Είναι αυτοί που δεν έχουν καλύτερο από το να είναι προσκεκλημένοι σε γάμο/βαφτίσια/πάρτι. Αυτοί που περιμένουν πώς και πώς να αρχίσουν να “βαράνε” τα νταούλια και τα κλαρίνια, αυτοί που κοιτάνε συνομωσιολογικά τον dj και περιμένουν πώς και πώς να βάλει μπρος την playlist για να αρχίσουν να λικνίζονται στο ρυθμό (πολλές φορές όχι με ιδιαίτερη επιτυχία).

Είμαστε κι εμείς, που τρέμουμε σε κάθε μάζωξη και σε κάθε πανηγύρι την ώρα και τη στιγμή που θα μας πλησιάσει ο ενοχλητικός αυτός τύπος ή η επίμονη εκείνη τύπισσα για να μας πει το πιο-εκνευριστικό-πεθαίνεις “γιατί δεν σηκώνεσαι να χορέψεις;”. Στους οποίους και στις οποίες, βεβαίως, θέλουμε να απαντήσουμε: “Τι θες από τη ζωή μου, γαμώ το κερατό μου μέσα!” “Μήπως γιατί δεν μου αρέσει ο χορός;”.

Εμείς οι δύο κατηγορίες είμαστε. Οι χορευταράδες και οι μουντρούχοι. Άλλοι δεν υπάρχουν…

ΥΓ: Η βεβαιότητα της τελευταίας πρότασης, ισχύει μέχρι να πατήσεις το play και να δεις το παρακάτω βίντεο. Τότε θα καταλάβεις πως υπάρχει και ο συγκεκριμένος μπόμπιρας, ο οποίος είναι μια κατηγορία μόνος του…