’ τους δύο (no spoilers) θα κατακτήσει το όνειρό του, ο Allen παρουσιάζει και ένα άλλο μονοπάτι προς την επιτυχία που προσφέρει το Λονδίνο, τις τέχνες. Τελείως ειρωνικά όμως, κανένας από τους ονειροπόλους ηθοποιούς ή συγγραφείς που παρουσιάζονται στις ταινίες δεν γνωρίζει την επιτυχία. Η Scarlett Johansson, έχοντας δοκιμάσει την τύχη της στην Αμερική, απορρίπτεται από κάθε οντισιόν που πάει και στο Λονδίνο, η Lucy Punch ξαναγύρισε στη πόλη μετά την αποτυχημένη της καριέρα στο Hollywood και ο Josh Brolin μετά από ένα πετυχημένο βιβλίο, καταλήγει να απορρίπτεται από κάθε εκδοτικό οίκο. Ένας λόγος που ο Allen πήγε τελικά στο Λονδίνο για τα γυρίσματα του «Match Point», ήταν ότι η παραγωγή τον άφησε πιο ελεύθερο στο καλλιτεχνικό κομμάτι.

Σε πολλές συνεντεύξεις του έχει δηλώσει αυτοσαρκαστικά ότι πολλές φορές δεν έχει την ελευθερία που θα ήθελε από τα στούντιο, καθώς το μόνο για το οποίο ενδιαφέρονται πια, είναι τα κέρδη. Αυτό το ‘παράπονο’ βγαίνει συχνά στις ταινίες που έκανε στο Λονδίνο ο Allen, μέσα από διαλόγους ή μέσω υπονοούμενων ότι για να τα καταφέρεις στη showbiz χρειάζεσαι γνωστούς και διασυνδέσεις (π.χ. στο «Cassandra’s Dream», όταν ο McGregor προτείνει στην Hayley Atwell να μετακομίσουν στην Καλιφόρνια, όπου ο θείος του έχεις επαφές με παραγωγούς και σκηνοθέτες).

Ο Allen παρόλα αυτά παρουσιάζει το Λονδίνο σαν μια πόλη όπου η τέχνη ακμάζει. Οι χαρακτήρες, σε όλες τις ταινίες, επισκέπτονται συχνά εκθέσεις ζωγραφικής, πειραματικά θέατρα (το interactive theatre είναι όντως πολύ στη μόδα τα τελευταία χρόνια στο Λονδίνο), μιούζικαλ, μπαλέτο και την όπερα, διαβάζουν Ντοστογιέφσκι και περνούν μπροστά από graffiti του Banksy. Ο Allen κάνει τα γνωστά μαθήματα ιστορίας της τέχνης μέσα από τις ταινίες του και αυτές στο Λονδίνο δεν αποτελούν εξαίρεση. Ο ίδιος έχει εκφράσει την προτίμησή του στο λονδρέζικο θέατρο και πιστεύει ότι οι Άγγλοι έχουν μια διαφορετική προσέγγιση ως προς τις τέχνες απ’ ότι οι Αμερικάνοι.