«Επικίνδυνος», «νάρκισσος», «ανόητος», «αυταρχικός». Πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, απλοί πολίτες μέχρι και δημοσιογράφοι, σχεδόν όλοι έχουν ξαφνικά να πουν έναν… κακό λόγο για τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόση Πελεγρίνη. Στην πραγματικότητα, ο κ. Πελεγρίνης απέκτησε ένα προσωνύμιο δίπλα στην ακαδημαϊκή του ιδιότητα, αυτό του ηθοποιού, που αν και πολύ το ποθούσε ώστε να τον θυμούνται λιγότερο ως πρύτανη, τελικά διασύρθηκε και πλέον σχολιάζεται ως «κακός ηθοποιός».

Ο… κακός αρτίστας Πελεγρίνης, όπως είναι το προσωνύμιο (διπλής φυσικά ανάγνωσης) που του έχει δώσει μεγάλη μερίδα του Τύπου και της πολιτικής, ζει το δικό του «drama» τους τελευταίους μήνες. Αναμφίβολα ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών είναι «διαφορετικός», αντικομφορμιστής (ας μου επιτραπεί η έκφραση). Το να παρατάς το κοστούμι με τη σφιχτή γραβάτα μετά το αμφιθέατρο και να τρέχεις να προλάβεις να φορέσεις το κόκκινο χιτώνιο για τις πρόβες σου εκτός από ζηλευτό, κατά τη γνώμη μου, είναι και αλλοπρόσαλλο κατά τo συντηρητικό ακαδημαικό savoir vivre. 

Ωστόσο, ποιος είναι ο λόγος που χρειαζόταν ο πρύτανης να διασυρθεί στα δελτία ειδήσεων, στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, στα blogs και τις ιστοσελίδες για το έργο του «Ιουλιανός» στο Παρίσι; Γιατί χρειαζόταν να δούμε σε πολλά replay στιγμιότυπα από την παράστασή του και τους δημοσιογράφους να κρυφογελάνε σε κάθε φράση του ηθοποιού Πελεγρίνη; Και γιατί ενδιαφέρει την κοινή γνώμη πόσο καλός είναι στην υποκριτική ή όχι; Πολύ απλά για επικοινωνιακούς πολιτικούς λόγους. Πέρα από το προφανές ωστόσο ο κ. Πελεγρίνης αποτελεί «σπυρί» στα όπισθεν του υπουργείου και η κόντρα με τον υπουργό Παιδείας, Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο λαμβάνει πλέον προσωπικές διαστάσεις. 

 

Ποιος είναι όμως ο «αρτίστας», ο «αδιάφορος για το μέλλον των φοιτητών», και ο «επικίνδυνος» πρύτανης; 

Γεννήθηκε στο Σουδάν για να έρθει στην Ελλάδα να μορφωθεί, να σπουδάσει Φιλοσοφία, να φύγει για μεταπτυχιακές σπουδές στην Αγγλία, να παραμείνει για διδακτορικό και αφού στρώσει την καριέρα του καθηγητή Πανεπιστήμιου να ανακαλύψει ότι ήθελε να γίνει ηθοποιός. «Ναι! Τώρα που το βλέπω, θα μπορούσα να ήμουν μόνο ηθοποιός. Δεν είμαι δυσαρεστημένος με αυτά που έχω κάνει στη ζωή μου, αλλά θα ήμουν πιο ευτυχισμένος αν μπορούσα να πετύχω ως ηθοποιός» είχε δηλώσει πριν ένα χρόνο.

Εμφορούμενος από την πεποίθηση πως η φιλοσοφία και το θέατρο είναι χώροι εξόχως συγγενικοί και συμπληρωματικοί, άρχισε και τη συγγραφή θεατρικών έργων.

«Τον χειμώνα του 2011 παρουσίασα σε μπαρ του Κολωνακίου τον μονόλογό μου Φθορά, φθορά, φθορά, ενώ από τον Ιανουάριο του 2013 θα ανεβάσουμε με τον Κώστα Καζάκο στην σκηνή του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης τον έργο μου Ιουλιανός» αναφέρει ο ίδιος στο βιογραφικό του. Έχει πλούσιο συγγραφικό έργο να επιδείξει και ακαδημαϊκό και λογοτεχνικό, ενώ το 2007 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου για το έργο Από τον Πολιτισμό στην Πείνα. 

 

Αντισυμβατικός καθηγητής και πρύτανης

Όπως μάλιστα μου «σφύριξαν» πρώην φοιτητές του ήταν καλός καθηγητής, από αυτούς που θυμόσουν ότι σε είχαν διδάξει κάτι και μετά την αποφοίτηση, αλλά και γνωστός στα αμφιθέατρα για την θεατρικότητα του λόγου του σε κάθε περίσταση της ζωής του.

Οι προχθεσινές του δηλώσεις «Αισθάνομαι δέος για την απεργία των υπάλληλων μας, δίνουν το αίμα τους για να σώσουν τις σάρκες τους», «Οι διαφωνούντες είναι η Πέμπτη φάλαγγα του Φράνκο», μάλλον προσυπογράφουν το πιο καλλιτεχνικό ύφος των λόγων του. 

Για τους συνδικαλιστές πάντως, τους διοικητικούς υπαλλήλους των ΑΕΙ και τους περισσότερους πανεπιστημιακούς κύκλους, ο Πελεγρίνης είναι όχι μόνο αρεστός αλλά και υποδειγματικός εκπρόσωπός τους. Για μεγάλη μερίδα του πολιτικού κόσμου είναι… αστείος. Το σίγουρο είναι ότι τόσο ακομπλεξάριστος που φλερτάρει με τον ναρκισσισμό ενός αρτίστα.

«Να είναι κανείς πρύτανης ή να μην είναι»; 

Σε κάθε περίπτωση, ο Πελεγρίνης είναι συνεπής στις «κακές» σχέσεις με τους υπουργούς Παιδείας των τελευταίων ετών.

Το 2011, όταν έγινε η κατάληψη της Νομικής Σχολής από 300 μετανάστες από την Κρήτη έχοντας κοινοποιήσει την πρόθεση να εγκατασταθούν στο κτήριο της οδού Σόλωνος, με κλειδί το πανεπιστημιακό άσυλο, ο πρύτανης δεν αντέδρασε. Η ένταση εκτονώθηκε επειδή ο ιδιοκτήτης του Μεγάρου «Υπατεία» πρόσφερε το ιστορικό ακίνητο για τη φιλοξενία των 300 απεργών πείνας.

Το 2012 στα επεισόδια στην κατάληψη της Νομικής πάλι δεν αντέδρασε, αλλά κατηγορήθηκε ότι προστάτευε τις… μολότοφ. Έστειλε με καθυστέρηση τα έγγραφα που γνωστοποιούσαν και στην Αθήνα έλαβαν χώρα εκτεταμένα επεισόδια.

 

Η… τελευταία «μάχη» 

Σήμερα, ως ύποπτος για τη διάπραξη του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος, καλείται από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών τη Δευτέρα. Ο κ. Πελεγρίνης καλείται σε ανωμοτί κατάθεση, στο πλαίσιο προκαταρκτικής εξέτασης με αφορμή ανακοίνωση του Συμβουλίου του ΕΚΠΑ στην οποία καταλογίζονται ευθύνες στον πρύτανη για την κατάσταση στο Πανεπιστήμιο, ενώ στο πειθαρχικό συμβούλιο για παράβαση καθήκοντος τον παραπέμψε ο κ. Αρβανιτόπουλος.

«Σε αντίθεση με τους άλλους επτά Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων που επηρεάζονται από το μέτρο της διαθεσιμότητας, ο Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Πελεγρίνης κρατά το Ίδρυμα κλειστό με την απραξία του και την αδυναμία του να εφαρμόσει τις αποφάσεις της Συγκλήτου» επαναλαμβάνει με κάθε ευκαιρία στα Μέσα ο κ. Αρβανιτόπουλος.

«Κάποιοι με λένε θεατρίνο, αλλά πρώτα θα έπρεπε να έρθουν να με δουν να παίζω και μετά να με κρίνουν» είχε πει ο πρύτανης μπαίνοντας για τα καλά στο… μάτι του κυκλώνα και να που η ώρα της «κρίσης» έφθασε.