Για την Amazon έχουν γραφτεί πολλά. Για τις (άθλιες) συνθήκες δουλειάς στις αποθήκες της, για τις (άθλιες) συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών που εργάζονται στις γερμανικές αποθήκες της, για τους (νεοναζί) φύλακες που χρησιμοποιεί, για τα τεχνάσματα που μεταχειρίζεται ώστε να αποφεύγει την φορολόγηση, για την συμπίεση των αμοιβών των συγγραφέων και των δημιουργών γενικότερα τα έργα των οποίων εμπορεύεται. Όμως, κανένας έως πρόσφατα δεν είχε σπάσει τον τοίχο της σιγής που προστάτευε τα άδυτα των αδύτων, τις αποθήκες της εταιρείας, από τα αδιάκριτα βλέμματα. Συνέβη κι αυτό λοιπόν. Και ιδού τι μάθαμε:

Οι αποθήκες δεν είναι η κόλαση που νομίζουμε.  Παρά τα όσα έχουν κατά καιρούς γραφτεί, ένας τουλάχιστον εργαζόμενος δηλώνει ότι έχει συναντήσει και χειρότερες συνθήκες εργασίας. Και επιπλέον η εταιρεία υποσχέθηκε να προχωρήσει στον εκσυγχρονισμό των αμερικανικών εγκαταστάσεών της εισάγοντας συστήματα κλιματισμού ώστε οι συνθήκες το καλοκαίρι να μην θυμίζουν εσωτερικού φούρνου όπως παλιά.

Οι εργαζόμενοι αφήνουν τα πάντα στην είσοδο.  Πέρα από τα ρούχα και τα παπούτσια τους οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να παραδίδουν κάθε προσωπικό αντικείμενο στην είσοδο  για να το παραλάβουν ξανά μετά από το τέλος της βάρδιας, συμπεριλαμβανομένων και τω κινητών. Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό, είναι θέμα προς διευκρίνιση.

 




Κάθε φορά που μπαίνουν οι βγαίνουν οι εργαζόμενοι περνούν από ανιχνευτή μετάλλων. Οι αποθήκες της Amazon είναι πιο αεροστεγείς κι από τα διεθνή αεροδρόμια. Για να αποτρέπονται οι κλοπές οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να διέρχονται από ανιχνευτές ακόμα και για να πάνε στην τουαλέτα. Το αποτέλεσμα είναι ότι εκείνοι που οι θέσεις εργασίας τους είναι πιο μακριά από τις εισόδους περνούν τα 20 από τα 30 λεπτά του μεσημεριανού διαλείμματός τους στις ουρές για έλεγχο.

Οι επιδόσεις χρονομετρούνται. Οι pickers είναι οι υπάλληλοι που με ένα βαγονέτο και δύο πλαστικούς κάδους τρέχουν πάνω-κάτω στην αποθήκη για να εντοπίσουν και να συγκεντρώσουν τις παραγγελίες των πελατών. Το αποδεκτό σκορ είναι 120 και άνω κομμάτια την ώρα.

Οι εργαζόμενοι διανύουν τεράστιες αποστάσεις με τα πόδια. Οι αποθήκες της Amazon είναι τεράστιες. Τόσο μεγάλες που της Βαλτιμόρης, για παράδειγμα, έχει εμβαδόν 93 στρεμμάτων. Ένα εργαζόμενος υπολόγισε ότι σε μία ημέρα (10 εργάσιμες ώρες) διανύει κατά μέσον όρο 21 χιλιόμετρα. Μετά από τρεις – τέσσερις ημέρες κανείς δεν νιώθει τα πόδια του.

Τα ράφια είναι χάος. Ο υπ’ αριθμόν ένα κανόνας λειτουργίας της Amazon είναι: Τα εμπορεύματα πρέπει να κινούνται διαρκώς και ούτε σπιθαμή άδεια δεν πρέπει να μένει στα ράφια. Αυτό σημαίνει πως τα ράφια γεμίζουν διαρκώς με ό,τι βάζει ο νους ανθρώπου χωρίς να καταβάλλεται η παραμικρή προσπάθεια τα πράγματα να κατατάσσονται κατά κατηγορίες. Παιδικές οδοντόβουρτσες, χύτρες, CD, παπούτσια και βίδες είναι πεταμένα δίπλα δίπλα  με μοναδικό αναγνωριστικό στοιχείο το bar code.

 



Οι εργαζόμενοι κάνουν υποχρεωτικά γυμναστική. Δύο φορές στη βάρδια οι εργαζόμενοι είναι υποχρεωμένοι να αφήνουν ό,τι κάνουν και να υπακούουν στις εντολές ενός γυμναστή.

Το πλαστικό πακεταρίσματος με φούσκες είναι η χαρά των εργαζομένων. Το καλύτερο που μπορεί να συμβεί σε έναν εργαζόμενο στις αποθήκες είναι να πάθει βλάβη το μηχάνημα που κόβει το πλαστικό περιτύλιγμα με φούσκες και να αχρηστευτούν μερικά κομμάτια. Αν νομίζατε ότι είστε μόνο εσείς που σας αρέσει να ζουλάτε τις φούσκες, κάνατε λάθος.

Το εστιατόριο της αποθήκης είναι πεδίο μάχης. Για να γευματίσει ένα εργαζόμενος έχει δύο επιλογές. Ή φέρνει ταπεράκι από το σπίτι ή ψωνίζει κάτι τις από τα αυτόματα συστήματα που υπάρχουν στον χώρο τα οποία διαθέτουν προμαγειρεμένα κατεψυγμένα γεύματα. Το πρόβλημα είναι πως ολόκληρο το εστιατόριο διαθέτει μόνο 20 φούρνους μικροκυμάτων για την προετοιμασία των φαγητών οπότε για να φας πρέπει να βρεις τρόπο για να παραγκωνίσεις  τους άλλους.

Κάθε αποθήκη έχει τη νοσοκόμα της. Τους λες με βάση μια κλίμακα από το 1 έως το 10 πόσο έντονη είναι η ενόχληση που αισθάνεσαι και αυτές σου βάζουν πάγο ή σου δίνουν ασπιρίνη. Ως εκεί.

Αυτοί που λένε ότι είναι άρρωστοι αλλά δεν είναι τιμωρούνται με σκούπισμα. Αν η νοσοκόμα  δεν βρίσκει ότι έχεις κάτι  σοβαρό όμως εσύ συνεχίζεις να παραπονιέσαι, τότε, για να σε ελαφρύνουν, σου αναθέτουν το σκούπισμα. Δέκα ώρες με μία σκούπα πάνω κάτω σε μια αχανή αποθήκη είναι ικανές να σε μεταπείσουν.

«Εκείνος που λύνει προβλήματα» είναι θέση. Για να επιβεβαιώνουν ότι οι παραγγελίες στέλνονται σωστά, η Amazon  έχει εισάγει μια σειρά ελέγχων. Ένας από αυτούς είναι ότι τα πακέτα ζυγίζονται και το βάρος πρέπει να αντιστοιχεί σε εκείνο του εμπορεύματος που αναγράφεται στην παραγγελία. Κάθε φορά που το σύστημα εντοπίζει κάποια ανωμαλία, «εκείνος που λύνει τα προβλήματα» καλείται για να αποκαταστήσει την τάξη και να υποδείξει τον ένοχο.

Μερικές από τις παραγγελίες πρέπει να τις δεις για να τις πιστέψεις. Πόσα χάρτινα ομοιώματα του Τζάστιν Μπίμπερ μπορεί να δει κανείς σε μια μέρα και πόσα ερωτικά βοηθήματα; Οι εργαζόμενοι στην Amazon έχον δει τόσα πολλά κι όμως ακόμα τρίβουν τα μάτια τους.